Βασίλης Υψηλάντης: «Η αντεπίθεση στην κρίση πρέπει να γίνει με ρεαλισμό»

Ο Βασίλης Υψηλάντης εξελέγη πρώτος στις βουλευτικές εκλογές της 6ης Μαΐου στη Δωδεκάνησο και ηγείται και πάλι του ψηφοδελτίου της ΝΔ. Δικηγόρος στο επάγγελμα, με πλούσια διαδρομή στα τοπικά ζητήματα της ροδιακής κοινωνίας, άνθρωπος εκλεπτυσμένος, χαρακτήρας «χαμηλών τόνων» αλλά μαχητικός και διεκδικητικός - με νέες ιδέες – για ό,τι αφορά την πορεία της Ελλάδας στη νέα εποχή.

Πιστεύετε πως υπό τις σημερινές συνθήκες, του ισχυρού μητροπολιτικού κέντρου εξουσίας, η φωνή ενός βουλευτή της περιφέρειας μπορεί να διαμορφώσει ή να προτάξει πολιτικές;

Ασφαλώς και το πιστεύω. Εξάλλου γι’ αυτό με τίμησαν με την ψήφο τους οι συμπολίτες μου. Για να μεταφέρω στο μητροπολιτικό κέντρο τη δική τους φωνή. Τις αγωνίες τους. Τις προτάσεις τους. Τις αιτιάσεις τους. Τα προβλήματά τους.
Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι κόμμα που καταπνίγει τη φωνή των περιφερειακών εκπροσώπων. Ο πυρήνας του προγράμματός της, άλλωστε, βασίζεται στην επανεκκίνηση της Οικονομίας, στην ανάπτυξη και στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας. Κι όλο αυτό το πλέγμα αντανακλά ακριβώς το κοινωνικο-οικονομικό περιβάλλον της Δωδεκανήσου.
Επιτρέψτε μου να επισημάνω πως η νησιωτική Ελλάδα δεν είναι μια ...άλλη Ελλάδα. Είναι η αφετηρία της ανάπτυξης και η προοπτική ανάταξης της πατρίδας μας. Ενθηκεύει, με όρους οικονομικής γεωγραφίας, όλες τις δημιουργικές και παραγωγικές δυνάμεις που έχει ανάγκη η χώρα μας για να αναβλύσει και πάλι η δημιουργικότητα και η επιχειρηματική δράση.

Πιστεύετε ότι θα έχετε αυτή τη δυνατότητα, δεδομένων των δεσμεύσεων που έχουν επιβάλλει τα Μνημόνια;

Όπως γνωρίζετε, η Νέα Δημοκρατία δεν συνηγόρησε ποτέ στο Μνημόνιο της τρόικας. Από την πρώτη στιγμή κατήγγειλε τη συνταγή της συρρίκνωσης ως μέγα λάθος. Κι επίσης γνωρίζετε πως η αποδοχή της δανειακής σύμβασης έγινε με πολλούς αστερίσκους και κυρίως την επισήμανση από την πλευρά του Αντώνη Σαμαρά ότι χρειάζεται μια ρεαλιστική επαναδιαπραγμάτευση με του δανειστές μας, ώστε και το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων να επιτύχει σημαντικές και απαραίτητες αλλαγές και η Ελλάδα να ξεφύγει από τη σπείρα της ύφεσης.
Η επίκληση της Ανάπτυξης ως μοναδικής διεξόδου από την κρίση δεν είναι μια κουβέντα του αέρα. Είναι η πεμπτουσία της φιλοσοφίας μας. Είναι το κύτταρο της πολιτικής μας σκέψης. Είναι το οξυγόνο που χρειάζεται η αγορά για να ανακτήσει την αυτοπεποίθησή της και να θεμελιώσει την αξιοπιστία που χρειάζεται για να κάνει ώριμα επιχειρηματικά σχέδια που θα αποφέρουν και νέες θέσεις εργασίας και σημαντικά έσοδα στο δημόσιο ταμείο.
Όταν με πειθώ, με στόχο, με δουλειά και με ρεαλισμό αντιμετωπίζεις τα κρίσιμα ζητήματα είναι απίθανο να μην σου δοθεί η ευκαιρία να αποδείξεις την ικανότητά σου και τις προθέσεις σου. Η προσπάθειά μας δεν αρχίζει τώρα. Και οι δανειστές μας και οι συμπολίτες μας γνωρίζουν τον αγώνα που κάνει η Νέα Δημοκρατία, ως υπεύθυνη πολιτική δύναμη, για να επαναφέρει τη χώρα μας στην τροχιά του ρεαλισμού.

