8+1 σταρ θύματα και θύτες του bullying

Εννέα επώνυμοι καταθέτουν την προσωπική τους εμπειρία για το bullying, το οποίο βίωσαν ως θύματα οι ίδιοι, συγγενικά τους πρόσωπα και φίλοι, ή ως θύτες, δηλώνοντας σήμερα μετανιωμένοι. 

Ο εκφοβισμός δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε αναγνωρίσιμους ανθρώπους ή μη, όμως έχει χρώμα, ύψος και βάρος. Και όσο πιο έντονη είναι η διαφορά από τον μέσο όρο τόσο πιο εφιαλτικό γίνεται το bullying για μια παιδική ψυχή.

1. Μίνα Ορφανού, ηθοποιός 
Στοχοποιήθηκε για την αλλαγή φύλου 

Η απόφαση της ηθοποιού Μίνας Ορφανού να προχωρήσει σε αλλαγή φύλου, και μάλιστα σε νεαρή ηλικία, την κατέστησε στόχο, όχι όμως εύκολο, όπως δηλώνει στο «ΘΕΜΑ». «Στο δημοτικό ένα παιδί με έβρισε με σεξουαλική αναφορά και η αντίδρασή μου ήταν να το χτυπήσω. Δεν ήμουν ο τύπος που θα καθόμουν να τα ακούσω αυτά. Σε ηλικία 16 ετών, όταν ήμουν πάνω στην αλλαγή, δύο άτομα ηλικίας 18 ετών με προσέβαλαν πολύ άσχημα στον δρόμο. Τους κυνήγησα, έπιασα τον έναν και του χτύπησα το κεφάλι στην άσφαλτο. Ο φίλος του ούτε καν ήρθε να τον βοηθήσει. Είμαι της άποψης οφθαλμόν αντί οφθαλμού. Οσοι κάνουν bullying βρίσκουν αδύναμους χαρακτήρες και μόλις με έβλεπαν πίστευαν ότι ήμουν κι εγώ ένας τέτοιος», λέει χαρακτηριστικά. Μάλιστα ακόμη και σήμερα δέχεται bullying, όπως λέει, στη δουλειά της από συναδέλφους της, οι οποίοι αρνούνται να παίξουν μαζί της λόγω της ιδιαιτερότητάς της. «Ενας ηθοποιός δεν πρέπει να έχει ταμπού», είναι η απάντησή της. 

2. Γιάννης Ζουγανέλης, μουσικός, ηθοποιός
«Το αντιμετώπισα με όπλο το χιούμορ»



«Είμαι ένα παιδί που μεγάλωσε σε πολύ καλές συνθήκες με τρομερή εκπαιδευτική ωριμότητα από τους γονείς μου, που ήταν κωφάλαλοι. Αντιμετώπισα τρομερό κοινωνικό ρατσισμό εξαιτίας του θέματος των γονιών μου, ενώ με αποκαλούσαν στραβοκάνη επειδή είχα ένα πρόβλημα στα πόδια μου και φορούσα ειδικά παπούτσια. Ομως δεν μάσησα, τους αντιμετώπιζα με όπλο μου το χιούμορ», θυμάται ο Γιάννης Ζουγανέλης μιλώντας στο «ΘΕΜΑ» για τον λεκτικό εκφοβισμό που δέχτηκε στα παιδικά του χρόνια. Στο γυμνάσιο πέρασε στην αντεπίθεση προκειμένου να επέλθει η ισορροπία: «Στο 8ο Γυμνάσιο Αρρένων, το 1968, δημιουργήσαμε μια συμμορία για να υπερασπίζουμε όλα τα αδύνατα παιδιά που υφίσταντο επιθέσεις - ο ψηλός στον κοντό, ο ογκώδης στον πιο αδύναμο. Μπαίναμε και σπάγαμε κεφάλια. Αυτό δεν ήταν bullying, αλλά φέρναμε την ισορροπία. Επίσης, αντιμετωπίσαμε με τον ίδιο τρόπο την επιθετικότητα που εισπράξαμε από χουντικούς καθηγητές, οι οποίοι εκφόβιζαν, συνεπικουρούμενοι ακόμη και από οικογένειες συντηρητικών. Δυστυχώς το ελληνικό κράτος δεν υπερασπίστηκε ποτέ τον αδύναμο, αλλά έριχνε νερό στον μύλο του εκφοβισμού».

