Τζoνι Φαν’τ Σιπ: H ιστορία του Ολλανδού που θέλει να γίνει Ρεχάγκελ

«Για να είμαστε ευτυχισμένοι πρέπει να μη μας απασχολούν πολύ οι άλλοι». Δεν ξέρουμε αν ο προπονητής της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου Τζόνι Φαν’τ Σιπ γνωρίζει το συγκεκριμένο απόφθεγμα του Αλμπέρ Καμί, όμως από τον περασμένο Ιούλιο που ανέλαβε τη γαλανόλευκη φαίνεται να το ακολουθεί πιστά και να δικαιώνεται. Η νίκη επί της Βοσνίας το βράδυ της Τρίτης, που συνδυάστηκε με την κορυφαία εδώ και χρόνια εμφάνιση του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, αλλά και η αξιοπρεπέστατη παρουσία μας στο Ολίμπικο της Ρώμης το βράδυ του προπερασμένου Σαββάτου ήταν οι πρώτες αχτίδες φωτός σε ένα εντελώς συννεφιασμένο τοπίο που είχε δημιουργηθεί γύρω από την εθνική ομάδα. Ενα τοπίο που θύμιζε κάποιες άλλες, όχι ιδιαίτερα μακρινές εποχές.

Πριν από 17 χρόνια ένας Γερμανός στο φινάλε της σπουδαίας προπονητικής του καριέρας είχε κληθεί να αναλάβει την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου η οποία βολόδερνε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Ο Οτο Ρεχάγκελ όταν ήρθε χαρακτηρίστηκε «συνταξιούχος», «στριφνός», ξεκίνησε με αποτυχημένα αποτελέσματα, αλλά άντεξε, κατάφερε να πείσει για το σχέδιό του και όλοι ξέρουμε πού έφτασε. Τώρα ένας Ολλανδός, ο Τζόνι Φαν’τ Σιπ, είναι αυτός που κλήθηκε από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία να ξαναβγάλει το (ποδοσφαιρικό) κάρο από τη λάσπη και παρόλο που η προσωπική του ιστορία είναι εντελώς διαφορετική από αυτή του Ρεχάγκελ, η αλήθεια είναι ότι η εκκίνησή τους στον πάγκο του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος μοιάζει να έχει πολλά κοινά.

Σπουδαίος ποδοσφαιριστής στα νιάτα του ο Ολλανδός, χωρίς ιδιαίτερες προπονητικές περγαμηνές (αντιθέτως μέτριος ποδοσφαιριστής, αλλά με σπουδαία προπονητικά επιτεύγματα ο Ρεχάγκελ), όταν έγινε γνωστό ότι αναλαμβάνει την ελληνική ομάδα η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι... ξίνισαν.

«Πώς είναι δυνατόν να εμπιστεύονται τη δημιουργία μιας νέας ομάδας σε έναν προπονητή που έχει δουλέψει σε Μεξικό, Αυστραλία και μισή σεζόν σε μικρομεσαία ομάδα της Ολλανδίας;» ήταν τα επιχειρήματα όσων αντιδρούσαν και τα οποία άρχισαν να ακούγονται ολοένα πιο έντονα μετά την ήττα που γνώρισε στο ντεμπούτο του στη Φινλανδία (όπως και ο Ρεχάγκελ), αλλά και την ισοπαλία με το Λιχτενστάιν στο ΟΑΚΑ.
Αποτελέσματα τα οποία έβαλαν οριστική ταφόπλακα στα όνειρά μας για πρόκριση στα τελικά του Euro 2020 και πρόσθεσαν ακόμη μεγαλύτερη πίεση στον 56χρονο τεχνικό.

«Πιάσαμε πάτο...» είχε πει το βράδυ της 8ης Σεπτεμβρίου μετά την οδυνηρή ισοπαλία με το Λιχτενστάιν, ωστόσο σχεδόν κανείς δεν έδωσε σημασία σε όλα τα άλλα που είχε πει και κυρίως στην ανάγκη επανεκκίνησης όλου του συστήματος. «Προφανώς θέλουμε επανεκκίνηση, αυτό δεν σημαίνει ότι θα καθαρίσουμε όλη την ομάδα. Θέλω τους ποδοσφαιριστές που έχουν τη νοοτροπία που χρειάζεται, που έχουν τη σωστή αγωνιστική κατάρτιση, θα κοιτάξω και τους νεότερους ποδοσφαιριστές που δεν είναι στο υψηλότερο επίπεδο, αλλά σιγά-σιγά θα προσπαθήσω να χτίσω και πάλι την Εθνική από την αρχή».