Επιμένω σε αυτό. Επιμένω στην ανάγκη αντεπίθεσης στην κρίση, με ρεαλισμό. Είναι αυτό που εξέλειπε από όσους επιχείρησαν να δώσουν λύσεις επί χάρτου. Δεν είναι μόνον η έλλειψη φαντασίας ή και πείρας, δεδομένου ότι οι πρωταγωνιστές του Μνημονίου ήταν όλοι τους παιδιά της σοσιαλιστρικής παρακμής ή ενός κακός εννοούμενου συνδικαλισμού. Έφταιξε εν πολλοίς το γεγονός ότι επιχείρησαν να παρέμβουν σε ανθρώπινες καταστάσεις με εργαλεία τους διφορούμενες στατιστικές και υπηρεσιακά σημειώματα που προέρχονταν από Μαυσωλεία της δημόσιας διοίκησης.

Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Η πραγματικότητα διαμορφώνεται από ζώντες οργανισμούς. Όχι από δαπανηρές και πρόχειρες θεωρητικές μελέτες. Η πραγματικότητα αντανακλάται στα σκληρόπετσα χέρια του ψαρά, στις υποχρεώσεις του νοικοκύρη, στην αδυναμία απάντλησης των κοινοτικών πόρων και του ΕΣΠΑ από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στα αναγκαστικά λουκέτα που βάζει η αγορά επειδή πνίγεται από παράλογους φόρους, στην αποδυνάμωση του Τουρισμού εξαιτίας της απίστευτης προχειρότητας που πρυτάνευσε την προηγούμενη περίοδο, στην απαγοήτευση του κόσμου από τη σχέση του με το κράτος και εν τέλει αντικατοπτρίζει την ανοίκεια σχέση κουτοπονηριάς που έχει αναπτύξει το πελατειακό κράτος με τους πολίτες του. Όλα αυτά πρέπει να αλλάξουν. Και πρέπει να αλλάξουν τώρα, με τη δική μας θέληση και τη δική μας ρεαλιστική στρατηγική.



Η Νέα Δημοκρατία αναγάγει τον Τουρισμό και τη Ναυτιλία σε πολιτικές αιχμής. Είναι όμως ικανοί αυτοί οι τομείς, από μόνοι τους, να αντιστρέψουν την παρακμιακή οικονομία μας;

Ασφαλώς. Η χώρα μας δεν έχει άλλη «βαριά βιομηχανία». Έχουμε βαθιά γνώση και πολύχρονη εμπειρία και στους δύο αυτούς τομείς. Σύστημα δεν έχουμε και σαφείς εθνικές πολιτικές.

