Αν Κούπερ Χιούιτ: Η νεαρή κληρονόμος που... στειρώθηκε εν αγνοία της από τη μητέρα της

Η τραγική ζωή μιας πλούσιας κληρονόμου και η σκληρή προδοσία από την ίδια της τη μητέρα για το κέρδος αποτελούν το θέμα ενός βιβλίου που κυκλοφόρησε πρόσφατα με τίτλο «Η ακατάλληλη κληρονόμος: Η τραγική ζωή και η σκανδαλώδης στείρωση της Αν Κούπερ Χιούιτ» από τη συγγραφέα Όντρεϊ Κλερ Φάρλεϊ.

Κεντρικά πρόσωπά της αληθινής ιστορίας που αναβιώνει μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, και είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη στη Νέα Υόρκη πριν από αρκετές δεκαετίες, είναι η κόρη του διάσημου μηχανικού και εφευρέτη Πίτερ Κούπερ Χιούιτ καθώς και η μητέρα της, που την είχε στειρώσει χωρίς τη συγκατάθεσή της. Παρόλο που τα γεγονότα που περιγράφει η συγγραφέας είναι αληθινά (και άκρως σοκαριστικά με τα σημερινά δεδομένα) η ίδια επισημαίνει ότι έχουν προστεθεί ορισμένες φανταστικές σκηνές διαλόγου και αφήγησης, ώστε το βιβλίο της να είναι πιο «ζωντανό» για τον αναγνώστη.

Σύμφωνα με τη New York Post, που «θυμάται» την ιστορία της Αν Κούπερ Χιούιτ, η μοίρα του άτυχου κοριτσιού σφραγίστηκε όταν εκείνη ήταν τριών χρονών και την έπιασαν να χαϊδεύει τα γεννητικά της όργανα. Στα μάτια της μητέρας της και των γιατρών το 1920, αυτό αποτελούσε ένδειξη ότι το κορίτσι είχε κάποιου είδους νοητική και ψυχική βλάβη, που θα την απέτρεπε από το να ζήσει μια φυσιολογική ζωή. Έτσι ξεκίνησε μια οδύσσεια κακοποίησης με θύμα την Αν Κούπερ Χιούιτ, η οποία αργότερα θα κατέληγε στη στείρωσή της εν αγνοία της.

Η μητέρα της Αν, Μάριον Κούπερ Χιούιτ, ήταν μια σκληρή μητέρα. Λίγο μετά τα 20 της, η Αν θα έδειχνε στο δικαστήριο μια ουλή στο μέτωπό της από τότε που η Μάριον «έσπασε πάνω του ένα ποτήρι κρασιού» και ένα άλλο σημάδι εγκαύματος στο χέρι της, από το τσιγάρο της μητέρας της. Στη συγκεκριμένη δίκη - που διεξήχθη όταν η Αν μήνυσε τη μητέρα της επειδή ζήτησε να τη στειρώσουν εν αγνοία της - η νεαρή κοπέλα περιέγραψε πώς πέρασε ένα μεγάλο μέρος της παιδικής της ηλικίας κλειδωμένη σε ένα δωμάτιο, και δεν της επιτρεπόταν να έχει φίλους. Στη μήνυσή της που προκάλεσε σάλο στην τοπική κοινωνία, η νεαρή γυναίκα ζητούσε από τη μητέρα της αποζημίωση ύψους μισού εκατομμυρίου δολαρίων για τη μη αναστρέψιμη επέβαση στην οποία υποβλήθηκε χωρίς να το ξέρει, και φυσικά χωρίς να έχει συμφωνήσει.

«Η μητέρα μου δεν με πλησίαζε ποτέ. Η καμαριέρα ερχόταν να με ντύσει το πρωί και με άφηνε εκεί όλη μέρα. Συχνά έπεφτα για ύπνο φορώντας τα ρούχα μου» κατέθεσε στο δικαστήριο η νεαρή. Δυστυχώς για την ίδια, δύο παράγοντες αποτέλεσαν κίνητρο για τη μητέρα της ώστε να επιδείξει αδιανόητη σκληρότητα απέναντι στο ίδιο της το παιδί.

