«Τα Μάρμαρα του Παρθενώνα πρέπει να επιστρέψουν σπίτι τους στην Αθήνα»

Έναν απρόσμενο σύμμαχο στην προσπάθεια επιστροφής των «Ελγινείων» ή όπως είναι πιο σωστό των Μαρμάρων του Παρθενώνα βρήκε η Ελλάδα στο πρόσωπο του συγγραφέα και αρθρογράφου των βρετανικών Times, Ολιβερ Καμ.

Όπως αναφέρει ο Καμ σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε χθες «Τα Μάρμαρα πρέπει να επιστραφούν σπίτι τους, στην Αθήνα. Επισκέφθηκα το Βρετανικό Μουσείο και πέρασα από μία από τις μεγαλύτερες συλλογές του, τους θησαυρούς του Παρθενώνα. Αποτελούνται από μεγάλα τμήματα της ζωφόρου, που αρχικά περιέβαλε τον σηκό, 15 από τις 92 μετόπες, μορφές από τα αετώματα και άλλα γλυπτά.

Ολα αυτά είναι γνωστά ως Ελγίνεια επειδή τα πήρε τον 19ο αιώνα ο λόρδος Ελγιν, ο πρεσβευτής της Βρετανίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Τα πούλησε στη Βουλή, η οποία τα προσέφερε στο μουσείο. Το μουσείο συμφωνεί ότι το σκόρπισμα των θησαυρών του Παρθενώνα επιτρέπει να λέγονται διαφορετικές και συμπληρωματικές ιστορίες για τα γλυπτά που έχουν διασωθεί».

Ο Καμ στη συνέχεια προσπαθεί να εξηγήσει στους συμπατριώτες τη σημασία του να βρίσκονται μαζί όλοι οι θησαυροί και όχι οι μισοί στην Ελλάδα και οι υπόλοιποι στη Βρετανία, φέρνοντας ως παράδειγμα τον Σαίξπηρ: «Είναι σα να σκίσει κάποιος την έκδοση με το σύνολο των έργων του Σαίξπηρ και να μοιράσει μεμονωμένες σελίδες, ούτε καν ολόκληρα έργα ή σκηνές. Το Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα φέρνει τους σύγχρονους επισκέπτες όσο πιο κοντά γίνεται στο ενοποιημένο αριστούργημα. Τα Γλυπτά σίγουρα πρέπει να στεγαστούν εκεί».

Παράλληλα, συνδέει έμμεσα την υπόθεση των Γλυπτών με την αρχαιοκαπηλία, καθώς αναφέρει την απόσυρση αγγείου από δημοπρασία των Κρίστις, αφού υπήρχαν υποψίες ότι μπορεί να είχε εξαχθεί παράνομα από το Ιράν: «Τα εύσημα ανήκουν στον λόρδο Κόλιν Ρένφριου (σ.σ.: γνωστό καθηγητή Αρχαιολογίας που μάχεται κατά της αρχαιοκαπηλίας) που έσπειρε αμφιβολίες. Είναι μια πρόοδος για τον πολιτισμό το γεγονός ότι οι αρχαιότητες τώρα αντιμετωπίζονται περισσότερο ως πολιτιστικοί θησαυροί παρά ως εμπορικά λάφυρα και ελπίζω ότι θα είναι και κάτι περισσότερο από αυτό», ήταν το υποννοούμενο του Καμ.