3. Αρης Πλασκασοβίτης, μουσικός, ηθοποιός
«Ετρωγα καρπαζιές και με πέταγαν σε κάδους» 



«Στο δημοτικό με έγδυσαν και με έριξαν μέσα σε έναν κάδο. Μέχρι το γυμνάσιο περπατούσα και έτρωγα καρπαζιές», ήταν οι δηλώσεις του νεαρού μουσικού, ηθοποιού Αρη Πλασκασοβίτη για το bullying που δέχτηκε στο σχολείο. Οπως λέει στο «ΘΕΜΑ», «χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή και ευθύνη από τους γονείς να καταλάβουν αν συμβαίνει κάτι στο παιδί τους και, αν το διαπιστώσουν αυτό, να είναι περισσότερο κοντά τους. Και μετά να πιάσουν και τους δασκάλους, κάποιοι εκ των οποίων αδιαφορούν και σου λένε “χτύπα τον και εσύ”. Στην περίπτωσή μου δεν είχα μιλήσει στους γονείς μου. Ημουν αδύναμος χαρακτήρας και είχα κλειστεί στον εαυτό μου. Aυτά μέχρι το λύκειο, οπότε άρχισα να φτιάχνω τα μαλλιά μου, να ντύνομαι καλύτερα και να το παίζω γκομενάκι, ενώ απέκτησα και επιφανειακή εξουσία όταν μπήκα στο 15μελές. Τότε άρχισα να κάνω εγώ bullying, λεκτικό - δεν έριξα ποτέ κανέναν σε κάδο. Μετά πήγαινα σπίτι και είχα τύψεις. Πίστευα ότι αυτό ήταν εξουσία και πως έτσι θα επιβιώσεις και δεν θα δέχεσαι bullying, κάτι το οποίο είναι μεγάλο λάθος». 

4. Μαυρίκιος Μαυρικίου, τραγουδιστής 
«Επιχείρησαν να με βιάσουν στον στρατό»



Η τραγική υπόθεση του Βαγγέλη Γιακουμάκη ξύπνησε άσχημες παιδικές μνήμες στον τραγουδιστή Μαυρίκιο Μαυρικίου, ο οποίος εξομολογείται στο «ΘΕΜΑ» πως υπήρξε κι αυτός θύμα άγριου bullying: «Στην περίπτωσή μου το bullying ξεκίνησε από το δημοτικό με πειράγματα για τα περιττά κιλά που είχα. Στο γυμνάσιο τα πειράγματα έδωσαν τη θέση τους σε βρισιές, σπρωξίματα, ενώ μια ημέρα με χτύπησαν άσχημα και κατέληξα στο νοσοκομείο, όταν ο δάσκαλός μου με έβαλε να τραγουδήσω σόλο στη χορωδία (μπροστά στους υπόλοιπους). Αλλη φορά με κρατούσαν δύο και ο τρίτος προσπαθούσε να μου βάλει ένα κέρμα στο στόμα και μου φώναζε ότι είμαι τζουκ μποξ. Τον καταλαβαίνω τον Βαγγέλη - πέρασα τα ίδια. Ευτυχώς έχω πολύ καλούς γονείς που με έσωσαν, διότι πριν κάνω κάποια άσχημη σκέψη εμφανιζόταν η μητέρα μου σαν από μηχανής θεός». Ο Κύπριος τραγουδιστής  πήγε σχολείο στη γενέτειρά του, ενώ έγινε γνωστός στην Ελλάδα μέσα από τη συμμετοχή του σε τηλεοπτικά σόου. Η πιο δύσκολη στιγμή για εκείνον ήταν στον στρατό. «Το αποκορύφωμα ήταν όταν επιχείρησε κάποιος να με βιάσει στον στρατό. Το ανέφερα στον διοικητή, όμως δεν προχώρησα σε επίσημη καταγγελία διότι δεν ήθελα να φέρω σε δύσκολη θέση τους γονείς μου».

