Δημήτρης Δανίκας

Χτες, τα πρώτα «πέτρινα» χρόνια της οικονομικής κρίσης, της εξαέρωσης του 25 και πλέον τοις εκατό του ΑΕΠ, της εφιαλτικής ανεργίας και των «άπειρων» λουκέτων, το θυμικό κατέληγε στο σύνθημα «να καεί, να καεί το μπουρδέλο η Βουλή». Το ξεχάσαμε;


Σήμερα το θυμικό, υποκινούμενο και εξοργισμένο από κορωνοιό, Ταγίπ Ερντογάν, οικονομική κρίση και άλλα πολλά, κατέληξε στο σύνθημα «κανείς αθώος»


Χτες στην πλατεία Συντάγματος έτοιμοι και «πάνοπλοι» να εφορμήσουν και να κατεδαφίσουν την Βουλή. Σήμερα (δηλαδή ένα 24ωρο πριν) έξω από το δικαστήριο να περιμένουν σε αναμμένα κάρβουνα την καταδίκη της εγκληματικής οργάνωσης με το όνομα «Χρυσή Αυγή»


Χτες να κρεμάσουν, να γδάρουν, να εκτελέσουν όλους τους διαπλεκόμενους πολιτικούς. Κι έτσι να  συστοιχίζονται,  χωρίς να το θέλουν, με τα ρόπαλα και τα περίστροφα του Μιχαλολιάκου και τα τάγματα εφόδου του Κασιδιάρη. Σήμερα να ξεροσταλιάζουν για τον  υποτιθέμενο οριστικό ενταφιασμό του φασισμού!


Οργή λαού, φωνή θεού. Το λαικό αίσθημα. Μα αυτό το «αίσθημα» ήταν διαφορετικό πριν από μερικά χρόνια και ολότελα διαφορετικό σήμερα. Ανάλογα με τις περιστάσεις. Και έτσι ξεχνάμε. Βολικό αυτό. Ξεχνάμε τις εκατοντάδες χιλιάδες των ψηφοφόρων. Ξεχνάμε τις ιαχές που εξέπεμπε το αγανακτισμένο πλήθος στην πλατεία Συντάγματος. Ξεχνάμε τον ρατσισμό και την  ομοφοβία  που έρπουν ανάμεσα σε πλήθος πολιτών, γειτονιών, χωριών και πόλεων


Ξεχνάμε πως ακόμα και σήμερα υπάρχουν γονείς και κηδεμόνες που με απειλητικές διαθέσεις αρνούνται να  συγχρωτίζονται καθαρόαιμα Ελληνόπουλα  παιδιά τους με ξένους σκούρους, μελαψούς, μαύρους και άλλους τέτοιους πρόσφυγες και μετανάστες. Ξεχνάμε το μίσος που έχει θεριέψει με τα κύματα μεταναστών και προσφύγων. Ξεχνάμε πως εμείς της ανώτερης και προνομιούχου  φυλής,  εκλαμβάνουμε όλους τους Τούρκους μουσουλμάνους ως βάρβαρους, άπλυτους, φονταμενταλιστές, αγράμματους, ξυπόλητους και εντελώς απολίτιστους


Ξεχνάμε πως αρκετοί εξ ημών και υμών στο άκουσμα ειδήσεων περί εφόδου των ταγμάτων της Χρυσής Αυγής με χαρά και ηδονή έτριβαν τα χέρια τους. Ξεχνάμε πως ανάμεσά μας, ψηφοφόροι πολλών κομμάτων, αναφωνούσαν σε καφενεία, στις γειτονιές, παντού «καλά να πάθουν όλοι αυτοί οι άθλιοι, βρόμικοι τριτοκοσμικοί»


Ξεχνάμε πως όλους αυτούς τους θεωρούμε υποψήφιους παιδεραστές, βιαστές, κλέφτες, δολοφόνους, εκτελεστές  συμβολαίων και άλλα τέτοια. Ξεχνάμε πως ανάμεσά μας κυκλοφορούν και συνομιλούν μαζί με εμάς, τους «κανονικούς» και τους «πολιτισμένους» άτομα που ακόμα και σήμερα επιθυμούν σφόδρα να πνιγούν στη θάλασσα γυναίκες, παιδιά, μωρά και γέροι που πρόκειται να  αποβιβαστούν σε κάποια παραλία των ακριτικών νησιών του Αιγαίου


Και μέσα σε πελάγη δημοκρατικής  αγαλλίασης  και πλήρους ευφορίας για την τιμωρία της εγκληματικής οργάνωσης, ξεχνάμε πως αρκετοί εξ ημών και υμών, τη μια στιγμή με την εκμετάλλευση όλων αυτών των ρακένδυτων πλασμάτων και την άλλη στιγμή με την κατάρα, το υβρεολόγιο, τους χαρακτηρισμούς και την επιθυμία που καταλήγει στην οριστική και αμετάκλητη εξόντωσή τους: καλός μετανάστης  είναι μόνο ο νεκρός μετανάστης!


Η καταδίκη έγινε. Με δικαστική βούλα και υπογραφή. Να δούμε πότε οριστικά  θα ξεριζώσουμε  Κασιδιάρη και  Μιχαλολιάκο που εξακολουθούν να  κυκλοφορούν μέσα μας!