Εναν μήνα αργότερα κι ενώ από τη στιγμή που έγιναν οι κλήσεις του για τη δυάδα των αγώνων με Ιταλία, Βοσνία, δέχθηκε ακόμη πιο σκληρή κριτική για τις επιλογές του, ο Φαν’τ Σιπ όχι απλώς κατάφερε να αντιστρέψει το κλίμα, αλλά το έκανε με εντυπωσιακό τρόπο παρουσιάζοντας μια ομάδα η οποία ήταν γεμάτη φρεσκάδα και είχε ένα ξεκάθαρο μα συνάμα και ελκυστικό σχέδιο μέσα στο χορτάρι. Οπως ακριβώς έκανε κι ο ίδιος ως ποδοσφαιριστής για 15 χρόνια με τις φανέλες του Αγιαξ (για 11 χρόνια) και της Τζένοα (για άλλα 4), έχοντας πάντα ως πρότυπο το παιδικό του είδωλο και κατοπινό του μέντορα Γιόχαν Κρόιφ.

Η τηλεοπτική μετάδοση που άλλαξε τη ζωή του

Αν στην τρυφερή ηλικία των 8 ετών ρωτούσε κανείς τον Γιοχάνες Νίκολας Φαν’τ Σιπ «τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;», η απάντηση που θα έπαιρνε ήταν: «Παίκτης του χόκεϊ επί πάγου».

Γεννημένος στο Φορτ Σεντ Τζον και μεγαλωμένος στο Πάουελ Ρίβερ της Βρετανικής Κολούμπια στη δυτική ακτή του Καναδά, ο γιος των Ολλανδών μεταναστών λάτρευε το χόκεϊ, δεν είχε ιδέα από ποδόσφαιρο, ενώ δεν μιλούσε λέξη ολλανδικά. Αρκούσε όμως ο συνδυασμός μιας οικογενειακής απόφασης και η τηλεοπτική εικόνα ενός... μάγου για να αλλάξουν τα πάντα μέσα του και η ζωή του Τζόνι (από τα αρχικά των δύο ονομάτων του Johanes, Nicolaas) να ταυτιστεί με το ποδόσφαιρο. Ο Γιουπ κι η Ρίετ Φαν’τ Σιπ δεν άντεχαν τις συνεχόμενες μετακινήσεις στον Καναδά κι έτσι αποφάσισαν να επιστρέψουν στην Ολλανδία μένοντας αρχικά μαζί με τους γονείς και τα αδέρφια της μητέρας του. Ο ένας θείος φανατικός οπαδός του Αγιαξ, ο άλλος εξίσου φανατικός οπαδός της Φέγενορντ και ο μικρός Τζόνι ανάμεσα σε μια διαμάχη για την οποία δεν καταλάβαινε πολλά. Μέχρι τη βραδιά που το άστρο του Κρόιφ έλαμψε εκτυφλωτικά στο Ρότερνταμ (έδρα της μισητής Φέγενορντ).

Στις 31 Μαΐου 1972 στο Ντε Κάιπ του Ρότερνταμ ο Αγιαξ αντιμετώπισε την Ιντερ στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και με δύο γκολ του Γιόχαν Κρόιφ (47΄, 76΄) πανηγύρισε τον δεύτερο συνεχόμενο τίτλο του.
«Εκείνο το βράδυ ο Γιόχαν Κρόιφ μπήκε στην καρδιά μου και όλα άλλαξαν μέσα μου. Αυτά που έκανε με την μπάλα ήταν αληθινή... μαγεία, έγινε το είδωλό μου, η πηγή έμπνευσης και πλέον το όνειρό μου ήταν κάποια στιγμή να παίξω στον Αγιαξ», παραδέχθηκε το 2016 όταν ως προπονητής της Μελβούρνης κλήθηκε να αποχαιρετήσει τον μέντορά του, ο οποίος δεν πρόλαβε να ταξιδέψει στην Αυστραλία για να τον δει από κοντά όπως του είχε υποσχεθεί. Και ήταν η μοναδική υπόσχεση που δεν κράτησε... Ο Κρόιφ τον είχε εντοπίσει στις ακαδημίες του Αγιαξ και ενημέρωσε τον τότε προπονητή της ομάδας Κουρτ Λίντερ ότι αξίζει μια ευκαιρία, η οποία δεν άργησε να έρθει.

