Αυτή την Κυριακή με το Θέμα, το συγκλονιστικό μπεστ σέλερ του John Le Carre΄ «ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ»

Ως απαράμιλλος μετρ του κατασκοπευτικού θρίλερ, ο John le Carré υφαίνει την πλοκή του μυθιστορήματος «Το τραγούδι της ιεραποστολής» γύρω από έναν ιδιότυπο ήρωα. Το μίγμα των εθνών που συνδυάζεται στην καταγωγή του, τον καθιστά εν μέρει άπατρι, αλλά και ταυτόχρονα βαθιά ευαίσθητο για την ανεξαρτησία των λαών.

Το όνομά του είναι Mπρούνο Σαλβαντόρ -όλοι όμως τον γνωρίζουν με το παρωνύμιό του, το χαϊδευτικό «Σάλβο», το οποίο στα αγγλικά σημαίνει «ομοβροντία πυρών». Ο Σάλβο, λοιπόν, είναι ο νόθος γιος ενός Ιρλανδού (καθολικού) ιεραπόστολου και μιας γυναίκας από το Ανατολικό Κονγκό. Προφανώς, οι γονείς του γνωρίστηκαν όταν ο πατέρας του ανέπτυξε δράση στην Αφρική, προσπαθώντας να διαδώσει την χριστιανική πίστη.

Ο Σάλβο πέρασε τα πρώτα παιδικά χρόνια του μέσα στην ιεραποστολή, κατόπιν όμως αναγκάστηκε να μεγαλώσει στο περιβάλλον ενός ιδρύματος. Όπως ήταν φυσικό, έγινε πολύγλωσσος, καθώς απέκτησε χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια ένα σπάνιο προσόν, χάρη στο οποίο έγινε ένας από τους πιο περιζήτητους διερμηνείς στο Λονδίνο, όπου, μοιραία, βρέθηκε στο ραντάρ των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών. Όταν αναλαμβάνει να διευκολύνει τη συνεννόηση μεταξύ των συνέδρων σε μια απόρρητη αλλά πολύ σημαντική συνάντηση, ο Σάλβο συνειδητοποιεί ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν στα χέρια τους τεράστια δύναμη, τόση ώστε θα μπορούσαν να διαλύσουν ένα κράτος, ανασχεδιάζοντας το χάρτη της Αφρικής. Νιώθοντας το αφρικανικό αίμα του να βράζει, ο Σάλβο αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να μείνει αμέτοχος. Αντιθέτως, πιστεύει όλο και περισσότερο ότι έχει το χρέος να εμποδίσει μια βρώμικη συνωμοσία -αν και, η μπερδεμένη προσωπική ζωή του εκείνη την περίοδο, δεν του επιτρέπει να σκεφτεί καθαρά. Κατά βάθος όμως το δίλημμα ανάμεσα στη δράση και την απάθεια, ίσως δεν διαφέρει για τον Σάλβο από εκείνο που τον ταλανίζει για το τι πρέπει να διαλέξει: Τη νόμιμη σύντροφο ή την παράνομη ερωμένη;

Μη χάσετε αυτή την Κυριακή με το Πρώτο ΘΕΜΑ το σπουδαίο βιβλίο «Το τραγούδι της ιεραποστολής» του John le Carré.

Ποιος είναι ο John Le Carre΄
John le Carré: Ο κορυφαίος συγγραφέας κατασκοπευτικών μπεστ-σέλερ που ήταν ο ίδιος μυστικός πράκτορας

Το όνομα του John Le Carré -έστω και εάν δεν ήταν πραγματικό- είναι ταυτόσημο με τον αρχέτυπο συγγραφέα των κορυφαίων κατασκοπευτικών νουάρ μυθιστορημάτων. Ελάχιστοι από όσους προσπάθησαν να μιμηθούν το στιλ γραφής του κατάφεραν να πλησιάσουν τη μοναδική τέχνη του John Le Carré να δημιουργεί μια ατμόσφαιρα ασφυκτικού σασπένς, γύρω από εξαιρετικά ρεαλιστικούς, απόλυτα ζωντανούς χαρακτήρες.

Βέβαια, ο John Le Carré διέθετε ένα ακαταμάχητο πλεονέκτημα έναντι οποιουδήποτε ομότεχνου ή επίδοξου ανταγωνιστή του: Υπήρξε ο ίδιος μυστικός πράκτορας, για λογαριασμό των βρετανικών κρατικών υπηρεσιών εθνικής ασφαλείας, των περιβόητων MI5 και ΜΙ6. Μάλιστα, υπήρξε ο ίδιος ανακριτής ατόμων υπόπτων για κατασκοπεία εις βάρος της Βρετανίας, μια ιδιότητα η οποία του προσέφερε άφθονο πρωτογενές υλικό για τα βιβλία που θα έγραφε.