5. Πέτρος Κωστόπουλος, δημοσιογράφος, εκδότης 
Θύμα η κόρη του 



«Είδα κι εγώ και η γυναίκα μου πολύ εύκολα την αλλαγή συμπεριφοράς ενός παιδιού μας σε κάποια χρονική στιγμή. Το φέραμε από δω, το φέραμε από κει και το παιδί μάς είπε ότι μια συμμαθήτριά του, με μεγάλες σωματικές διαστάσεις για την ηλικία της, την κλώτσαγε, την έδιωχνε από την παρέα, της πέταγε το μπουφάν στα σκουπίδια, την έβριζε. Πήραμε την απόφαση να απευθυνθούμε προσωπικά στους γονείς του παιδιού αυτού. Το τηλεφώνημα ξεκίνησε ήρεμα με αναφορά των γεγονότων. Οσο πέρναγε η ώρα όμως γινόταν φανερό ότι οι γονείς του κοριτσιού αυτού δεν ήθελαν να καταλάβουν ή να αποδεχτούν αυτά που συνέβαιναν παρότι το σχολείο τούς τα είχε τεκμηριώσει κι ότι το παιδί τους ασκούσε βία. Περάσαμε στο αντι-bullying. Βία στη βία - τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες, που έλεγε και ο γέρος Γεώργιος Παπανδρέου. “Αν το παιδί σου πλησιάσει στα πέντε μέτρα το παιδί μου, θα φάτε και οι δύο το ξύλο της αρκούδας. Θα τρέχετε και δεν θα φτάνετε. Πες το στο σχολείο, πες το στην Αστυνομία, πες το όπου θες. Αν το ακουμπήσει ξανά, θα γίνετε μαύροι οικογενειακά”. Δεν ξέρω αν ήταν αντικοινωνικό ή αντιορθολογικό, δεν ξέρω αν έπρεπε να συνεχίσουμε για τρίτη φορά τον δρόμο του σχολείου. Ξέρω ότι εξαφανίστηκε από την επομένη ακόμα κι απ’ το οπτικό πεδίο της κόρης μου». Τα παραπάνω έγραψε ο Πέτρος Κωστόπουλος στην ιστοσελίδα του αποκαλύπτοντας την προσωπική του εμπειρία στο θέμα του σχολικού εκφοβισμού. 

6. Ησαΐας Ματιάμπα, τραγουδιστής
«Υπήρχαν φορές που ήθελα να ήμουν λευκός» 



«Ολα τα κοριτσάκια στο σχολείο είχαν πρότυπο αγοριού τον ξανθό με γαλανά μάτια και νομίζω ότι αυτό εμένα με είχε ενοχλήσει πάρα πολύ. Υπήρχαν φορές που ειλικρινά θα ήθελα να ήμουνα λευκός. Οταν πήγα να βγάλω ταυτότητα σε κάποιο αστυνομικό τμήμα με τους γονείς και τα αδέλφια μου, ο αστυνομικός είπε την ατάκα: “Τι γυρεύουν όλοι αυτοί οι μαύροι εδώ μέσα;”. Και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν: Θεέ μου, μακάρι να μου δώσεις τη δύναμη σε ό,τι κάνω στη ζωή μου να δείξω σε κάποια άτομα ότι το χρώμα δεν παίζει κανέναν ρόλο», είχε δηλώσει ο Ησαΐας Ματιάμπα στην εκπομπή «Joy» του ΣΚΑΪ, ενώ σε άλλη συνέντευξή του είχε αποκαλύψει ότι κάποιος στο γυμνάσιο τον είχε χτυπήσει αποκαλώντας τον μαύρο. Μάλιστα δέχτηκε ρατσιστική συμπεριφορά ακόμη και την ώρα που τραγουδούσε. «Σε ένα μαγαζί όπου τραγουδούσα άκουσα κάποιον να λέει: “Τι να μας πει κι αυτός ο μαύρος;”. Το μόνο που μπορούσα να κάνω είναι να τον κοιτάζω συνέχεια. Και φυσικά αυτός δεν με κοίταξε καθόλου στα μάτια». 