Στις 6 Δεκεμβρίου 1981 ο 19χρονος Τζόνι έκανε ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα του Αίαντα, όταν στην πρώτη του εφόρμηση κέρδισε ένα φάουλ και το μπράβο ενός συμπαίκτη του. Οχι κάποιου τυχαίου, αλλά του Γιόχαν Κρόιφ, ο οποίος μετά από 8 χρόνια στη Βαρκελώνη είχε επιστρέψει στον Αγιαξ και έπαιζε ξανά για πρώτη φορά με την ερυθρόλευκη φανέλα. Το όνειρο του πιτσιρικά να παίξει στον Αγιαξ με τον Κρόιφ μόλις είχε γίνει πραγματικότητα και δεν θα ήταν το μοναδικό.

Με τον Αίαντα κατέκτησε 4 πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα, το Κύπελλο Κυπελλούχων (στον τελικό της Αθήνας) και ένα Κύπελλο UEFA, ενώ μέτρησε 41 συμμετοχές με την Εθνική Ολλανδίας με την οποία κατέκτησε το Euro 1988. Καθόλου άσχημα για ένα παιδί που στα 8 του χρόνια μάζευε μανιωδώς αυτοκόλλητα με αθλητές του χόκεϊ και δεν είχε ιδέα από ποδόσφαιρο.


Η σκιά του Κρόιφ στον προπονητή Φαν’τ Σιπ

Οταν ο Κρόιφ επέστρεψε στον Αίαντα ως προπονητής συνήθιζε να καλεί στο σπίτι του τους νεαρούς σταρ της ομάδας Μάρκο Φαν Μπάστεν και Τζόνι Φαν’τ Σιπ και συζητούσαν ατελείωτες ώρες για το ποδόσφαιρο. Η επιλογή της συγκεκριμένης παρέας δεν ήταν καθόλου τυχαία καθώς σε αυτούς τους δύο έβλεπε τους μελλοντικούς του διαδόχους στους πάγκους. Και αυτούς πρότεινε στην Ομοσπονδία το 2004 (με τον Φαν Μπάστεν πρώτο), αλλά και στον Αγιαξ το 2008... Και αυτός είναι ο λόγος που ο νέος ομοσπονδιακός τεχνικός θέλει οι ομάδες του να παίζουν ελκυστικό ποδόσφαιρο, να έχουν επιθετική διάθεση και όχι παθητικό ρόλο, αλλά να επιδεικνύουν το ταλέντο τους και να διασκεδάζουν τον κόσμο.

Δεν το πέτυχε στη μεξικανική Γουαδαλαχάρα (όπου ο μέντοράς του ήταν τεχνικός διευθυντής), τα κατάφερε στη δεύτερη θητεία του στη Μελβούρνη όπου χάρισε στον σύλλογο τον πρώτο του τίτλο (Κύπελλο) και άφησε το στίγμα του με το εντυπωσιακό ποδόσφαιρο που έπαιξε, ωστόσο δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει το έργο του καθώς την Πρωτοχρονιά του 2017 επέστρεψε στην Ολλανδία για να είναι στο πλευρό του πατέρα του που ήταν ετοιμοθάνατος (και απεβίωσε τρεις εβδομάδες αργότερα).

Επόμενος σταθμός στην προπονητική του καριέρα η ολλανδική Τσβόλε με την οποία κάνει ένα εξαιρετικό φίνις μέσα στο 2017, παρουσιάζοντας το ίδιο εντυπωσιακό ποδοσφαιρικό θέαμα, ωστόσο η έναρξη της σεζόν 2017-2018 ήταν καταστροφική και τον οδήγησε στο ταμείο ανεργίας μέχρι τη στιγμή που η ΕΠΟ του χτύπησε την πόρτα...




Η μούσα του που έγινε δασκάλα της γιόγκα

Αν για το ποδοσφαιρικό του πεπρωμένο αρκούσε μια ματιά στις... χορευτικές ικανότητες του Γιόχαν Κρόιφ, μια ματιά επίσης ήταν αρκετή για να μπει στη ζωή του ομοσπονδιακού τεχνικού η Ντανιέλ Οονκ. Και αυτή η ματιά δόθηκε σε ένα πάρτυ στις 14 Ιουλίου 1985 στο οποίο η πανέμορφη Ντανιέλ δεν ήθελε να πάει... «Είσαι 17 χρονών, ένα νέο και τόσο όμορφο κορίτσι. Πήγαινε ετοιμάσου γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να χάσεις το καλύτερο πάρτυ της χρονιάς», της είπε η γιαγιά της Ρία, η οποία τη συνόδεψε χωρίς να ξέρει ότι εκείνο το βράδυ θα συναντούσε τον έρωτα της ζωής της.

