Θεοδωράκης: Έγκλημα του Τσίπρα που έκλεισε τις τράπεζες

Την καταπολέμηση της ανεργίας, τη σύγκρουση με τη διαφθορά και το θέμα της Παιδείας θέτει ο Σταύρος Θεοδωράκης ως τις τρεις προϋποθέσεις προκειμένου να προχωρήσει η μετεκλογική συνεργασία.

Στη συνέντευξή του στο euro2day.gr ο επικεφαλής του Ποταμιού χαρακτηρίζει «εγκληματικό το ότι ο Αλέξης Τσίπρας άφησε το χρόνο να φεύγει και έκλεισε τις τράπεζες. Αυτός ευθύνεται» και υπενθυμίζει ότι «τον είχαμε προειδοποιήσει και σχεδόν γέλαγε όταν του λέγαμε γι΄ αυτόν τον κίνδυνο, δεν τον ενδιέφερε, δεν είχε επίγνωση της κατάστασης του προβλήματος που θα δημιουργούσε την πραγματική οικονομία».

Ο κ. Θεοδωράκης επιμένει ότι τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν τη νέα κυβέρνηση είναι σημαντικός παράγοντας λέγοντας ότι «τα πρόσωπα για μας δεν είναι μια υπολεπτομέρεια. Οι αποφάσεις καθορίζονται από τη δύναμη των προσώπων». 

Όσον αφορά στην επόμενη μέρα των εκλογών, ο κ. Θεοδωράκης εκφράζει την ελπίδα ότι «τη Δευτέρα θα υπάρχει μία συζήτηση που θα συμμετέχουμε και οι τρεις. Δεν είναι ότι και οι τρεις πρέπει να κάνουμε Κυβέρνηση, αυτό θα φανεί κι από τα ποσοστά που θα πάρει ο καθένας, εννοώ όμως ότι πρέπει για τις λύσεις που έχει ανάγκη η χώρα να υπάρχει μια συνυπευθυνότητα. Είναι λίγο διαφορετικό, μπορεί πραγματικά η Κυβέρνηση να πρέπει να γίνει από τους δύο πρώτους, να γίνει από το πρώτο και το τρίτο, αλλά οι μεγάλες αποφάσεις πρέπει να είναι προϊόν συναπόφασης». 

Σχετικά με το νέο και το παλιό στην πολιτική, τονίζει: «Το νέο δεν είναι να κάνεις διορισμούς. Το νέο δεν είναι να προφυλάσσεις τους δικούς σου, δεν είναι να επαναφέρεις το κομματικό κράτος. Το νέο είναι να φροντίζεις να φέρνεις πράγματα από το μέλλον στην Ελλάδα, να φέρνεις νέες ιδέες, να φέρνεις καινούριες ιδέες». 

Ολόκληρη η συνέντευξη του Σταύρου Θεοδωράκη έχει ως εξής:

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σε όλη την προεκλογική εκστρατεία αυτή την έστω σύντομη η αντίστιξη του νέου με το παλιό είναι κυρίαρχη. Όλοι χρησιμοποιούν το παλιό, όλοι χρησιμοποιούν το νέο, με κάποιον τρόπο. Ποιο είναι το περιεχόμενο που προσδίδετε εσείς στο νέο, που το πρεσβεύετε με κάποιον τρόπο ως νεοσύστατο κόμμα;

ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Το νέο δεν είναι να πολιτεύεσαι όπως πολιτευόταν επί δεκαετίες σχεδόν το παλιό σύστημα. Το νέο δεν είναι να κάνεις διορισμούς. Το νέο δεν είναι να προφυλάσσεις τους δικούς σου, δεν είναι να επαναφέρεις το κομματικό κράτος. Το νέο είναι να φροντίζεις να φέρνεις πράγματα από το μέλλον στην Ελλάδα, να φέρνεις νέες ιδέες, να φέρνεις καινούριες ιδέες. Το νέο δηλαδή με κάθε τρόπο θα πρέπει να πούμε ότι δεν έχει σχέση ούτε με την ημερομηνία γέννησης. Εγώ θα μπορούσα να πω ότι έχει σχέση με την ημερομηνία γέννησης των κομμάτων, αλλά δεν έχει σχέση με την ημερομηνία γέννησης των κομμάτων, ούτε με την ημερομηνία γέννησης των ανθρώπων. Πολλές φορές υπάρχει ένας μεγάλης ηλικίας άνθρωπος που βγάζει σπίθες το μυαλό του και υπάρχουν άλλες περιπτώσεις που συναντάς έναν νέο άνθρωπο και λες ότι αυτός είναι ένας γέρος, γεννήθηκε γέρος. Το νέο λοιπόν έχει σχέση με τις ιδέες, έχει σχέση με την καινοτομία, έχει σχέση με το αν αγκαλιάζεις αυτές τις νέες ιδέες που υπάρχουν στον κόσμο μας.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ο νεωτερισμός είναι απαραίτητα και κάτι καλό;

ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ο νεωτερισμός από μόνος του δεν είναι κάτι καλό. Και ούτε κάθε παλιά ιδέα είναι κακή. Αλλά η πολιτική είναι μια εξελικτική επιστήμη, πρέπει συνέχεια να βρίσκεις τις νέες διόδους για να λύνεις τα προβλήματα, να βρίσκεις νέους τρόπους συμμετοχής του κόσμου, να προβληματίζεσαι για τις αδυναμίες των παλιών συστημάτων και να προσπαθείς να τις διορθώσεις, αυτό σημαίνει. Πρέπει στην πολιτική, τουλάχιστον αυτοί που θέλουν να θεωρούν τον εαυτό τους νέο, να κάνεις μια συνεχή προσπάθεια να αλλάζεις τα πράγματα προς όφελος των πολλών. Αυτό σημαίνει. Η συντήρηση είναι το παλιό. Να αφήνεις τα πράγματα όπως είναι, με τους ίδιους νικητές και με τους ίδιους νικημένους.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Διατηρείτε αποστάσεις από τα κόμματα και τους πολιτικούς σχηματισμούς που διαπραγματεύτηκαν τα μνημόνια και τελικά τα ψήφισαν, ωστόσο τελικώς κι εσείς συναινέσατε στην ψήφιση του τελευταίου μνημονίου. Τι σας διαφοροποιεί τελικά από όλους τους υπόλοιπους;

ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Στα πρώτα μνημόνια το Ποτάμι δεν είχε καμία εμπλοκή γιατί δε θα μπορούσε να έχει, γιατί δεν υπήρχε ως κίνημα. Είχαμε μια κρίσιμη στιγμή που έπρεπε να δώσουμε μία και μόνη απάντηση. Ή να ψηφίζαμε το μνημόνιο Τσίπρα ή να βγαίναμε στα κάγκελα, σύμφωνα με την προσφιλή ορολογία των Δημοσιογράφων και να αρνούμασταν την ψήφο. Αυτό ίσως παρέσυρε όλο το πολιτικό σύστημα σε μία άρνηση ή τουλάχιστον και την υπόλοιπη Αντιπολίτευση. Εμείς κρίναμε σε αυτό το σημείο ότι ήμασταν υποχρεωμένοι να ψηφίζαμε μία συμφωνία την οποία δεν την έχουμε κάνει εμείς, δεν μπορούμε να την υπερασπιστούμε, δεν έχουμε διαπραγματευθεί εμείς, αλλά που ήταν η μόνη λύση για να κρατηθεί η χώρα στην Ευρώπη. Όπως τα είχε φέρει ο Αλέξης Τσίπρας τα πράγματα ήμασταν τόσο κοντά στο τέλος, που έπρεπε να απαντήσουμε με ένα ναι ή με ένα όχι. Είναι πολύ-πολύ άσχημο, αλλά και πολύ πραγματικό. Πνίγεται το παιδί και πρέπει να κάνεις μία κίνηση, δεν έχεις περιθώρια να κάνεις δεύτερη κίνηση. Εμείς έπρεπε να βουτήξουμε πρώτοι κι αυτό κάναμε, όταν λέω «πρώτοι βουτήξαμε» εννοώ ότι πρώτοι ξεκαθαρίσαμε ότι θα το ψηφίσουμε, για να μπορέσουμε να βγάλουμε το παιδί να πάρει μια ανάσα. Το παιδί είναι η ελληνική κοινωνία. Πήρε αυτή την ανάσα. Σημασία έχει από δω και πέρα να δούμε αν μπορούμε να κάνουμε κάτι ώστε να διορθώσουμε κάποιες αδικίες του μνημονίου του κ. Τσίπρα και να κάνουμε μεταρρυθμίσεις που θα οδηγήσουν στη γρήγορη έξοδο από τα μνημόνια. Γιατί οι Έλληνες δεν έχουν καλή επίδοση σε αυτό, κυρίως λόγω των παλαιών πολιτικών, δεν έχουν καλή επίδοση.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα δεν έχετε εμπιστοσύνη στην καλή εκτέλεση του μνημονίου, το διακύβευμα άρα δεν είναι για σας αυτό, τι θα μπορούσε να γίνει όμως έξω από αυτό το αυστηρό πλαίσιο που θέτει η νέα συμφωνία έτσι όπως την έχει θέσει, υπάρχουν περιθώρια διαφοροποίησης ενός διαφορετικού δρόμου;

ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Πρώτον πρέπει να πούμε ότι η νέα συμφωνία δεν είναι δια πάσα νόσο. Υπάρχουν πράγματα τα οποία δεν έχει θίξει, επί παραδείγματι το τι θα γίνει κι αν θα γίνει κάτι στην παιδεία. Είναι δικό μας θέμα το τι θα κάνουμε.
Είναι κυρίως μία συμφωνία που αφορά την οικονομική πλευρά της πόλης, όμως η κρίση η ελληνική είναι λίγο βαθύτερη, άρα πρέπει να παρέμβουμε και σε όλα τα βαθύτερα πράγματα. Και σε ότι αφορά τα οικονομικά αποτελέσματα, θα πρέπει να κάνουμε το εξής πολύ απλό που λέει το Ποτάμι. Θα πρέπει να πάρουμε μία κοινή απόφαση ότι με αυτή τη συμφωνία αδικούνται αυτοί οι άνθρωποι, αυτές οι κατηγορίες ανθρώπων και να φροντίσουμε με κάθε εκπλήρωση του στόχου να κερδίζουν αυτοί οι άνθρωποι. Όχι να κερδίζουν οι ψηφοφόροι των κομμάτων, οι συντεχνίες, να κερδίζουν αυτές οι κατηγορίες που είναι απαραίτητο να ενισχυθούν.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σε αυτό το πλαίσιο πως ιεραρχείτε τις άμεσες προτεραιότητες ώστε να έρθει μια ανάκαμψη είτε οικονομική, είτε πολιτική;

ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Η ματιά μας πρέπει να είναι προς τους νέους ανθρώπους κυρίως κι όταν λέω «νέους ανθρώπους» εννοώ νέους άνεργους, τους νέους της μαύρης εργασίας, αλλά και τους νέους που προσπαθούν να κάνουν μια επιχειρηματικότητα διαφορετική στη χώρα. Πήγα πριν από λίγο σε μια εκδήλωση καινοτομίας, είναι απαραίτητο να ενισχύσουμε αυτά τα παιδιά. Κάνουν δουλειές που θα παίρνανε βραβεία στην Αμερική και που θα βγάζανε λεφτά και προσπαθούν εδώ και συνήθως δε ζητούν κάτι από μας. Μου έλεγε ένας: Ξέρουμε ότι το γήπεδο που παίζουμε έχει πολλές λακκούβες και ξέρουμε ότι το Ελληνικό Κράτος αδυνατεί να καλύψει αυτές τις λακκούβες. Τουλάχιστον ζητάμε από σας τους πολιτικούς το γήπεδο να μη γέρνει πότε από τη μια μεριά και πότε από την άλλη, να μπορέσετε να σταθεροποιήσετε τουλάχιστον το γήπεδο, για να παίζουμε σε μία επίπεδη επιφάνεια.
Έχουν την αίσθηση δηλαδή ότι το Ελληνικό Δημόσιο, οι γραφειοκρατίες σαμποτάρουν συνέχεια τις πρωτοβουλίες τους. Μου έδωσε ένα παράδειγμα: Μου λέει έπρεπε να ιδρύσω αμερικάνικη εταιρεία. Την ίδρυσα μέσα σε τρεις ώρες από το internet, κατέθεσα τα χαρτιά μου στο internet και σε τρεις ώρες είχα την απάντηση.
Στην Ελλάδα έκανα εφτάμισι μήνες και τώρα επειδή και κάποιοι καινούριοι προστέθηκαν μου λέει στο δρόμο που άνοιξα εγώ, έχει μειωθεί ο χρόνος στους τρεις μήνες. Παραμένει όμως το χάος μπροστά στο ένα απόγευμα της Αμερικής.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πέραν όμως ότι τις start ups ή τις νέες επιχειρήσεις υπάρχει κι ένας υφιστάμενος επιχειρηματικός ιστός, ο κόσμος της παραγωγής, αυτός που έχει πληγεί πάρα πολύ από τα δεδομένα της οικονομίας το τελευταίο διάστημα κι έχει γονατίσει πλήρως από τα capital controls. Βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα ποιος τρόπος νομίζετε, γιατί είναι και ο μόνος μοχλός ανάπτυξης μέσω αυτών, πως νομίζετε ότι θα μπορούσατε να δώσετε..

ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Πρέπει να ανοίξουμε τις τράπεζες, συμφωνούμε και ήταν εγκληματικό το ότι ο Αλέξης Τσίπρας άφησε το χρόνο να φεύγει και έκλεισε τις τράπεζες. Αυτός ευθύνεται. Τον είχαμε προειδοποιήσει και σχεδόν γέλαγε όταν του λέγαμε γι΄ αυτόν τον κίνδυνο, δεν τον ενδιέφερε, δεν είχε επίγνωση της κατάστασης του προβλήματος που θα δημιουργούσε την πραγματική οικονομία. Να ανοίξουμε λοιπόν πρώτα τις τράπεζες. Δεύτερον, να βάλουμε καθαρούς φορολογικούς κανόνες και να νομοθετήσουμε ότι αυτοί οι φορολογικοί κανόνες δεν αλλάζουν. Δεν αλλάζουν. Μπορούν να γίνονται κάποιες τροποποιήσεις, μία φορά το χρόνο; Κάθε Νοέμβριο; Αλλά οι φορολογικοί κανόνες οι βασικοί δεν αλλάζουν, σταθερότητα δηλαδή. Τρίτον, πρέπει να χωρίσουμε τις εταιρίες σε αυτές που έχουν λευκό ποινικό μητρώο και στις άλλες που έχουν εκκρεμότητες. Όσες εταιρείες έχουν λευκό ποινικό μητρώο, αντιλαμβάνεστε τι λέω, ΙΚΑ, τέλη, Εφορίες, όλα αυτά, θα πρέπει να έχουν ένα προνόμιο από το κράτος, θα πρέπει να αμείβονται από το κράτος. Να κάνουμε δελεαστική τη νομιμότητα στην Ελλάδα. Μέχρι σήμερα είναι δελεαστική η παρανομία. Θα πρέπει να επιταχύνουμε τα προγράμματα ΕΣΠΑ, που πολλά από αυτά απευθύνονται στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και θα πρέπει να δώσουμε τη δυνατότητα σε καινούριες εταιρείες που ιδρύονται από νέους ανθρώπους να έχουν μία φορολογική ελάφρυνση για κάποια χρόνια. Και κάτι επόμενο, μιλώντας για τις μεγαλύτερες μικρομεσαίες, θα πρέπει να συνδέσουμε το φόρο τους με το εργατικό δυναμικό που προσλαμβάνουν. Μία εταιρεία που ρίχνει τα κέρδη της στην αγορά και παίρνει κόσμο, θα πρέπει να «αποζημιώνεται» από το κράτος.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Στο επίπεδο των μεγάλων άμεσων ξένων επενδύσεων όπου εκεί έχουμε μια παντελή απουσία;

ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Εμείς λέμε ότι όσες προτάσεις έχουν κατατεθεί από ξένους επενδυτές θα πρέπει να εξεταστούν μόνο στη βάση της νομιμότητας και εάν υπάρχουν ενδείξεις ότι υπάρχει ένα σκάνδαλο. Εάν δεν υπάρχουν αυτά, δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο. Δηλαδή αυτό πρέπει να γίνει και θα έπρεπε να είχε γίνει τις 10-20 πρώτες μέρες που αναλαμβάνει μια Κυβέρνηση και αμέσως μετά να πάμε σε αυτές τις αποκρατικοποιήσεις. Η χώρα έχει ανάγκη από αποκρατικοποιήσεις για δύο λόγους: Πρώτον γιατί θέλει χέρια, γιατί θέλει να πάνε κάποιοι να δουλέψουν και να δώσουμε κι ένα μήνυμα. Όταν μία αποκρατικοποίηση στην Ελλάδα βαλτώνει για τρία-τέσσερα χρόνια ποιο είναι το μήνυμα στον άλλον επενδυτή; Να έρθει στην Ελλάδα να μπει σε ένα διαγωνισμό να πάρει κάτι, το οποίο πότε θα αρχίσει να δουλεύει; Πρέπει να μικρύνουμε το χρόνο. Τα λεφτά στο εξωτερικό και οι επενδύσεις τους συναρτώνται με το χρόνο απόδοσης. Δε θα πάει κάποιος στην Ελλάδα να κάνει κάτι, ένα αίτημα για να πάρει μια εταιρεία για να αρχίσει να δουλεύει μετά από 4-5 χρόνια. Δεν υπάρχουν πια αυτοί οι χρόνοι, αυτοί είναι οι χρόνοι της παλιάς οικονομίας. Ο άλλος αποφασίζει ότι εκεί υπάρχει μία δυνατότητα επένδυσης, πρέπει τη στιγμή που το αποφασίζει να μπορεί να ρισκάρει τα λεφτά του να τα βάλει για να δει αν θα έχει κέρδος.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σωστό είναι αυτό, συμμερίζεστε όμως τον αντίλογο που λέει ότι πρέπει να τηρούνται περιβαλλοντικοί όροι, ότι πρέπει να υπάρχει μία δέσμευση;

ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Στην Ελλάδα υπάρχει ένα πάρα πολύ αυστηρό δικαστήριο και το έχει αποδείξει, που είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας. Το Συμβούλιο Επικρατείας όπως ξέρετε έχει ακυρώσει επενδύσεις στην Ελλάδα, άρα νομίζω ότι αυτό είναι αρμόδιο και δεν είναι αρμόδιος ο κάθε Υπουργός. Ο κάθε Υπουργός θα πρέπει απλώς να φροντίζει να τηρείται η νομιμότητα. Και βέβαια όλα τα υπόλοιπα, τα φορολογικά, οι υποχρεώσεις, αλλά το περιβάλλον, είναι μία υπόθεση που δεν προστατεύεται από τη μύτη του Υπουργού, δε μυρίζει δηλαδή ο Υπουργός, δεν είναι τι αντιλαμβάνεται αυτός. Υπάρχει το Συμβούλιο Επικρατείας και αυτό εκτιμά κάθε φορά τις μελέτες και αυτό είναι που αποφασίζει.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κι αν υπάρχει διχασμός στην τοπική κοινή γνώμη, όπως συνέβη ας πούμε στις Σκουριές;

ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Πρέπει να σεβόμαστε την τοπική κοινή γνώμη, αλλά δεν μπορούμε κάθε φορά για κάθε επένδυση να παίρνουμε αποφάσεις ρωτώντας μόνον την κοινή γνώμη. Σας λέω και δε θα το κρύψω, πολλές φορές η τοπική κοινή γνώμη δεν παίρνει τη σωστή απόφαση. Θέλετε να σας πω μία περίπτωση; Θυμάστε τις διαδηλώσεις που έγιναν κάποτε στην Αγία Παρασκευή για να μη γίνει το μετρό στην Αγία Παρασκευή; Και ακυρώθηκε το μετρό. Ρωτήστε τώρα την κοινωνία στην Αγία Παρασκευή αν θεωρεί ότι αυτή η κινητοποίηση τότε ήταν προς όφελός της. Δεν ήταν προς όφελός της. Επειδή έχω πολλούς φίλους και κυκλοφορώ στην περιοχή, πεζός κυρίως, έχω ακούσει πολλές φορές τη διαμαρτυρία γιατί το μετρό είναι σε μια μακρινή απομακρυσμένη περιοχή που δεν έχει σχέση με μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές της Αθήνας. Και θυμηθείτε πόσα λεφτά χάσαμε από την επανασχεδίαση, από την επαναχάραξη του μετρό. Αλλά υπήρξαν τότε κάποιοι που κάνανε κάποιες κινητοποιήσεις και βγήκε ο κόσμος στους δρόμους και η Πολιτεία τότε υποχώρησε. Δεν είναι λοιπόν δυνατόν κάθε φορά η Πολιτεία να υποχωρεί επειδή μία ομάδα άνευ πραγματικού γνωστικού αντικειμένου αντιδρά. Βεβαίως ακούς την κοινωνία, βεβαίως αντιλαμβάνεσαι και πρέπει να αντιλαμβάνεσαι ποιο είναι το καλό των πολλών, αλλά αυτό δεν μεταφράζεται στο ότι σε κάθε περίπτωση υπακούω τι λένε κάποιες μειοψηφίες.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και να περάσω λίγο τώρα και στα πιο πολιτικά, βάσει των δημοκοπικών ευρημάτων οι αυτοδυναμίες δεν είναι δεδομένες, βρισκόμαστε προ των πυλών των συνεργασιών. Ρωτάμε συχνά τα μεγάλα ας πούμε κόμματα με το ποιους θα θέλανε ή θα συναινούσαν να κυβερνήσουν, τώρα ρωτάω εσάς και με ποιους όρους θα μπορούσατε να συνεργαστείτε μετεκλογικά;

ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Οι δικοί μας όροι είναι τρεις: Είναι πολλοί, έχουμε πει ότι θα βάλουμε δέκα προτεραιότητες που είναι πολύ συγκεκριμένες, αλλά θα σας πω τους τρεις πρώτους όρους. Το θέμα είναι εάν αυτός που θα βγει πρώτος συμφωνεί με την απόλυτη προτεραιότητα της αντιμετώπισης της ανεργίας και σε ποια βάση το λέει. Εάν εννοεί ότι θα αντιμετωπίσουμε την ανεργία κάνοντας προσλήψεις στο δημόσιο, ξέρουμε ότι το λέμε για να τιμωρήσουμε τον ιδιώτη που θα πληρώνει πάλι τους φόρους. Δουλειές, δουλειές, δουλειές, αυτή είναι η πρώτη προτεραιότητα λοιπόν, έτσι; Με πολλούς τρόπους όπως σας είπα πριν. Το δεύτερο είναι η σύγκρουση με τη μικρή και μεγάλη διαφθορά. Με τη μικρή διαφθορά που σημαίνει ο εφοριακός που δωροδοκείται, ο υδραυλικός που δωροδοκείται, ο δημοσιογράφος, δεν έχει σημασία, αυτό το μικρό δηλαδή που δεν κάνει κάποιος τη δουλειά του σύμφωνα με το νόμο.
Και βέβαια μετά η μεγάλη διαφθορά. Στις προμήθειες, στα δημόσια έργα; Πρέπει να παταχθεί. Εμείς έχουμε ένα πλαίσιο κυρίως με συγκεκριμένες προτάσεις και για τη μεγάλη διαφθορά. Ενιαία Αρχή Προμηθειών, να φύγουν από τα Υπουργεία να μην είναι η υπογραφή των Υπουργών αυτή που καθορίζει που θα μοιράζονται τα εκατομμύρια, μια σειρά από προτάσεις. Και η τρίτη για μας προτεραιότητα είναι η παιδεία. Γιατί όταν πια φύγουμε από την κρίση δε θα έχουμε φύγει αν δεν έχουμε αλλάξει την παιδεία. Παιδεία σημαίνει πρότυπα σχολεία σε όλες τις φτωχές της χώρας, παιδεία σημαίνει ανοιχτά πανεπιστήμια στην κοινωνία, σύνδεση με την αγορά. Παιδεία σημαίνει μη κρατικά πανεπιστήμια, νέες θέσεις εργασίας, να αναπτυχθεί η περιφέρεια. Ένα πλέγμα δηλαδή από αποφάσεις που αφορούν την παιδεία.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πέρα από την προγραμματική σύγκλιση ωστόσο..

ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Αυτό είναι το σημαντικό. Πάμε λοιπόν με τα δέκα σημεία αυτά στον νικητή, στον κ. Μεϊμαράκη, στον κ. Τσίπρα και του λέμε ότι εμείς αυτά έχουμε, αυτές είναι οι απόψεις μας. Πες μας τι κάνεις; Και το δεύτερο ζήτημα που είναι σημαντικό είναι ποιοι άνθρωποι τα υλοποιούν αυτά; Γιατί για μας οι θεσμοί αποκτούν περιεχόμενο από τους ανθρώπους. Εάν βάζεις στις αποκρατικοποιήσεις το Λαφαζάνη όπως έκανε ο κ. Τσίπρας ή έχεις πολύ χιούμορ ή είσαι πραγματικά ανίκανος να Κυβερνήσεις αυτή τη χώρα. Αυτή είναι η λογική λοιπόν, τα πρόσωπα για μας δεν είναι μια υπολεπτομέρεια όπως λένε κάποια κόμματα, όπως λέγανε κάποια κόμματα. Από την πρώτη στιγμή το ανέδειξα και κάποιοι μάλιστα εγωιστικά μου λέγανε ότι δε βλέπω τα πράγματα πολιτικά. Η σημερινή πολιτική έχει καταλήξει στο ότι οι αποφάσεις καθορίζονται από τη δύναμη των προσώπων. Δεν είμαστε μία χώρα ρολόι, δεν είμαστε χώρα που έχει βαθύ και λειτουργικό κράτος, δεν έχει θεσμούς. Άρα είναι απαραίτητη η σωστή δράση των προσώπων. Ή τα πρόσωπα μπορούν να καταστρέψουν αυτή τη δραστηριότητα ή μπορεί να την αναστήσουν.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επειδή εσείς θίξατε το θέμα των προσώπων, ποιον προτιμάτε, Μεϊμαράκη ή Τσίπρα;

ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Νομίζω ότι δεν είναι πρέπον για έναν Πολιτικό Αρχηγό να εκφράζει την προτίμησή του για κάποιον άλλον Πολιτικό Αρχηγό δέκα μέρες πριν τις εκλογές. Είναι πολύ επικίνδυνο. Σε κάθε περίπτωση υπάρχει ένα καλό σημείο επικοινωνίας και με τον κ. Μεϊμαράκη και με τον κ. Τσίπρα. Μη βλέπετε αυτά που βλέπετε, δηλαδή εννοώ πέρα από τις αψιμαχίες κυρίως από την πλευρά τους για να δημιουργηθεί η αίσθηση ότι εδώ μαλώνουμε άρα οι κομματικοί στρατοί πρέπει να ενωθούν με μένα ή με σένα, υπάρχει ένα επίπεδο επικοινωνίας. Ελπίζω ότι τη Δευτέρα θα υπάρχει μία συζήτηση που θα συμμετέχουμε και οι τρεις. Δεν είναι ότι και οι τρεις πρέπει να κάνουμε Κυβέρνηση, αυτό θα φανεί κι από τα ποσοστά που θα πάρει ο καθένας, εννοώ όμως ότι πρέπει για τις λύσεις που έχει ανάγκη η χώρα να υπάρχει μια συνυπευθυνότητα. Είναι λίγο διαφορετικό, μπορεί πραγματικά η Κυβέρνηση να πρέπει να γίνει από τους δύο πρώτους, να γίνει από το πρώτο και το τρίτο, αλλά οι μεγάλες αποφάσεις πρέπει να είναι προϊόν συναπόφασης.