Βασίλης Στεφανακίδης

Η έκθεση της για την πορεία της Ελληνικής οικονομίας, βρίθει από αρνητικές παρατηρήσεις και δυσμενείς προβλέψεις αλλά και πιέσεις να γίνουν μεταρρυθμίσεις με το δικό της τρόπο και όχι με την προεκλογική απλοχεριά της κυβέρνησης.

Το σημαντικότερο όμως που έρχεται να μας υπενθυμίσει η Commission, είναι πως δεν πάμε να λέμε ό,τι θέλουμε και να θριαμβολογούμε για την έξοδο από το μνημόνιο, η αλήθεια δεν αλλάζει. Είμαστε σε καθεστώς αυξημένης εποπτείας και τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο έχουν οι δανειστές και όχι η κυβέρνηση όπως θέλει να πιστεύει.

Απόδειξη πως μας συμπεριφέρονται με εκείνο το περίφημο πια 1 δισ. από τα κέρδη που είχαν οι ευρωπαϊκές τράπεζες από τα ελληνικά ομόλογα και έπρεπε να μας το είχαν επιστρέψει προ πολλού και τώρα τον πάνε από αναβολή σε αναβολή όπως έκαναν παλιότερα με τις δόσεις των προγραμμάτων στήριξης.

Όμως , η ανεξάρτητη και ακηδεμόνευτη κατά τα άλλα αριστερή μας κυβέρνηση που επαίρεται πως μας έβγαλε από τα μνημόνια , ξεχνώντας πως η ίδια μας έβαλε στο τρίτο και κυρίως πώς όλα τα μνημόνια είχαν μια ημερομηνία λήξης( ο περασμένος Αύγουστος για το δικό τους μνημόνιο) και δεν ήταν στο χέρι της κυβέρνησης ούτε να το διακόψει νωρίτερα ούτε να το παρατείνει, τρώει τώρα ένα ακόμα χαστούκι από τους δανειστές.
Επομένως, για να μην τρελαθούμε τελείως, που ακριβώς έγκειται η επιτυχία της εξόδου όταν:

-Οι Ευρωπαίοι διαφωνούν με το κυβερνητικό σχέδιο προστασίας της πρώτης κατοικίας και απαιτούν αλλαγές που προφανώς θα βολεύουν περισσότερο τις τράπεζες και θα αφήνουν περισσότερους Έλληνες εκτεθειμένους στους πλειστηριασμούς

- Υποχρεώνουν την ελληνική κυβέρνηση να μην προχωρήσει στις ρυθμίσεις των 120 δόσεων για χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία και την εφορία

-Υποχρεώνουν τη ΔΕΗ να ξεφορτωθεί τις λιγνιτικές της μονάδες όπως-όπως, παρά την αποτυχία του πρώτου διαγωνισμού και την έλλειψη ουσιαστικού ενδιαφέροντος από επενδυτές
-Ζητούν ισοδύναμα εισπρακτικά μέτρα αν προκύψουν δικαστικές αποφάσεις υπέρ των πολιτών για αναδρομικά, περικοπές στα δώρα και τα επιδόματα

-Ζητούν ισοδύναμα ακόμα και για τις απώλειες από τη διατήρηση του μειωμένου ΦΠΑ στα ακριτικά νησιά που πλήττονται από τα μεταναστευτικά κύματα

-Αντιδρούν στην αύξηση των εποχικά απασχολούμενων στο Δημόσιο, καθώς και στη μισθολογική αύξηση σε υπαλλήλους του υπουργείου Οικονομικών

-Επισημαίνουν ακόμα και την αύξηση των μονοπρόσωπων νοικοκυριών γιατί έτσι αυξάνεται και το κόστος του...κοινωνικού μερίσματος!

-Και θεωρούν παράλογη την αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 11% γιατί κατά την άποψη τους αυτή δεν δικαιολογείται από τα θεμελιώδη της οικονομίας μας και πλήττουν ευθέως την ανταγωνιστικότητα.
Θα μπορούσε να πει κανείς πως όλα αυτά είναι οι συνήθεις γκρίνιες των τεχνοκρατών και πως πολιτικά στο Eurogroup με ένα μικρό λίφτινγκ θα περάσουμε κι αυτό το εμπόδιο με όρους πολιτικούς.
Δυστυχώς όμως για εμάς, όλες αυτές τις παρατηρήσεις -απαιτήσεις θα τις βρίσκουμε διαρκώς μπροστά μας καθώς η χώρα είναι δεμένη χειροπόδαρα για πολλά χρόνια με τις υπογραφές αυτής της κυβέρνησης και όχι των προηγούμενων Γερμανοτσολιάδων.

Γι αυτό ακριβώς από τώρα προειδοποιούν να μη διανοηθούμε και δεν μειώσουμε το αφορολόγητο από τον ερχόμενο Γενάρη. Γι αυτό κτυπούν καμπανάκια για κίνδυνους δημοσιονομικού εκτροχιασμού βλέποντας παράλληλα σε αντίθεση με την κυβέρνηση, αναιμική ανάπτυξη και ανησυχητική κόπωση στα έσοδα.

Με άλλα λόγια για να μην τρέφουμε κι άλλες αυταπάτες( κυρίως το Συριζαικό αφήγημα), κολοκύθια έξοδος από το μνημόνιο όταν δεν μπορείς να προστατεύσεις την πρώτη κατοικία όπως θα ήθελες, όταν δεν μπορείς να ξαλαφρώσεις πολίτες και επιχειρήσεις από τα χρέη τους με πολλές δόσεις, όταν κάθε στιγμή σου τρίβουν στη μούρη τις υποχρεώσεις με την υπογραφή σου, η κατάσταση δεν πρόκειται να βελτιωθεί και η οικονομία μας θα σέρνεται για πολλά χρόνια ένεκα των δεσμεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ και πολύ φοβούμαι πως και η επόμενη κυβέρνηση θα βρει τοίχο απροσπέλαστο στα σχέδια της για φορολογικές ελαφρύνσεις ή μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα.