Φάνης Γκέκας: "Με ενοχλεί η αντιμετώπιση του χρέους της Ελλάδας απο τους Γερμανούς"

Ένας από τους λίγους καλούς Ελληνες» έγραψε για τον Φάνη Γκέκα η «Bild», η εφημερίδα που έχει... σούρει ουκ ολίγα στη χώρα μας τον τελευταίο καιρό. Αλλά τουλάχιστον τον Ελληνα στράικερ τον αντιμετωπίζει με τον δέοντα σεβασμό. «Γενικά, δεν έχω παράπονα από τον γερμανικό Τύπο», δήλωσε σχετικά στο «ΟΛΑ people» ο Φάνης Γκέκας. «Οι δημοσιογράφοι με αντιμετωπίζουν πολύ θετικά όχι μόνο φέτος, αλλά όλα αυτά τα χρόνια και δεν συνδέουν την εθνικότητά μου με το θέμα του χρέους της Ελλάδας, δεν το έχουν κάνει ποτέ».

-Πώς αισθάνεσαι πάντως εσύ που ζεις και εργάζεσαι στη Γερμανία με την αντιμετώπιση που υφίσταται η Ελλάδα από τα γερμανικά μέσα;
Δεν νιώθω και τόσο άνετα, αυτό εξυπακούεται. Με πειράζει, με ενοχλεί, η αλήθεια είναι αυτή. Ωστόσο δεν μπορώ να κάνω τίποτα πάνω σ’ αυτό, παρά μόνο όσο πιο καλά μπορώ τη δουλειά μου!

Είναι ένας από τους απογόνους των θεών του Ολύμπου, μια και γεννήθηκε μόλις λίγα χιλιόμετρα παραπέρα, σύμφωνα με το «Kicker»; Ή απλώς ένας γεννημένος σκόρερ, που έχει τρελάνει φέτος τους Γερμανούς ειδικούς της Μπουν­τεσλίγκα…

Εχοντας σημειώσει 11 γκολ σε ισάριθμες συμμετοχές του στο φετινό γερμανικό πρωτάθλημα με την Αϊντραχτ Φρανκφούρτης, ο Λαρισαίος γκολτζής έχει βαλθεί να ξεπεράσει ακόμα και τον ίδιο του τον εαυτό. Τα 20 γκολ, δηλαδή, που σημείωσε στην πρώτη χρονιά του στη Γερμανία (2006-2007), όταν φορούσε τη φανέλα της Μπόχουμ.

Με τη φόρα που έχει πάρει δείχνει ότι είναι ικανός για μεγάλα πράγματα. Πρώτος σκόρερ όχι μόνο στην Μπουντεσλίγκα, όπως πριν από τρία χρόνια, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη! Να γίνει δηλαδή ο δεύτερος Ελληνας ποδοσφαιριστής στην ιστορία (δώδεκα χρόνια μετά το μοναδικό έως τώρα επίτευγμα του Νίκου Μαχλά) που θα κερδίσει το χρυσό παπούτσι του πρώτου σκόρερ στην Ευρώπη…




Παραλίγο... παλαιστής!

Για να φτάσει, βέβαια, έως εδώ, στο κορυφαίο σκαλί της καριέρας του, ο Φάνης Γκέκας πέρασε πολλά σκαμπανεβάσματα και εμπόδια. Γεννημένος στις 23 Μαΐου του 1983 στη συνοικία Αβέρωφ της Λάρισας, άρχισε με τα πρώτα του κιόλας βήματα να… τρώει τα γόνατά του στα στενοσόκακα και τις αλάνες της πρωτεύουσας του κάμπου, κλοτσώντας… οτιδήποτε είχε σχήμα σφαιρικό.

