Δημήτρης Δανίκας

Ολοι αυτοί οι μεγαλόσχημοι κονδυλοφόροι που μεγαλοφώνως υμνούσαν δημοσίως τα αξεπέραστα και πρωτοφανή επιτεύγματα του Ερντογάν.

Ολοι αυτοί που μας κουνούσαν το δάχτυλό τους, όπως συμπεριφέρεται προς τους μικρούς μαθητές του αυταρχικός και υπερόπτης δάσκαλος ακριτικού σχολείου της Α Δημοτικού.

Ολοι αυτοί που απειλητικά συμβούλευαν εμάς τους ιθαγενείς ότι το μοντέλο της Τουρκίας είναι αυτό που πάση θυσία πρέπει να υιοθετήσουν οι Έλληνες πολιτικοί

Ολοι αυτοί που σαν να μην συμβαίνει τίποτα εξακολουθούν τώρα, ως αίλουροι και ασπόνδυλοι να υπογράφουν βαρύγδουπες αναλύσεις περί της Τουρκικής αναταραχής.

Ολοι αυτοί οι μεγαλοδημοσιογράφοι που από την αλαζονεία τους και με την σιγουριά ενός ονόματος βασισμένου κυρίως στις καθεστωτικές αντιλήψεις και τις αυτονόητες, ρηχές διαπιστώσεις, δεν σκέφτηκαν καν να ζητήσουν από τους αναγνώστες τους μισή συγγνώμη

Ολοι αυτοί λοιπόν οι συνάδελφοι, οι επώνυμοι και εντελώς απρόσωποι, την επάτησαν μεγαλοπρεπώς!

Οι λόγοι πολλοί. Δύο εξ αυτών είναι οι πιο σημαντικοί. Ο πρώτος η πολυπλοκότητα και η αντιφατικότητα αυτής της τεράστιας χώρας. Οπου η Ανατολική της πλευρά ουδεμία σχέση με την Δυτική. Τουτέστιν το ανατολικό βάθος τριτοκοσμικό και ολότελα καθυστερημένο. Ομως η Κωνσταντινούπολη εντελώς Ευρωπαική.

Και όπου η συστέγαση της «διπλής» Τουρκίας παρέα με το εχθρικό δίπολο των εκσυγχρονιστών του Κεμάλ Ατατούρκ με τα πάσης φύσεως μουσουλμανικά κέντρα και τις παραφυάδες αυτών δημιουργεί ένα μείγμα εκρηκτικό

Ο δεύτερος λόγος μοιάζει με κοφτερό Οθωμανικό γιαταγάνι που κόβει την Τουρκία σε δύο φέτες. Απ εδώ η ιλιγγιώδης, στα νούμερα, αλλά στρεβλή επί της ουσίας, οικονομική ανάπτυξη. Απ εκεί ο περιορισμός των δημοκρατικών ελευθεριών. Γι αυτό το πλήθος των εξεγερμένων προέρχεται από την λεγόμενη «μεσαία» τάξη. Με απλά λόγια η πολιτική του Ερντογάν με το καρότο της «ανάπτυξης» και το μαστίγιο της Μουσουλμανικής «πυγμής» κατέληξε στάχτες και μπούρμπερι

Ετσι η μισή Τουρκία επιθυμεί-και είναι πανέτοιμη γι αυτό-να εκτιναχθεί προς την Ευρώπη. Να μεταμορφωθεί δηλαδή σε κανονική ευρωπαική χώρα Δυτικού τύπου. Η άλλη μισή όμως ούτε που το συζητάει να απαλλαγεί από την μαντίλα, την καθυστέρηση και την «Μουσουλμανία»

Οσο είναι τεμαχισμένη. Οσο η οικονομική ανάπτυξη δεν απλώνεται σε όλο το μήκος και το βάθος της χώρας. Και όσο ο Ερντογάν προσπαθεί να ισορροπήσει πατώντας σε δύο βάρκες, τόσο το φυτίλι μπορεί να απλωθεί και να παρασύρει στην ανάφλεξη ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή

Γιατί είναι γνωστό. Ο πιο αποτελεσματικός πυροσβέστης κάθε εσωτερικής κρίσης είναι ο αποπροσανατολισμός των μαζών. Πως; Μα φυσικά με την πασίγνωστη τακτική των περιφερειακών διεκδικήσεων. Οπως η πάλαι ποτέ Οθωμανική αυτοκρατορία. Ιτε παίδες της Τουρκιάς. Εναντίον Συρίας, Κύπρου και Ελλάδας. Γελάτε; Μακάρι. Αλλιώτικα ο σώζων εαυτόν σωθήτω!