Δημήτρης Δανίκας

Μα βρε Αλέξη μου στο είχε πει και το είχε διαλαλήσει σε όλους τους τόνους. Τίποτα εσύ. Εκεί κολλημένος στον Προκόπη Παυλόπουλο. Αφού στο είχε πει. Πως, δηλαδή, το όνομα του υποψήφιου για το υπέρτατο θεσμικό αξίωμα της χώρας θα είναι δύσκολο, απ όλους, να απορριφθεί.

Τίποτα δεν κατάλαβες εσύ; Τίποτα δεν υποπτεύθηκες; Και κανείς, μα ουδείς, εκ του στενού σου κύκλου, δεν σου ψιθύρισε το κάτι τις στο αυτί; Τίποτα και κανείς!

Γιατί λοιπόν η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου; Για πολλούς λόγους. Κυρίως όμως: επειδή υπεράνω πάσης υποψίας. Επειδή προέρχεται από άλλον κομματικό φορέα. Αριστερότερα της Νέας Δημοκρατίας. Επειδή είναι πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας. Επειδή είχε την στοιχειώδη ευαισθησία-πράγμα εντελώς άγνωστο για την πολιτική «παχυδερμία»-να αυτοεξαιρεθεί από συζήτηση περί τηλεοπτικών αδειών.

Επειδή διαθέτει μέγιστη οικολογική ανησυχία. Επειδή ουδεμία κηλίδα στο βιογραφικό της. Επειδή είχε προταθεί από τον Αλέξη Τσίπρα για προέδρος του Συμβουλίου Επικρατείας. Τότε που ο Κυριάκος και η Νέα Δημοκρατία την είχαν καταψηφίσει. Κακώς, κάκιστα. Να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Γεγονός που επιβεβαιώνει τον ακατανίκητο κανόνα των ιθαγενών πολιτικών πως σημασία δεν έχει η αξιοσύνη αλλά η κομματική προέλευση του καθενός. Κυριάκο φρόντισε να το αλλάξεις αυτό.

Και επειδή η περίπτωσή της, από την πρώτη ψηφοφορία της 22 Ιανουαρίου, θα συγκεντρώσει 266 ψήφους, κυρίως από Νέα Δημοκρατία, Σύριζα και Κίνημα Αλλαγής.

Με απλά λόγια ο Κυριάκος έπραξε ευφυώς και πονηρώς. Εκτόπισε τον Αλέξη Τσίπρα. Τον ανάγκασε να υποχωρήσει και να υποκλιθεί κι αυτός. Δημιούργησε όλες τις προυποθέσεις για την ενότητα της χώρας. Ακολουθεί, πιστώς, τον κανόνα των συναινέσεων και των ευρύτερων συγκλίσεων.

Ετσι καταφέρνει να συμφλιώνει αντί να διχάζει. Πράγμα που όχι μόνο απέφευγε, αλλά επιδιώκε ο Αλέξης Τσίπρας. Κι έτσι με την συναίνεση για το όνομα του Προέδρου και ίσως για τον εκλογικό νόμο, θα προσπαθήσει να πορευτεί πάνω στο ναρκοπέδιο της εξωτερικής πολιτικής.

Γιατί αγαπητέ μου το πρόβλημα δεν είναι το όνομα του Προέδρου. Ούτε η εκκαθάριση από τους καταληψίες. Για όνομα του θεού. Αυτά είναι τα ψιλά, τα εσωτερικά, τα ενδοοικογενειακά. Το πρόβλημα είναι ο Ταγίπ Ερντογάν. Το πρόβλημα είναι οι ιμπεριαλιστικές διαθέσεις της Τουρκίας. Το πρόβλημα είναι η σιωπή της Ευρωπαικής Ενωσης. Το πρόβλημα είναι τα αλλοπρόσαλλα μηνύματα του Λευκού Οίκου και της Ουάσινγκτον D.C .

Γι αυτό ο Κυριάκος συνεχώς διαμορφώνει προυποθέσεις συγκλίσεων και συναινέσεων. Γι αυτό μοιάζει με ξένο σώμα για το φθαρμένο προιόν που ονομάζεται “Νέα Δημοκρατία”. Γι αυτό φέρει αέρα ανανέωσης και εκσυγχρονισμού. Και γι αυτό θα τον έλεγα ¨λαθρεπιβάτη” . Δηλαδή λαθραίο επιβάτη στο νεοελληνικό όχημα ξεπερασμένων μηχανών, ανθρώπων, αντιλήψεων και στρατηγικών!