Βασ. Αναστασόπουλος

Ας πάμε όμως και σ' εκείνους που διεκδικούν την ψήφο μας την Κυριακή, για να μας εκπροσωπήσουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Έπειτα από τόσα χρόνια στα media, η εμπειρία μας έχει διδάξει ότι ένας υποψήφιος ευρωβουλευτής, πανελληνίως, πανευρωπαϊκά και... παγκοσμίως άγνωστος, θα πρέπει να πληρώσει τα «μαλλιοκέφαλά» του, για να βγει σε όλα τα μεγάλα κανάλια και ραδιόφωνα, να δώσει τις πιο ανούσιες συνεντεύξεις και να τάξει... ανάπτυξη και δουλειές, με φόντο, τις περισσότερες φορές, μια Ελλάδα βγαλμένη θαρρείς από την εποχή που η Μαρινέλλα τραγουδούσε «Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ' αγόρι μου».

Λίγο πριν πάτε να ψηφίσετε, επιτρέψτε μου, αν θέλετε, μόνο μία συμβουλή: κλείστε την τηλεόραση και το ραδιόφωνο, πετάξτε τα φυλλάδια των υποψηφίων στον κάδο των απορριμμάτων. Και πάρτε πέντε-δέκα λεπτά χρόνο, για να αναζητήσετε τα πραγματικά καλά βιογραφικά, από το κόμμα σας. Να βρείτε τους πραγματικά αξιόλογους ανθρώπους της γνώσης και του μόχθου, και όχι εκείνους που τα «ακούμπησαν» χοντρά σε επικοινωνιολόγους και... image makers. Μην χαραμίσετε την ψήφο σας σε «γλάστρες», τηλεπερσόνες, ηθοποιούς και τραγουδιστές β' διαλογής, ή σ' επαγγελματίες, «ξύλινους» πολιτικάντηδες, γυρολόγους από κόμμα σε κόμμα, που «λυμαίνονται» την πολιτική ζωή του τόπου εδώ και χρόνια. Μόνο άξιους στείλτε στην Ευρωβουλή. Μόνο ανθρώπους που, μέσα σε όλον αυτόν τον «χαμό» της προεκλογικής περιόδου, προσπάθησαν να μιλήσουν για την Ευρώπη και για το τι σκοπεύουν να κάνουν, εάν εκλεγούν. Και θα είναι κρίμα ο αγώνας τους και η προσπάθειά τους να «επισκιαστούν» από την τεχνητή πόλωση και από τα παρηκμασμένα, περιφερόμενα σαρκία στα «τηλεπαράθυρα».

ΥΓ: Ευκαιρίας δοθείσης, ίσως θα πρέπει κάποια στιγμή να δούμε ξανά το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τις ευρωεκλογές. Δεν νοείται, για παράδειγμα, να υπάρχουν 42 υποψήφιοι από κάθε κόμμα, αλλά στα κανάλια να... ανακυκλώνονται τα ίδια πέντε-δέκα πρόσωπα, δημιουργώντας συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού. Αλλά αυτό θα πρέπει πρώτα να ξεκινήσει από τις ίδιες τις πολιτικές παρατάξεις. Αντί να «αβαντάρουν» συγκεκριμένους υποψήφιους με... λίστες προς τα media, καλό θα ήταν να δώσουν ευκαιρίες σε όλες τις φωνές που επέλεξαν να τους εκπροσωπήσουν, ώστε να ακουστούν. Αλλιώς, δεν χρειάζονται... κομπάρσοι. Ας κατεβάζει το κάθε κόμμα πέντε υποψήφιους, για να τελειώνουμε... Ή, ακόμα καλύτερα, ας κατεβαίνουν οι ίδιοι οι πολιτικοί αρχηγοί. Εάν μπορούσαν, άλλωστε, οι περισσότεροι εξ αυτών θα το έκαναν. Γιατί λοιπόν να μας κουράζουν και να κουράζονται;