Δεν ξέρω αν είναι οξύμωρο, πάντως είναι δυσεξήγητο να υπάρχει ένα ποσοστό 9% ανέργων στη χώρα και την ίδια στιγμή να λείπουν 300.000 εργαζόμενοι από την ελληνική οικονομία
Blogs
Αναρωτιέμαι μερικές φορές αν όλοι αυτοί που ηγούνται κομμάτων και κομματιδίων και φιλοδοξούν να κυβερνήσουν τη χώρα έχουν τις στοιχειώδεις γνώσεις για το πώς λειτουργεί ένα κράτος, ποιες υποχρεώσεις έχει και πώς γίνεται η διαχείριση εσόδων και εξόδων, αλλά και πώς καθορίζονται οι προτεραιότητες
Το μεγαλύτερο του αναμενόμενου πλεόνασμα του προϋπολογισμού του 2024, άφησε ένα απρόσμενο δημοσιονομικό περιθώριο, το οποίο η κυβέρνηση αποφάσισε να το μοιράσει στους κοινωνικά ευάλωτους
Διαβάζουμε κάθε τόσο από τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Kράτους εντυπωσιακά αποτελέσματα από την εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού, που, αν τα παίρναμε τοις μετρητοίς, θα έπρεπε η οικονομία μας να πετάει στην κυριολεξία
Το περασμένο Σάββατο, γίναμε για άλλη μια φορά μάρτυρες του θλιβερού σκηνικού, μερικές δεκάδες μπαχαλάκηδες, να μετατρέπουν σε Γάζα την περιοχή των Εξαρχείων και να καίνε με μολότοφ αδιακρίτως, αυτοκίνητα, κάδους σκουπιδιών μέχρι και διαμερίσματα
Βάλθηκε να μας τρελάνει όλους ή κατάλαβε ότι οι τζάμπα μαγκιές κοστίζουν ακριβά;
Η ταλαιπωρία δεν θα είναι παροδική
Για ορισμένα επαγγέλματα, σχεδόν σε όλο τον αναπτυγμένο κόσμο, υπάρχουν ειδικές προβλέψεις και προϋποθέσεις προτού δοθεί η άδεια για την άσκησή τους
Όποιον πολίτη αυτής της χώρας κι αν ρωτήσεις, είτε αυτός είναι εργαζόμενος, συνταξιούχος, υποαπασχολούμενος ή άνεργος και ανεξάρτητα από το ύψος των εσόδων του, τι θα ήθελε από την κυβέρνηση, το πρώτο πράγμα που θα ερχότανε σαν αυθόρμητη απάντηση, θα ήταν λεφτά, περισσότερα λεφτά
Τώρα πια δεν είναι μόνο μαύρα σύννεφα που απλώνονται στον διεθνή ορίζοντα και στην παγκόσμια οικονομική ισορροπία
Υπάρχει στην πολιτική ένα κομβικό σημείο, στο οποίο ό,τι και να λένε οι πολιτικοί αρχηγοί, ελάχιστα έως καθόλου δεν τα ακούει και δεν τα λαμβάνει υπόψη η κοινωνία
Δεν χρειάζεται να μας το δείξουν οι δημοσκοπήσεις
Μπορεί η ατζέντα στον δημόσιο διάλογο, να καθορίζεται τις τελευταίες μέρες από την αντιπολίτευση, με το παγιωμένο θέμα των Τεμπών από τη μια και από τα φάλτσα του ανασχηματισμού από την άλλη, εν τούτοις αυτά δεν είναι τα μοναδικά προβλήματα της κοινωνίας, η οποία έχει απαιτήσεις από την κυβέρνηση να ανασκουμπωθεί
Τα δύο κυρίαρχα επιχειρήματα που επικρατούν το τελευταίο διάστημα στην πολιτική σκηνή της χώρας είναι ο μηδενισμός και ο ευτελισμός όλου του κυβερνητικού έργου από σύσσωμη την αντιπολίτευση από τη μια και από την άλλη όλα τα θετικά που άλλαξαν την εικόνα της χώρας από το ’19 και μετά, πασπαλισμένα με την παραδοχή κάποιων μικρών λαθών και παραλείψεων που υποστηρίζει η κυβέρνηση
Επιτέλους να τελειώνουμε με αυτή την παραλυτική ακινησία που έχει επιβάλλει, η προσπάθεια της αντιπολίτευσης να μονοπωλήσει την ευαισθησία για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών
Δεν ξέρω αν η διαμορφωθείσα κατάσταση με τα ογκώδη συλλαλητήρια σήμανε την αρχή του τέλους της κυβέρνησης, όπως τουλάχιστον διατείνονται οι αντίπαλοί της, είναι όμως βέβαιο πως αποτελεί το τέλος των ψευδαισθήσεων με τις οποίες πορεύεται τα δύο τελευταία χρόνια
Αντιμέτωπος με την πιο κρίσιμη συγκυρία της εξαετούς θητείας του βρίσκεται πλέον ο Κυριάκος Μητσοτάκης
Κι εμείς που νομίζαμε πως οι ΗΠΑ βοηθούσαν την Ουκρανία με όπλα και χρήμα από την καλή τους καρδιά και από ηθικό καθήκον να συντρέξουν μια χώρα που δέχθηκε απρόκλητη επίθεση από τη Ρωσία
Ενα από τα βασικά ατού της κυβέρνησης τα τελευταία έξι χρόνια, το οποίο μετρούσε τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, ήταν η εξασφάλιση της σταθερότητας
Τα χρόνια της «αμεριμνησίας» για τους Ευρωπαίους ηγέτες αλλά και τους πολίτες της Ευρώπης, φαίνεται πως ανήκουν στον παρελθόν
Η σκιά των Τεμπών πλανάται ξανά βαριά πάνω από την πολιτική σκηνή σαν ένα θλιβερό μνημείο των χρόνιων παθογενειών του κράτους και η αντιπολίτευση σύσσωμη έχει ρίξει όλο της το βάρος σ’ αυτό το θέμα, πιστεύοντας πως βρήκε την αχίλλειο πτέρνα του Μητσοτάκη
H χθεσινή παρέμβαση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου και η παραγγελία επείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης και διερεύνησης, μιας ανάρτησης στο fb, σε βάρος του εφέτη ανακριτή της υπόθεση των Τεμπών, και ανεξάρτητα του τι θα προκύψει από αυτήν, έφερε στο φως απλώς μια μόνο περίπτωση της πλήρους ασυδοσίας, που επικρατεί στα λεγόμενα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και των στυγνών εκτελεστών του πληκτρολογίου
Υπάρχει ένα αξίωμα στην πολιτική που λέει πως οι περισσότεροι ψηφοφόροι, όταν έρχεται η ώρα της κάλπης, τελικά αποφασίζουν με την τσέπη τους και κάποιοι λιγότεροι με το συναίσθημα και την ιδεολογία τους. Και πάνω σε αυτό το αξίωμα ποντάρουν και πλειοδοτούν τα κόμματα
Πριν από δέκα μέρες, δηλαδή πριν από τα μαζικά συλλαλητήρια για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, η αντιπολιτευτική ατζέντα είχε να κάνει με την ακρίβεια που κατατρώει την αγοραστική δύναμη, για το διαλυμένο δημόσιο σύστημα υγείας, για τους χαμηλές αυξήσεις στους μισθούς, την αυξημένη εγκληματικότητα, τα ακριβά ενοίκια και την έλλειψη στέγης και όλα τα λεγόμενα προβλήματα της καθημερινότητας