7. Αγγελος Πυριόχος, δημοσιογράφος 
Αυτοκτόνησε φίλος του για να γλιτώσει



«Αθήνα. Νυχτερινό στη Λιοσίων ανάμεσα σε μπουρδέλα και πλατεία Βάθης. Ο Γιώργος είχε έρθει με την οικογένειά του από την Αίγυπτο. Τον έχω πάντα στο μυαλό μου. Κοντούλης, σεμνός, δεν μιλούσε καλά ελληνικά και ερωτεύτηκε ένα κορίτσι από την τάξη. Και τι τάξη! 16 εγώ, 18 ο Γιώργος, όλοι οι άλλοι από 25 και πάνω. Το κορίτσι που ερωτεύτηκε είχε πάρει όλο το σχολείο. Οταν τόλμησε να της πει κάτι, εκείνη φώναξε τους μεγάλους, το ανακοίνωσε και άρχισε το μαρτύριο. Ο Γιώργος έριξε οινόπνευμα στο σώμα του, αλλά επειδή αργούσε ο θάνατος έτσι όπως καιγόταν, κρεμάστηκε. Ολα στο σχολείο συνεχίστηκαν κανονικά. Η συμμαθήτρια τρία χρόνια μετά άνοιξε μπορντέλο μαζί με δυο αγόρια της τάξης. Σήμερα στο χωράφι τσάπιζα και είχα οργή, είχα και μίσος, μια για τον καθηγητή, μια για την π@τ@ν@, μια για μένα, πολλές για όλους τους άλλους ευυπόληπτους», ήταν η προσωπική εξομολόγηση του Αγγελου Πυριόχου στο Facebook με αφορμή την αυτοκτονία του Βαγγέλη Γιακουμάκη. 

8. Αλέξης Γεωργούλης, ηθοποιός 
«Εφαγα πολύ ξύλο αλλά έγινα ήρωας του σχολείου»



«Ημουν στη Β’ Γυμνασίου και εκείνη την ημέρα είχαμε τρίωρο κενό. Παίξαμε βόλεϊ, κουράστηκα και πήγα και έκατσα σε ένα παγκάκι. Πολύ λάθος παγκάκι. Σε αυτό συνήθιζαν και πήγαιναν κάποια άτομα από τη Γ’ Γυμνασίου, η συμμορία της γειτονιάς. Ηρθε ένας δίπλα μου, με σκούντηξε και μου ζήτησε να φύγω. Δεν αντέδρασα. Το έκανε πάλι. Πιαστήκαμε στα χέρια, κεφαλοκλειδώματα, μπουνιές, γονατιές. Ηρθαν και άλλα παιδιά από τη συμμορία. Εφαγα πολύ ξύλο. Πόνεσα, αλλά δεν το μετάνιωσα καθόλου. Διότι, όταν είδαν τα άλλα παιδιά ότι εγώ αντέδρασα με αυτόν τον τρόπο και διεκδίκησα τα δικαιώματά μου, έγινα ήρωας για το σχολείο». Αυτή είναι η εμπειρία από το bullying που έχει εξομολογηθεί ο ηθοποιός Αλέξης Γεωργούλης στους «Πρωταγωνιστές» του Σταύρου Θεοδωράκη.


+1 Nίνο, τραγουδιστής 
«Εχω κάνει.Ντρέπομαι γι’ αυτό» 



«Θα πρέπει όλοι να προσπαθήσουμε, οι γονείς, οι δάσκαλοι, οι καθηγητές, να σταματήσει το bullying. Και στη δική μου γενιά γινόταν αυτό. Το έχω βιώσει αλλά από την κακιά πλευρά - το κάναμε εμείς. Οχι τόσο σκληρά όσο ακούγεται τώρα (σ.σ.: αναφέρεται στην περίπτωση του Βαγγέλη Γιακουμάκη). Ζήτησα συγγνώμη. Ντρέπομαι γι’ αυτό. Ολα τα παιδιά κοροϊδεύουν το ένα το άλλο, αλλά όχι με τόσο σκληρό τρόπο. Είναι της εφηβείας αυτό», είχε δηλώσει ο τραγουδιστής Νίνο στην κάμερα του «Πρωινού» του ΑΝΤ1. Μετά την αποκάλυψή του ότι υπήρξε θύτης bulling και τις αντιδράσεις που υπήρξαν, ανέβασε στο Instagram: «Αν νομίζεις ότι είσαι κάτι παραπάνω από τον διπλανό σου ή αν νομίζεις ότι είσαι κάτι λιγότερο, έχω να σου πω κάτι: Είμαστε όλοι το ίδιο. Ολοι οι άνθρωποι του κόσμου είναι άνθρωποι του κόσμου. Τίποτα άλλο. Ανθρωποι».