Όταν ο Πίτερ Κούπερ Χιούιτ (ο παππού του οποίου ίδρυσε το κολέγιο Κούπερ Γιούνιον, και ο πατέρας και ο θείος του οποίου υπήρξαν δήμαρχοι της Νέας Υόρκης) απεβίωσε το 1921, η περιουσία του ανερχόταν σε 4 εκατ. δολάρια, που σήμερα ισοδυναμούν με σχεδόν 59 εκατομμύρια. Σύμφωνα με τη διαθήκη του, η κόρη του Αν θα λάμβανε τα δύο τρίτα αυτής της περιουσίας και η μητέρα της το ένα τρίτο. Μια ρήτρα ωστόσο όριζε πως, αν η Αν πέθαινε άτεκνη, το μερίδιό της θα περνούσε ξανά στην κατοχή της μητέρας της.

Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου, οι εξαναγκαστικές στειρώσεις σε συγκεκριμένες ομάδες ατόμων όχι μόνο συνέβαιναν αλλά είχαν και την υποστήριξη μεγάλου μέρους της κοινωνίας αλλά και των επαγγελματιών υγείας. Οι παρωχημένες ιδέες στον τομέα της ψυχιατρικής, σε συνδυασμό με την έλλειψη δύναμης και αυτοδιάθεσης των γυναικών, την παραβίαση των δικαιωμάτων τους και τη χρήση πρωτόγονων πρακτικών εις βάρος τους, διαμόρφωναν μια κοινωνία όπου μόνο ένα μοντέλο γυναίκας ήταν αποδεκτό: η «υποταγμένη» και «ήσυχη» σύζυγος που κάθεται σπίτι και μεγαλώνει τα παιδιά της.

Σε αυτήν την κοινωνία, το να πιαστεί ένα κοριτσάκι να χαϊδεύει τα γεννητικά του όργανα αποτελούσε ένδειξη «σοβαρού προβλήματος» και όχι ένα φυσιολογικό στάδιο της ανάπτυξης. Όπως γράφει η Φάρλεϊ στο βιβλίο της, «για τους γιατρούς της Αν, το κοριτσάκι θα εξελισσόταν σίγουρα σε κίνδυνο για τους άνδρες και την κοινωνία, αν δεν απέρριπτε τελείως την παρουσία τους στη ζωή της. "Η Αν έχει ανδρικές ορμές" είχε πει ένας γιατρός στη μητέρα της, όταν άκουσε για τη φερόμενη ροπή της στην αυτοϊκανοποίηση. "Αν συνεχίσει αυτή τη σιχαμένη συνήθεια, δεν θα αντιληφθεί την ανάγκη να παντρευτεί κάποια μέρα", είχε συμπληρώσει ο γιατρός».

Σύμφωνα με τη συγγραφέα, το εχθρικό κοινωνικό περιβάλλον απέναντι σε νεαρές γυναίκες με «διαφορετική» συμπεριφορά ή σεξουαλικές ορμες, σε συνδυασμό με την ευρεία αποδοχή ανήθικων πρακτικών ευγονικής, όπως οι υποχρεωτικές στειρώσεις, έδωσαν τη δυνατότητα στη μητέρα της Μάριον τη δυνατότητα να εμποδίσει ενδεχόμενη τεκνοποίηση της νεαρής γυναίκας, που θα της στερούσε μεγάλο μέρος της περιουσίας σε περίπτωση θανάτου της.