Η κλίση του στη θέση του σέντερ φορ φάνηκε από πολύ νωρίς, μια και είχε όλα τα σχετικά προσόντα: ταχύτητα, εκρηκτικότητα, καλό κεφάλι, ευθύβολο και εύστοχο σουτ. Οντας μεγάλος θαυμαστής του Γιάννη Βαλαώρα (με τον οποίο, κατά σύμπτωση, έχουν κοινά γενέθλια) ήθελε πάρα πολύ να του μοιάσει και, ει δυνατόν, να τον ξεπεράσει. Από την άλλη, ωστόσο, η αγάπη του για τις πολεμικές τέχνες τον οδήγησε στις παλαίστρες του κλειστού γυμναστηρίου της πόλης, όπου άρχισε να ασχολείται (και μάλιστα με ιδιαίτερη ζέση) με την ελληνορωμαϊκή πάλη. Μέχρι τα 15 του χρόνια μοίραζε… εξ αδιαιρέτου τον ελεύθερο χρόνο του στο ποδόσφαιρο και την πάλη, ώσπου ο πατέρας του τον έπεισε ότι δεν χωρούν δυο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη. Και έτσι τον βοήθησε να συνειδητοποιήσει ότι, εντάξει, καλή η ελληνορωμαϊκή, αλλά την μπάλα την είχε μες στο πετσί του, στο αίμα του.

Ο ίδιος, πάντως, έχει να το λέει ότι η ελληνορωμαϊκή τον βοήθησε και στο ποδόσφαιρο. Κατ’ αρχάς, έχτισε γερό κορμί, που του επιτρέπει να μην πέφτει με το παραμικρό μαρκάρισμα αμυντικού. Και οι Γερμανοί έχουν να το λένε: παρόλο που ως κορμοστασιά δεν σου γεμίζει το μάτι, στέκει συνήθως όρθιος ακόμα και σε βίαια μαρκαρίσματα σκληροτράχηλων μπακ.

Η πορεία του στην Ελλάδα

Το πρώτο του δελτίο το έβγαλε στα μέσα της δεκαετίας του ’90 στον Τοξότη Λάρισας, την ομάδα που έχει αναδείξει μερικά από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μάλιστα, στα πρώτα εντός γηπέδου ποδοσφαιρικά του βήματα, ο Φάνης είχε για συμπαίκτη του τον αδελφό του Δημήτρη, ο οποίος όμως σύντομα τα παράτησε.

Αντίθετα, ο Φάνης ξεχώρισε από την αρχή. Το 1998 μπήκε στο μάτι του σκάουτερ της Λάρισας Ζόραν Μπάμποβιτς, ο οποίος τον πήρε αμέσως στην ομάδα του. Τότε, βέβαια, η ΑΕΛ περνούσε τα πιο δύσκολα χρόνια της ιστορίας της (μέχρι και στη Γ’ Εθνική έπεσε), αλλά ο Γκέκας τη δουλειά του την έκανε. Αλλωστε ξεχώριζε σαν τη μύγα μες στο γάλα. Για τρία χρόνια ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας, η οποία, ωστόσο, δεν είχε λεφτά για να τον πληρώσει! Φυσικό και επόμενο ο 21χρονος τότε Φάνης να κάνει προσφυγή, να μείνει ελεύθερος και το 2001 να πάει στην Καλλιθέα.

Από εκεί και πέρα, τα πράγματα άρχισαν να παίρνουν τον δρόμο τους. Παρά το δύσκολο ξεκίνημα, ο Φάνης Γκέκας σύντομα έγινε σύνθημα στα χείλη των οπαδών της γαλάζιας ομάδας, την οποία -με τα γκολ που πετύχαινε κατά ριπάς- βοήθησε να ανέβει έναν χρόνο αργότερα στην Α’ Εθνική, για πρώτη φορά στην ιστορία της. Συνολικά, σε 99 αγώνες με την πεντάστερη φανέλα της Καλλιθέας, ο Φάνης Γκέκας σκόραρε 46 φορές, κάτι που, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε το ενδιαφέρον των μεγάλων ομάδων. Πιο γρήγορα κινήθηκε ο Παναθηναϊκός, ο οποίος τον ενέταξε στο δυναμικό του τον Ιανουάριο του 2005. Στο τέλος εκείνης της σεζόν ο Γκέκας αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της Α’ Εθνικής με 18 γκολ.

