Δημήτρης Δανίκας

Ένα λοιπόν. Αφού, σου λένε, όλα σχεδόν πρόκειται να ανοίξουν. Αφού σε πλατείες και άλλες δημοφιλείς τοποθεσίες συρρέει κάθε βράδυ πλήθος νέων. Και αφού όλοι αυτοί με μπίρες και άφθονο αλκοόλ, περιφρονώντας τα μέτρα, τα δίνουν όλα.

Αφού λοιπόν συμβαίνουν όλα αυτά τότε γιατί η εστίαση και τα cafe θα ανοίξουν τόσο αργά; Και γιατί από τη μια ο Αδωνις Γεωργιάδης, υπουργός της Ανάπτυξης, με δηλώσεις παρέχει ελπίδες για πιο σύντομο άνοιγμα, και την επομένη ο υφυπουργός του ίδιου υπουργείου Νίκος Παπαθανάσης επιμένει πως η ημερομηνία είναι αμετακίνητη και κλειδωμένη για την πρώτη Ιουνίου;

Αρα; Αρα κάποιο λάκκο έχει φάβα. Αρα δεν ξέρουν τι κάνουν. Αρα μας βασανίζουν. Αρα είναι άσχετοι. Αρα καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση. Κάπως έτσι

Εκ πρώτης αναγνώσεως όλες αυτές οι απορίες και όλος αυτός ο εκνευρισμός είναι δικαιολογημένος. Αφού όλοι περίπου πρόκειται να ανοίξουν, ας ανοίξουμε κι εμείς της εστίασης και των καφέδων

Με μια δεύτερη σκέψη τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Τουλάχιστον όπως εγώ τα αντιλαμβάνομαι. Δηλαδή ο ρυθμός είναι αργός. Τα στάδια πολλά. Και η στρατηγική προσεκτική. Για παράδειγμα. Ο όγκος των νέων που συγκεντρώνονται σε πλατείες και άλλα σημεία είναι πολύ μα πολύ μικρότερος από τον αντίστοιχο που θα δημιουργηθεί όταν η εστίαση και τα καφέ θα ανοίξουν στο ευρύτερο κοινό

Για παράδειγμα. Αυτός ο ανεξέλεγκτος όγκος των νέων που συγκεντρώνεται σε πλατείες λειτουργεί και κάπως πειραματικά. Για να δούμε πόσα κρούσματα θα προκύψουν απ αυτή την ανεμελιά; Βλέποντας και κάνοντας

Για παράδειγμα. Στην υποθετική περίπτωση που η εστίαση και τα καφέ είχαν ανοίξει ο όγκος των πελατών θα ήταν απείρως περισσότερος. Επομένως οι κίνδυνοι αυξημένοι στο κόκκινο. Και κάτι άλλο. Ποια κυβέρνηση, σ αυτές τις ιδιαίτερες κρίσιμες συνθήκες, δεν θα επιθυμούσε να αναπληρώσει μέρος του χαμένου κρατικού εισοδήματος, από το ΦΠΑ της εστίασης και των καφενείων; Καμία. Εκτός και οι κυβερνώντες ακολουθούν στρατηγική ολοσχερούς χρεοκοπίας. Εκτός κι αν ήταν πράκτορες ξένων, σκοτεινών συμφερόντων. Εκτός κι αν όλοι είναι ανεγκέφαλοι

Πάμε στο επόμενο ζήτημα. Σχετικά με τις αλληλοαναιρούμενες πληροφορίες και ανακοινώσεις. Τελικά πότε περίπου θα κυκλοφορήσει το εμβόλιο; Άλλος λέει σ ένα χρόνο άλλος σε δύο, άλλος ποτέ. Ποιος ο σωστός και ποιος ο άσχετος;

Τελικά να φοράμε η να μην φοράμε γάντια; Τελικά είναι αλήθεια πως οι καταστροφικές, για το δέρμα, αχτίνες UV (υπέρυθρες) σκοτώνουν τον κορωνοιό η όχι;

Τελικά μπας και κινδυνεύουμε από τοπόσιμο νερό; Τελικά γιατί τη μια φορά μας λένε πως στις εναέριες πτήσεις οι επιβάτες θα κάθονται με κενή την μεσαία θέση και την άλλη φορά μας λένε πως όλες οι θέσεις θα καταλαμβάνονται από επιβάτες;

Και τελικά είναι σωστή η πρόβλεψη πως ο κορωνοιός θα επιτεθεί από τον Οκτώβριο με την ίδια ένταση και την ίδια ορμή; Η μπας και θα επανέλθει πιο αδύναμος και λιγότερο επικίνδυνος;

Αν εξαιρέσω τις αεροπορικές εταιρείες που μ αυτόν τον τρόπο θα επιχειρήσουν να αναπληρώσουν μέρος από το χαμένο κεφάλαιό τους. Με την προυπόθεση φυσικά πως μέχρι τότε θα έχουν πλήρως διευκρινιστεί οι προυποθέσεις για την έλευση και την είσοδο τουριστών.

Με την εξαίρεση των αεροπορικών εταιρειών, όλα τ άλλα έχουν να κάνουν και αφορούν στη γνώση της επιστημονικής κοινότητας σχετικά με τον Covid19. Γι αυτό τόσες αντιφάσεις. Γι αυτό διαφορετικές απόψεις, Μα αν αγαπητοί μου όλοι συμφωνούσαν σε όλα τότε αυτό θα σήμαινε πως ο κορωνοιός, η λειτουργία του, οι αντιδράσεις του και όλα όσα τον αφορούν, θα ήταν γνωστά, θα είχαν μελετηθεί επακριβώς και ήδη το εμβόλιο θα ήταν στα σκαριά

Μα αυτό ακριβώς. Ακόμα ψάχνουν. Ακόμα όλα ρευστά. Ακόμα όλα υπό μελέτη. Γι αυτό ο εχθρός είναι ύπουλος και τόσο επικίνδυνος. Επειδή ακόμα είναι σχετικά άγνωστος. Στοιχειώδες φίλε Τζον Ουάτσον!