Τα βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών για το 2014 απονεμήθηκαν το απόγευμα της Παρασκευής 19 Δεκεμβρίου στην καθιερωμένη ετήσια πανηγυρική συνεδρία του ανώτατου πνευματικού ιδρύματος της χώρας.
Η συνεδρία ξεκίνησε με ομιλία του προέδρου της Ακαδημίας Αθηνών Επαμεινώνδα Σπηλιωτόπουλου και η τελετή συνεχίστηκε με την απονομή των βραβείων.
Απονεμήθηκαν συνολικά 59 βραβεία στις τρεις τάξεις των Θετικών Επιστημών, Γραμμάτων και Καλών Τεχνών, Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών.
Το Χρυσό Μετάλλιο της Τάξης των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών απονεμήθηκε στο Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών [Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη] (ίδρυση 1959) για την καλλιέργεια της δημοτικής γλώσσας και της νεοελληνικής φιλολογίας και την προαγωγή της παιδείας του ελληνικού λαού με σημαντικότατο εκδοτικό και ερευνητικό έργο, ενώ στην Τάξη των Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών το Χρυσό Μετάλλιο απονεμήθηκε στο «Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος» για το εθνικής σημασίας έργο του στους τομείς της παιδείας και του πολιτισμού.
Μεταξύ άλλων, για το σύνολο του έργου τους, τιμήθηκαν με βραβεία του Ιδρύματος Ουράνη οι συγγραφείς Μαρία Λαϊνά, με το Βραβείο ποίησης, Γιώργος Χουλιάρας, με το Βραβείο μυθιστορήματος, Δημήτρης Καλοκύρης, με το Βραβείο διηγήματος, και ο φιλόλογος Μιχαήλ Πασχάλης με το Βραβείο δοκιμίου για το βιβλίο του «Ξαναδιαβάζοντας τον Κάλβο. Για το σύνολο του έργου του βραβεύτηκε επίσης ο εικαστικός Στέφανος Δασκαλάκης.
Τιμήθηκαν επίσης ο φιλόλογος Παναγιώτης Κουσαθανάς με το Χαλκό Μετάλλιο της Τάξης των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών για την καταγραφή και μελέτη της παράδοσης και της λαογραφίας της Μυκόνου, με το Βραβείο Γ. Αθάνα ο νέος ποιητής Γιάννης Δούκας για την ποιητική του συλλογή «Το σύνδρομο Σταντάλ» (Πόλις, 2013), ο Χρήστος Δ. Διονυσόπουλος για το βιβλίο του «Η μάχη του Μαραθώνα. Ιστορική και τοπογραφική προσέγγιση (Καπόν, 2012), ο καθηγητής Μανόλης Κορρές για τη μονογραφία του «Η στέγη του Ηρωδείου και άλλες γιγάντιες γεφυρώσεις» (Μέλισσα, 2014), οι αρχαιολόγοι Ευτυχία Κουρκουτίδου-Νικολαΐδου, Χρυσάνθη Μαυροπούλου-Τσιούμη και Χαράλαμπος Μπακιρτζής για τη μελέτη τους «Ψηφιδωτά της Θεσσαλονίκης 4ος-14ος αι.» (Καπόν, 2012).