Τον Αύγουστο του 1934, όταν η Αν ήταν 20 και άρα «ανήλικη» στις ΗΠΑ, έτρωγε με τη μητέρα της κοντά στο Σαν Φρανσίσκο όταν ξαφνικά ένιωσε έναν πόνο στο στομάχι. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου ο Δρ. Τίλτον Τίλμαν, χωρίς καν να την εξετάσει, της είπε ότι έχει σκωληκοειδίτιδα. Υποβλήθηκε σε σκωληκοειδεκτομή από τον Δρ. Σάμιουελ Μπόιντ τέσσερις μέρες αργότερα. Τις εβδομάδες που παρέμεινε στο νοσοκομείο αναρρώνοντας, άκουσε πράγματα που της προκάλεσαν μεγάλη ανησυχία.

«Εκείνο το διάστημα, άκουσε ορισμένα μέλη του προσωπικού να ρωτούν τη νοσοκόμα της για την κατάσταση της "καθυστερημένης ασθενούς". Άκουσε επίσης τη νοσηλεύτρια που την είχε αναλάβει να μιλά στο τηλέφωνο με τον Δρα Τίλμαν, διαβεβαιώνοντάς τον ότι η ίδια "δεν υποψιαζόταν τίποτα"», γράφει η Φάρλεϊ.

«Αργότερα έμαθα ότι η μητέρα μου και ο Δρ. Τίλμαν είχαν πει σε όλους ότι ήμουν ψυχικά ασθενής. Ανακάλυψα ότι είχα υποβληθεί σε σαλπιγγεκτομή, ότι είχαν αφαιρέσει και τις σάλπιγγές μου εκτός από τη σκωληκοειδή απόφυση», κατέθεσε στο δικαστήριο η Αν. Ερωτηθείσα στην ίδια κατάθεση από τον δικηγόρο της αν αποτελεί όνειρό της να παντρευτεί κάποια μέρα, η νεαρή γυναίκα απάντησε ότι τρέφει αυτήν την ελπίδα, αλλά δεν ξέρει «αν θα την θέλει κανείς μετά απ' όσα έγιναν».

Η Αν κατέθεσε μήνυση εις βάρος της μητέρας της ζητώντας $500.000 τον Ιανουάριο του 1936, ισχυριζόμενη ότι η Μάριον Κούπερ Χιούιτ πλήρωσε γιατρούς για να αφαιρέσουν τις σάλπιγγές της εν εγνοία της και χωρίς τη συγκατάθεσή της. Λίγο αργότερα, ο εισαγγελέας του Σαν Φρανσίσκο άσκησε δίωξη εις βάρος της Μάριον και των γιατρών που χειρίστηκαν την περίπτωση της 20χρονης, με την κατηγορία της πρόκλησης παραμόρφωσης και αναπηρίας σε άτομο, που τιμωρούνταν τότε με έως και 14 χρόνια φυλακή.

Τελικά, μετά από μια μαραθώνια δικαστική διαδικασία, οι κατηγορίες αποσύρθηκαν, και η Αν κατέληξε σε συμβιβασμό με τη μητέρα της, λαμβάνοντας τελικά αποζημίωση 150.000 δολαρίων. Η Μάριον πέθανε από εγκεφαλικό τον Απρίλιο του 1939, σε ηλικία 55 ετών. Η Αν παντρεύτηκε τελικά πέντε φορές, και πέθανε από καρκίνο τον Φεβρουάριο του 1956, σε ηλικία 40 ετών.

Σύμφωνα με τη συγγραφέα, πολλές πολιτείες των ΗΠΑ με νόμους που επέτρεπαν την υποχρεωτική στείρωση γυναικών υπό ορισμένες προϋποθέσεις δεν προχώρησαν στην κατάργησή τους παρά μόνο αρκετά χρόνια αργότερα, τη δεκαετία του '70.

Ειδήσεις σήμερα:

Η Κιμ και οι «μνηστήρες» της: Σταρ, γαλαζοαίματοι και... μεγιστάνες τη διεκδικούν μετά τον χωρισμό

Στοπ στα εμβόλια J&J και AstraZeneca σε νέες γυναίκες

ΗΠΑ: Ο πρώην αντιπρόεδρος Ουόλτερ Μοντέιλ απεβίωσε σε ηλικία 93 ετών