Εξουθενωτική η καθημερινότητα των γυναικών: Το «ψυχικό βάρος» και η διαχείριση

Το ραντεβού στον παιδίατρο, η κατάρτιση της λίστας με τα ψώνια, το άπλωμα των ρούχων για να στεγνώσουν... Σχεδιάζοντας την καθημερινότητά της μια γαλλίδα εικονογράφος θέλησε να παρουσιάσει το «ψυχικό βάρος» που φέρουν οι γυναίκες, οι οποίες συχνά έχουν τη διαχείριση του σπιτιού, μια έννοια ασαφής που όμως λέει πολλά.

Πέραν της κατανομής των εργασιών, που είναι πάντα άνιση, οι οικιακές εργασίες μεταξύ γυναικών και ανδρών είναι ένα επιπλέον καθήκον, αόρατο: η οργάνωση της ζωής του σπιτιού και η πρόβλεψη αυτού που θα μπορούσε να το διαταράξει.

Στη σειρά κόμιξ με τίτλο «Fallait demander» (Επρεπε να ρωτήσεις) που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Facebook, η Emma δείχνει την ζωή της ως μαμάς, γυναίκας και εργαζόμενης, με έναν «σύντροφο που περιμένει από εκείνη να του ζητήσει να κάνει δουλειές» και τη βλέπει ως «την καθ΄ύλην αρμόδια» για τα οικιακά.

«Αυτό το ψυχικό βάρος το βιώνω, όπως πολλές γυναίκες, και ήθελα να μιλήσω για αυτό. Βγήκε από μόνο του», εξηγεί στο AFP η 36χρονη μηχανικός πληροφορικής που εργάζεται στον οπτικοακουστικό τομέα και στον ελεύθερο χρόνο της σχεδιάζει.

Ακολούθησαν περισσότερες από 200.000 κοινοποιήσεις, μια μετάφραση στα αγγλικά ("You should' ve asked") και χιλιάδες σχόλια, συνήθως γυναικών, που χαιρετίζουν την ευστοχία της. Η σκιτσογράφος χαίρεται που συνέβαλε στην "απελευθέρωση του λόγου" και την "αφύπνιση των συνειδήσεων".

"Είναι δύσκολο να μετρηθεί το ψυχικό βάρος αλλά ο καθένας το αντιλαμβάνεται όπως το βιώνει", εξηγεί ο Φρανσουά Φατού, πρώην μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου Ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών, στη Γαλλία.

Για τον νομικό αυτόν, το "βάρος" καθορίζεται από τη "διαχείριση, την οργάνωση και την πρόβλεψη" της καθημερινότητας και ενεργειών που μπορεί να προκαλέσουν στρες και να καταστρατηγήσουν την εργασία και τον ελεύθερο χρόνο. "Αυτά τα σκίτσα είναι μια καλή παιδαγωγική βάση. Το λεπτό χιούμορ, χωρίς να είναι καταγγελτικό, κάνει τον αναγνώστη να συνειδητοποιήσει", δηλώνει.
 

Τέσσερις ώρες την ημέρα

Στο κόμιξ αυτό "είδα τον εαυτό μου", δήλωσε η Πολίν, παντρεμένη, μητέρα τεσσάρων παιδιών. "Είναι αλήθεια ότι εκνευρίζεσαι που πρέπει να κάνεις τις δουλειές ή πρέπει να ζητήσεις από τους άνδρες να τις κάνουν. Αυτό το συναίσθημα επιτείνει την κατάσταση και προκαλεί τη σύγκρουση".

Αυτή η 36χρονη γυναίκα, που εργάζεται σε ραδιοτηλεοπτικό μέσο, θεωρεί ότι ο σύζυγός της «κάνει περισσότερο δουλειές στο σπίτι», αλλά εκείνη διαχειρίζεται τα υπόλοιπα: από τα γεύματα μέχρι την οργάνωση των διακοπών και μέχρι την οργάνωση των αθλητικών δραστηριοτήτων των παιδιών.

«Για την γιορτή της μητέρας, ίσως θα κάνει τα ψώνια για να με ευχαριστήσει. Αυτό θα βοηθήσει να μην τα κάνω μέσω Ιντερνετ από τη δουλειά», λέει.

Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής, οι Γαλλίδες αφιερώνουν τέσσερις ώρες την ημέρα στα οικιακά και γονεϊκά καθήκοντά τους, έναντι δύο ωρών και 13 λεπτών των ανδρών.
Ανάμεσα στις 29 χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, οι Μεξικανές κατέχουν την πρωτιά αφιερώνοντας 373 λεπτά (δηλαδή 6 και πλέον ώρες) καθημερινά στη φροντίδα του σπιτιού και των παιδιών και ακολουθούν οι Αυστραλές με 311 λεπτά, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ του 2014.

Τα εμβόλια που πρέπει να κάνουν παιδιά, το φαγητό για τους φίλους που θα έρθουν στο σπίτι, το φτιάξιμο της βαλίτσας για τις διακοπές... είναι λοιπόν αποκλειστικά γυναικεία υπόθεση; Ασφαλώς όχι, υποστηρίζει ο Φατού. "Υπάρχουν άνδρες που διαχειρίζονται πολύ καλά όλα αυτά και στις μονογονεϊκές οικογένειες το θέμα δεν τίθεται καν. Ωστόσο, σε ένα ζευγάρι, η κατανομή των καθηκόντων έχει τάση να αποδίδεται βάσει του φύλου".