Τη συγκεκριμένη ιστορία την αποκάλυψε η ίδια στην προσωπική της σελίδα στο Facebook στις 14 Ιουλίου 2019, λίγο πριν το ζευγάρι ξεκινήσει την ελληνική του περιπέτεια. Η Ντανιέλ πάντως, είτε έμμεσα είτε άμεσα, ήταν πάντα στο επίκεντρο της δημοσιότητας στην πατρίδα της, καθώς μεγάλωσε σε μια μουσική οικογένεια με παππού τραγουδιστή (Γουίλι Αλμπέρτι), μαμά τραγουδίστρια (Γουίλεκε Αλμπέρτι) και μπαμπά μουσικό (Γιουπ Οονκ).

Οι γονείς της χώρισαν το 1974, όταν αυτή ήταν 6 ετών. Η μητέρα της παντρεύτηκε δύο χρόνια αργότερα τον Τζον Ντε Μολ τζούνιορ... Για όσους τυχόν το όνομα λέει κάτι, αλλά δεν μπορούν να θυμηθούν, πρόκειται για τον Ολλανδό μεγιστάνα των media, ιδιοκτήτη της εταιρείας Endemol, η οποία δημιούργησε μεταξύ άλλων το περίφημο reality «Big Brother», αλλά και το μουσικό talent show «The Voice». Ο συγκεκριμένος γάμος διήρκησε μόλις 4 χρόνια και στις 12 Ιανουαρίου 1979 γεννήθηκε ο γιος τους Τζόνι (Τζον Κάρελ Ντε Μολ).

Ωστόσο, η Ντανιέλ το 1983 απέκτησε κι έναν δεύτερο ετεροθαλή αδερφό, τον Κάι Λέρμπι, καθώς η μητέρα της το 1981 παντρεύτηκε τον Δανό ποδοσφαιριστή του Αγιαξ Σόρεν Λέρμπι (με τον οποίο χώρισε το 1996!).
Η αλήθεια είναι πάντως ότι οι Φαν’τ Σιπ δεν είχαν απασχολήσει τα media με το lifestyle τους, μέχρι τη στιγμή που η Ντανιέλε (καθηγήτρια γιόγκα από το 2000) αποφάσισε να αναφερθεί στις δύσκολες στιγμές που πέρασε η σχέση τους, αλλά και στις δικές της αναζητήσεις που την οδήγησαν σε μια πνευματική αφύπνιση.

Και το έκανε με την έκδοση του βιβλίου της «Η Μεγάλη Αλήθεια», το οποίο κυκλοφόρησε το 2015, ένα χρόνο μετά την έκδοση του CD με τραγούδια mantra. Για τους μη μυημένους στη γιόγκα ο ήχος mantra μεταφράζεται ως «το εργαλείο του νου» κι η θεραπευτική χρήση του είναι γνωστή από την αρχαιότητα.

Στο μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής της η Ντανιέλ ζούσε στη σκιά των διάσημων συγγενών της (παππούς, μητέρα, σύζυγος), μέχρι τη στιγμή που άρχισε να βλέπει διάφορα οράματα. Οράματα που έκαναν τον στενό οικογενειακό της κύκλο να αμφιβάλει σχετικά με τις νοητικές της ικανότητες, με την ίδια να παραδέχεται ότι «υπήρξε πράγματι μια περίοδος που δεν λειτουργούσα και τόσο καλά, αλλά η γιόγκα με βοήθησε να επανέλθω».
Οπως αποκαλύπτει στο βιβλίο της, εκείνη την περίοδο ήταν η μοναδική που ο Τζόνι είχε αμφιβολίες για τη σχέση τους, τελικά όμως κατάφεραν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και συνεχίζουν να είναι μαζί και να απολαμβάνουν κάθε στιγμή.

Οπως έκαναν και την προηγούμενη εβδομάδα στην Αθήνα όπου βρέθηκαν τα παιδιά τους, Στίβι (ποδοσφαιριστής στην Αυστραλία) και Εστέλ (η κόρη είναι πλέον η μοναδική που ζει στην Ολλανδία) απολαμβάνοντας τον ήλιο, τη θάλασσα και φυσικά τη νίκη της Εθνικής επί της Βοσνίας. Την πρώτη του Τζόνι ως προπονητή της Ελλάδας που ήρθε ανήμερα των γενεθλίων του γιου τους...