Δημήτρης Δανίκας

Την είχες; Όχι δεν την είχες. Τότε γιατί βιάστηκες; Τότε γιατί με τόση επιπολαιότητα προχώρησες; Τότε γιατί με τόση ελαφρότητα κατηγόρησες; Ε; Θα σου πω εγώ γιατί. Επειδή πίστεψες πως μ αυτούς ξεμπέρδεψες. Επειδή πίστεψες πως μ αυτές τις κατηγορίες όλους τους βασικούς αντιπάλους σου καθάρισες. Και επειδή μέσα στην αλαζονεία της εξουσίας και της συνακόλουθης απομάκρυνσής σου από την πραγματικότητα, ακραδάντως πίστεψες πως εσαεί θα στρογγυλοκάθεσαι στον θρόνο του Μαξίμου

Γιατί, ως πονηρός βλάχος, θεώρησες πως τα δεκαπέντε με εικοσιπέντε δισεκατομμύρια μιας τόσο φορτωμένης φαρμακευτικής δαπάνης, δεν μπορεί, παρά να έχουν καταλήξει σε κάποιους κυβερνητικούς αξιωματούχους. Επομένως δώσε να ρουφήξει πολιτικό «αίμα» το πόπολο και άσε τις αποδείξεις, τα στοιχεία και τα τεκμήρια να αιωρούνται στον αέρα. Οσα παίρνει ο άνεμος

Και να τι κατάφερες. Όπως εσύ τα οργάνωσες, τα σκηνοθέτησες και τα πλασάρισες. Να χάσεις τις εκλογές. Να εκθρονιστείς από την κυβέρνηση. Να χάσεις τον έλεγχο. Να εγκαταλείψει το υπουργείο Δικαιοσύνης ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος. Να επιστραφούν οι περισσότεροι φάκελοι των «ένοχων» αντιπάλων σου. Να τσακώνεσαι με τα άλλα δύο κόμματα σχετικά με την μετάφραση του πορίσματος του Αμερικανικού Υπουργείου Δικαιοσύνης. Να παραπέμπεται ο Παπαγγελόπουλος, Να συναλλάσσεται ο ταχαριστερός Νίκος Παππάς με επιχειρηματίες από το Ισραήλ. Να χαρακτηρίζει ο ίδιος άνθρωπος «μαγαζί» το μέγαρο Μαξίμου. Να μην αποδεικνύεται τίποτα. Και έτσι στο τέλος από κατήγορος καταλήγεις κατηγορούμενος. Αντί για Γεωργιάδη ο δικός σου Παπαγγελόπουλος σε ειδικό δικαστήριο. Και έπεται συνέχεια. Ποιος ξέρει τι θα πει, τι θα αμολήσει, ποιους α κατηγορήσει και πόσες κατραπακιές θα πέσουν πάνω στο δικό σου το κεφάλι

Μεθερμηνευόμενο όλο αυτό παραπέμπει στη λαική ρήση «Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος». Γουλί

Και το χειρότερο που έκαμες είναι εκείνη η λάσπη που πέταξες. Γιατί χωρίς τεκμηριωμένες αποδείξεις και ατράνταχτα στοιχεία, οι κατηγορίες κατέληξαν ως κουβέντα, πρέφα, ούζο σε κάθε γειτονιάς το καφενείο. Ετσι η λάσπη βρέθηκε να χορεύει τανγκό με τις φασιστικές λάσπες. Πως όλοι τα παίρνουν. Πως όλοι οι πολιτικοί είναι διαπλεκόμενοι. Πως είναι διεφθαρμένοι. Και πως όλοι πορεύονται με το γνωστό «όσα φάμε όσα πιούμε και όσα αρπάξει ο κώλος μας»

Τίποτα δεν κατάλαβες; Να το κάνω πιο λιανά. Χωρίς αποδείξεις και με όπλο τη λάσπη, καταλήγεις ως δεύτερη φωνή στη «χορωδία» των ακραίων, να μη πω της «Χρυσής Αυγής»

Ετσι γυμνός. Ετσι σκανδαλοθήρας. Ετσι καφενόβιος. Ετσι λασπολόγος. Ετσι αφερέγγυος. Και έτσι κατηγορούμενος. Όπως έστρωσες έτσι θα κοιμηθείς. Και να θυμάσαι. Δεν σου φταίνε οι άλλοι. Ούτε ο Κυριάκος, ούτε η Φώφη, ούτε ο Γεωργιάδης, ούτε κανείς άλλος. Φταίει το δικό σου το κεφάλι. Αρπα την τώρα. Γιατί όπως πρέπει να ξέρεις, όπως ο μακαρίτης Αλκέτας Παναγούλιας σοφά είχε πει: δυσδιάκριτη η απόσταση που χωρίζει θρίαμβο από πανωλεθρία. Χτες αγκαλιές και φιλιά με τον ακροδεξιό Πάνο Καμμένο. Σήμερα στα τάρταρα με αντίπαλο ακόμα και τον Πανοκαμμένο. Εφιαλτής στον δρόμο προς το Ειδικό Δικαστήριο!