Για το ποιος ήταν ο συγγραφέας μερικών από τα μεγαλύτερα μπεστ-σέλερ όλων των εποχών για το συγκεκριμένο είδος, ίσως θα αρκούσε το θρυλικό «Ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο», ένα μυθιστόρημα το οποίο ο John Le Carré έγραψε το 1963. Ωστόσο, στην μακρά και λαμπρή σταδιοδρομία του, θα έγραφε δεκάδες βιβλία, τα περισσότερα από τα οποία θα επιτύγχαναν εκατομμύρια πωλήσεις, ενώ ορισμένα θα διασκευάζονταν σε πρωτότυπα σενάρια για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο.

Το 1979, το «Κι ο Κλήρος Έπεσε στον Σμάιλι» μεταφέρθηκε στην τηλεόραση του BBC, με τη μορφή μίνι σειράς 7 επεισοδίων και με πρωταγωνιστή τον Σερ Άλεκ Γκίνες. Το 1982, και πάλι με τον Άλεκ Γκίνες στο ρόλο του Τζορτζ Σμάιλι, το BBC προέβαλε τη σειρά «Οι Άνθρωποι του Σμάιλι».

Στον κινηματογράφο έχουν μεταφερθεί τα βιβλία του John Le Carré «Ο Ράφτης του Παναμά» (2001), «Ο Επίμονος Κηπουρός» (2005), «Κι ο Κλήρος Έπεσε στον Σμάιλι» (2011). Όλα όμως ξεκίνησαν από το «Ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο», μια ταινία του 1965, με πρωταγωνιστή τον σπουδαίο Βρετανό σταρ Ρίτσαρντ Μπάρτον.

Ο John Le Carré υπήρξε εξαιρετικά παραγωγικός, γράφοντας ακατάπαυστα, από την αρχή της δεκαετίας του 1960, σχεδόν έως τις τελευταίες ημέρες του βίου του. Απεβίωσε σε ηλικία 89 ετών στις 12 Δεκεμβρίου 2020.

Το αληθινό όνομά του ήταν David John Moore Cornwell και καταγόταν από το Ντόρσετ της νοτιοδυτικής Βρετανίας. Εκ φύσεως ανήσυχος, εγκατέλειψε τη γενέτειρά του όσο πιο γρήγορα μπορούσε, για να σπουδάσει ξένες γλώσσες στην Ελβετία. Το 1950 εντάχθηκε στις βρετανικές ένοπλες δυνάμεις και μετατέθηκε στην Αυστρία, η οποία τότε βρισκόταν υπό τον έλεγχο των συμμαχικών δυνάμεων. Ο μετέπειτα συγγραφέας τότε ασκούσε καθήκοντα ανακριτή, εξετάζοντας γερμανόφωνους οι οποίοι επιχειρούσαν να εγκαταλείψουν τις χώρες του Ανατολικού Μπλοκ για να περάσουν στη Δύση.

Επιστρέφοντας στη Βρετανία για να συνεχίσει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, συνέχισε να συνεργάζεται με τις μυστικές υπηρεσίες ασφαλείας, αρχικά την MI5. Αργότερα δίδαξε γαλλικά και γερμανικά στο Κολλέγιο του Ίτον για δύο χρόνια περίπου, παράλληλα με την ολοκληρωμένη ένταξή του στην MI5, όπου, ως αξιωματικός, διενεργούσε ανακρίσεις και εκτελούσε κατασκοπευτικές αποστολές. Ταυτόχρονα, όμως, είχε αρχίσει να πειραματίζεται με το γράψιμο μυθιστορημάτων, τα οποία δημοσίευε με το ψευδώνυμο «John le Carré», καθώς ως εν ενεργεία στέλεχος των κρατικών υπηρεσιών απαγορευόταν να εμφανίζεται με το πραγματικό πρόσωπό του.

Το αγαπημένο μοτίβο του ήταν ο Ψυχρός Πόλεμος ανάμεσα στη Σοβιετική Ένωση και τη Δύση, χρησιμοποιώντας ως ήρωες Βρετανούς κατασκόπους. Καθώς το χάρισμά του ως συγγραφέα απέφερε σχεδόν αμέσως παγκόσμια επιτυχία, ο John le Carré πολύ γρήγορα συνειδητοποίησε ότι θα έπρεπε να αφοσιωθεί στο γράψιμο -εξ ου και παραιτήθηκε από τα αξιώματά του στις μυστικές υπηρεσίες. Όχι όμως και από την πολύτιμη γνώση, την από πρώτο χέρι ανεκτίμητη εμπειρία για το πώς λειτουργούν στ' αλήθεια οι κρυφοί μηχανισμοί της κατασκοπείας και αντικατασκοπείας.