Η επόμενη χρονιά (2005-2006) δεν ήταν και η καλύτερη για τον Παναθηναϊκό, που αποφάσισε να ανταλλάξει τον δεύτερο σκόρερ της σεζόν Φάνη Γκέκα με τον πρώτο, που ήταν ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης του ΠΑΟΚ. Ο Φάνης, φυσικά, αντέδρασε. Δεν ήθελε να γίνει ανταλλαγή και δεν έγινε. Για καλή του τύχη, εκείνο το καλοκαίρι τον ήθελε πολύ στην ομάδα του ο προπονητής της Μπόχουμ Στέφαν Κουντς, από τους κορυφαίους σκόρερ του γερμανικού ποδοσφαίρου. Η συμφωνία που έγινε ήταν να τον αποκτήσει η Μπόχουμ ως δανεικό. Και… αγύριστο, όπως αποδείχτηκε. Δεν υπήρχε περίπτωση να γυρίσει στην Παιανία ο Γκέκας. Ο τρόπος με τον οποίο του φέρθηκε ο Παναθηναϊκός παραμένει μία από τις μεγαλύτερες «ποδοσφαιρικές πληγές» του…



Και έγινε... πάντσερ!

Η πρώτη χρονιά του στην Μπουντεσλίγκα ήταν ονειρική. Με τα γκολ που πετύχαινε και τις συνολικές εμφανίσεις του ο Λαρισαίος κυνηγός ανάγκασε τους οπαδούς της Μπόχουμ να χορεύουν… συρτάκι στις εξέδρες, τους Γερμανούς δημοσιογράφους να τον ψηφίσουν στην καλύτερη ενδεκάδα του πρωταθλήματος και την Μπάγερ Λεβερκούζεν να «τα σκάσει» στον Παναθηναϊκό για να τον αποκτήσει με κανονική μεταγραφή το καλοκαίρι του 2007.

Η πρώτη του χρονιά στις «ασπιρίνες» δεν ήταν άσχημη (11 γκολ σε 29 ματς), αλλά την επόμενη (2008-2009) είχε να αντιμετωπίσει τρεις παικταράδες: Κίσλινγκ, Χέλμες, Μπάρμπαρεζ ήταν πριν από αυτόν στις επιλογές του προπονητή του…

Αφού, λοιπόν, δέχτηκε να πάει στην… παραπαίουσα Πόρτσμουθ, όπου όμως απλώς γυάλιζε για ένα εξάμηνο τον πάγκο, επέστρεψε στη Γερμανία και στη Χέρτα, στην οποία δόθηκε δανεικός τον περασμένο Ιανουάριο. Στο Βερολίνο άρχισε και πάλι να… κάνει τη δουλειά του όπως αυτός ξέρει (6 γκολ σε 17 ματς), ωστόσο οι πρωτευουσιάνοι υποβιβάστηκαν. Τότε ακριβώς ήρθε η πρόταση του Μίκαελ Σκίμπε, του πρώην προπονητή του στη Λεβερκούζεν: «Ελα στην Αϊντραχτ». Και πήγε. Φυσικά, δεν το μετάνιωσε: ούτε αυτός ούτε ο προπονητής του, που βλέποντάς τον να πετυχαίνει 11 γκολ σε ισάριθμους αγώνες τον αποθέωσε. «Η κίνησή του μες στην περιοχή και το ένστικτο της φάσης του γκολ που διαθέτει μου θυμίζει κάτι από Γκερντ Μίλερ», δήλωσε πρόσφατα. Οποίο κομπλιμέντο για έναν κυνηγό που αγωνίζεται στη Γερμανία…