Βασίλης Στεφανακίδης

Σίγουρα οι κάτοικοι των νησιών δεν είναι ρατσιστές, ξενοφοβικοί και φασίστες και το έχουν αποδείξει τα πέντε προηγούμενα χρόνια στα οποία έκαναν υπομονή και έβαλαν πλάτη στο δύσκολο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα.

Έχουν όμως και η υπομονή και η ανοχή τα όρια τους όταν στο τέλος βλέπουν πως το πρόβλημα μονιμοποιείται και απειλείται ο τρόπος ζωής τους και η αλλοίωση του τόπου τους, με το φόρτωμα ενός προβλήματος που δεν είναι δικό τους αλλά ολόκληρης της χώρας και ολόκληρης της Ευρώπης.

Και ποια είναι η λύση θα αναρωτηθεί κανείς; Η αποσυμφόρηση και οι συνεχείς ροές θα ανακοπούν από τα κλειστά κέντρα κράτησης;
Αυτό δεν το ξέρει κανείς και μόνο υποθετικά σενάρια μπορούμε να κάνουμε. Όμως σίγουρα η κατάσταση δεν μπορεί να παραμείνει ως έχει με τους χιλιάδες μετανάστες που ήδη βρίσκονται στα νησιά αυτά και τους άγνωστο πόσους ακόμα θα έρθουν.

Επειδή όμως ακούγονται διάφορα ανεύθυνα, λαϊκίστικα έως φασιστικά, καλό είναι να γνωρίζουν όσοι έχουν δημόσιο λόγο και διαμορφώνουν γνώμες πως τα ακριτικά μας νησιά “καταδικάστηκαν” να σηκώσουν όλο το μεταναστευτικό πρόβλημα από την ίδια την Ευρώπη και την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που αποδέχτηκε τη συμφωνία για τον τρόπο παροχής ασύλου σε όσους το δικαιούνται και την επιστροφή στην Τουρκία όσων απορρίπτονται.
Και για να είμαστε συγκεκριμένοι. Το 2015 όταν η τότε κυβέρνηση με τα “λιάζονται” και μετά “εξαφανίζονται” άφησε χιλιάδες παράτυπους μετανάστες να περάσουν χωρίς έλεγχο και να διασκορπιστούν σε ευρωπαϊκές χώρες, θεωρώντας πως με τον τρόπο αυτό θα εκβίαζε τους Ευρωπαίους να μας λύσουν το οικονομικό πρόβλημα, έφερε τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα.

Οι Ευρωπαίοι έκλεισαν τα σύνορα και αποφάσισαν με τη συναίνεση του Τσίπρα, πως εφεξής όσοι μπαίνουν στην Ελλάδα και στα ελληνικά νησιά, υποχρεωτικά θα παραμένουν στον τόπο πρώτης εισδοχής και εκεί θα εξετάζονται τα αιτήματα ασύλου. Όσοι απορρίπτονται θα επαναπροωθούνται και οι υπόλοιποι θα διαμοιράζονται σε ευρωπαϊκές χώρες.

Με άλλα λόγια, απαγορεύεται να τους παίρνει η κυβέρνηση και να τους οδηγεί στην ενδοχώρα σε κάποια άλλα κέντρα ανά την επικράτεια κι σ' αυτά να εξετάζονται τα αιτήματα τους.

Όμως, ενώ η τότε κυβέρνηση αποδέχτηκε αυτή την απόφαση, δεν έκανε τίποτα ώστε να ενισχύσει με ανθρώπινο δυναμικό τις επιτροπές που εξετάζουν τις αιτήσεις ασύλου με αποτέλεσμα μια αίτηση να κάνει ακόμα και 2-3 χρόνια να εξεταστεί όχι μόνο σε δεύτερο βαθμό αλλά και σε πρώτο. Έτσι ,οι μετανάστες στοιβάζονται και πολλαπλασιάζονται μέρα με τη μέρα καθώς ο ροές δεν σταματούν κι έφθασε ο πληθυσμός των προσφύγων-μεταναστών στη Λέσβο, τη Χίο και τα άλλα ακριτικά νησιά να είναι εικοσαπλάσιος από αυτούς που μπορούν να φιλοξενήσουν οι υπάρχουσες δομές και όλοι να μιλούν για τη ντροπή της Μόριας με όλα τα συνακόλουθα προβλήματα των χιλιάδων αποθηκευμένων ψυχών που διαβιούν σε άθλιες συνθήκες.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ έκανε το πρώτο λάθος να υποσχεθεί προεκλογικά πως θα δώσει λύση στο πρόβλημα άμεσα.

Υποτίμησε το πρόβλημα γιατί δεν το μελέτησε σε βάθος και στη συνέχεια, όταν έγινε κυβέρνηση ακολούθησε έκανε ένα νέο λάθος με την κατάργηση του υπουργείου μεταναστευτικής πολιτικής.

Το τρίτο λάθος ήταν πως για έξι μήνες προσπαθούσε να βρει τρόπους αστυνόμευσης και αποτροπής των ροών από τα απέναντι παράλια χωρίς φυσικά κανένα αποτέλεσμα για να φθάσει μέχρι το γελοίο σχέδιο με το...πλωτό φράγμα!

Όταν κατάλαβε τα λάθη της μετά από 7 μήνες, αποφάσισε να ανασυστήσει το υπουργείο και να εφαρμόσει το σχέδιο με τα κλειστά κέντρα κράτησης αλλά στο μεταξύ το πρόβλημα με τις αυξημένες αφίξεις διογκώθηκε κι έγινε βουνό.

Κανείς δεν ξέρει αν με το τωρινό σχέδιο που αποφάσισε να επιβάλλει δια πυρός και σιδήρου, είναι και η πλέον επιβεβλημένη ενέργεια.

Πάντως για πρώτη φορά από τότε που ανέλαβε, κάνει κάτι ουσιαστικό, αψηφώντας μάλιστα το πολιτικό κόστος και τις διαμαρτυρίες των τοπικών κοινωνιών. Προσλαμβάνει προσωπικό για να στελεχώσει περισσότερες επιτροπές ασύλου ώστε μέσα τρεις εβδομάδες να εξετάζουν τα κριτήρια ασύλου των νεοεισερχομένων.

Αν θα το πετύχει μένει να το δούμε. Όπως μένει να δούμε αν τα υπό κατασκευή κλειστά κέντρα θα ανακόψουν τις ροές των μεταναστών και αν θα δούμε χιλιάδες παράτυπους να επιστρέφονται στην Τουρκία γιατί μέχρι τώρα, αυτοί που επεστράφησαν μετριούνται στα δάχτυλα.

Κι αυτό που πρέπει να πούμε για τις τοπικές κοινωνίες που τώρα είναι υποχρεωμένες να ζουν μαζί με τους μετανάστες και τα παρεπόμενα προβλήματα, στα χωριά και στις πόλεις τους, έχω την αίσθηση χωρίς να είμαι βέβαιος πως τα κλειστά κέντρα, σε απόμερες περιοχές μπορεί να ανακουφίσουν εν μέρει το πρόβλημα και εφόσον φυσικά το ξεκαθάρισμα γίνεται γρήγορα.

Και το κυριότερο, η κυβέρνηση πρέπει να δώσει μάχες στην Ευρώπη για να τους πείσει πως πρώτον ,το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό αλλά ευρωπαϊκό και δεύτερον, να αλλάξουν την απόφαση περί υποχρεωτικής παραμονής των μεταναστών στα ακριτικά μας νησιά γιατί κινδυνεύουν με αφελληνισμό.

Όσον αφορά τις διάφορες θεωρίες “ευαίσθητων ακτιβιστών” πως μπορούμε να ενσωματώσουμε τους μετανάστες στην ελληνική κοινωνία και να λύσουμε έτσι και το δημογραφικό μας πρόβλημα, θεωρώ πως δεν αντέχουν σε σοβαρή συζήτηση γιατί πρόκειται περί απύθμενης ανοησίας.