Αφιέρωμα των Irish Times στην οικογένεια Παπανδρέου: Από τον σωτήρα Γεώργιο, στον ανιαρό Γιώργο

Εκτενές αφιέρωμα στην οικογένεια Παπανδρέου και την εξουσία που άσκησε ο καθένας από τους τρεις κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του έκανε η Irish Times. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η εφημερίδα και οι τρεις που κυβέρνησαν έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην πορεία της χώρας, για διαφορετικό λόγο ο καθένας. Από τον Γέρο της Δημοκρατίας τον οποίο εκθειάζει και τον «πατερναλιστή» Ανδρέα, μέχρι τον Γιώργο που τον χαρακτηρίζει ανιαρό, αδύναμο και χωρίς ηγετικές ικανότητες, ο αρθρογράφος δίνει τη δική του εκδοχή για την οικογένεια Παπανδρέου.

Για τον Γεώργιο Παπανδρέου αναφέρει ότι είναι κατά μία έννοια ήταν ο σωτήρας της σύγχρονης Ελλάδας. Διέδωσε τις αρχές του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού που είχαν ως βάση το τρίπτυχο: «Έθνος, Ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη». Το γεγονός ότι ο Γεώργιος Παπανδρέου βρισκόταν σε κατ' οίκον περιορισμό από την Χούντα και ο θάνατός του μετατράπηκε σε λαϊκό προσκύνημα, αυτομάτως «έντυσε» την οικογένεια με μια χροιά αγιοσύνης. Τούτο, όμως, επικάλυψε πολλά από τα σφάλματα του Γεώργιου Παπανδρέου. «Θύματα» της Ιστορίας ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο εγγονός Γιώργος Παπανδρέου, καθώς αναγκάστηκαν να φύγουν από την Ελλάδα λόγω της δικτατορίας.

Όσον αφορά τον Ανδρέα τον παρουσιάζει με δύο πρόσωπα: Ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ είχε θέσει ως στόχους να επουλωθούν οι πληγές που προκλήθηκαν από τον εμφύλιο πόλεμο και την χούντα και να αυξήσει τα πρότυπα και τις συνθήκες διαβίωσης, ιδιαίτερα στις αγροτικές περιοχές. Όπως τονίζει ο αρθρογράφος, ο Ανδρέας μίλησε για συμβόλαιο με τον λαό, αλλά ταυτόχρονα δημιούργησε ένα πατερναλιστικό, πελατειακό κράτος, παράλληλα με τον κοινωνικό μετασχηματισμό, την ισότητα και τις ίσες ευκαιρίες σε όλους. Το ΠΑΣΟΚ στηρίχθηκε σε αυτές τις λαϊκές ψήφους, ενθάρρυνε την εξάρτηση από το σύστημα, ανέσυρε το σύνθημα «προνόμια για όλους», αλλά την ίδια στιγμή τα δημοσιονομικά ελλείμματα και η ψεύτικη ευημερία εξασφάλιζαν ειρήνη φτιαγμένη από... φοροδιαφυγή, νεποτισμό και υπέρογκο δημόσιο τομέα.

Τα χειρότερα πάντως τα κρατούσε για τον Γιώργο: Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά είχε αδυναμίες, δεν διέθετε τις ηγετικές αρετές σε τόσο δύσκολη περίοδο, η ηγεσία του ήταν ανιαρή, του άρεσε να διαβουλεύεται και να επηρεάζεται από τις απόψεις της Μέρκελ, και στην τελική δεν είχε το ένστικτο του δολοφόνου που πρέπει να έχει κάθε πολιτικός σε τέτοιες δύσκολες συνθήκες.