Κάθε λίγο αλλάζουμε σλόγκαν στον τουρισμό. Αλλάζουμε branding, χωρίς να έχουμε αποτιμήσει την απόδοση του προηγούμενου. Τη μια χρονιά πετάμε λεφτά από τα παράθυρα και την άλλη δεν υπάρχει σάλιο για διαφημιστικές καμπάνιες. Το ΠΑΣΟΚ δαιμονοποίησε την επιχειρηματικότητα. Προκάλεσε ανασφάλεια σε έναν στιβαρό οικονομικό κλάδο με τις παλινωδίες του. Ανοιγοκλείνει επί δύο χρόνια τον ΕΟΤ, λες και ανοιγοκλείνει το μπακάλικο της γειτονιάς. Τα γραφεία μας στο εξωτερικό λειτουργούν υποστελεχωμένα. Το τοπικό προσωπικό είναι απλήρωτο επί μήνες και είναι αβέβαιο αν θα μπορέσει να συνεχίσει να εργάζεται, μετά και τα πρόσφατα αψυχολόγητα νομοθετήματα.
Η Ελλάδα, ως τουριστικός προορισμός, κοντεύει να χαθεί από τις μπροσούρες των μεγαλύτερων tour operators του πλανήτη. Γαιτί; Επειδή μικρύναμε ως χώρα; Επειδή στέρεψε ο Πολιτισμός μας; Επειδή γίναμε θύματα μιάς απρόσμενης οικολογικής καταστροφής; Επειδή δεν ξέρουν οι επαγγελματίες μας, οι ξενοδόχοι μας, οι εστιάτορές μας, οι ξεναγοί μας τη δουλειά τους; Όχι φυσικά.

Περιήλθαμε σε μια κατάσταση αδυναμίας επειδή η προηγούμενη ηγεσία στον Τουρισμό δαπάνησε περισσότερο χρόνο στο κυνήγι μαγισσών και στις διώξεις των στελεχών της παρά για να αναπτύξει σχέδια διαχείρισης της κρίσης. Της όποιας κρίσης.

Ειδικά εφέτος, που οι επιθέσεις του διεθνούς Τύπου είναι οδυνηρές και άδικες εις βάρος της Ελλάδας, θα έπρεπε η παρουσία μας στο εξωτερικό να είναι εντονότερη από ποτέ. Πού είναι οι διαφημίσεις τους; Που είναι τα φυλλάδιά τους; Που είναι τα συνέδριά τους; Ποιός επεξεργάζεται με σοβαρότητα και υπευθυνότητα τα οράματα των επαγγελματιών στο χώρο του Τουρισμού; Λίγοι, σκόρπιοι υπάλληλοι και μια τραυματισμένη από τα ίδια της τα βέλη ηγεσία ενός παραπαίοντος Οργανισμού.

Αυτή είναι η αλήθεια. Ότι μικροπολιτικές σκοπιμότητες σακάτεψαν το καλύτερο ελληνικό προϊόν. Ότι με πειραματισμούς και ανόητα μηνυματάκια στο twitter ή γενικότητες με posts στο facebook δεν στήνονται πολιτικές. Ο Τουρισμός δεν είναι παιχνιδάκι για μαθητευόμενους περιηγητές. Ο Τουρισμός είναι η ζώσα πτυχή του Πολιτισμού. Είναι η διαχρονική αποκάλυψη κάθε χώρας. Είναι η εθνική μας εικόνα κι ο εθνικός μας πλούτος ταυτόχρονα. Αυτόν τον Τουρισμό οφείλουμε να αναδείξουμε. Κι αυτόν τον Τουρισμό οφείλουμε να υπηρετήσουμε. Και μάλιστα κατ’ απόλυτη προτεραιότητα.

Σε ότι αφορά δε τη Ναυτιλία μας, είναι αστείο το γεγονός ότι η Ελλάδα του μεγαλύτερου αρχιπελάγους στη Μεσόγειο, η Ελλάδα της πλέον ισχυρής πλοιοκτησίας στον πλανήτη, η Ελλάδα της πιο αξιόπιστης εμπορικής ναυτιλίας, η χώρα όπου πρώτα τα παιδιά μαθαίνουν κολύμπι και μετά γράμματα αποστερείται ενός αυτόνομου Υπουργείου Ναυτιλίας. Πότε; Την ώρα της κρίσης. Την ώρα που άλλες χώρες, όπως το Βέλγιο, μετέτρεψαν ακόμη και το Υπουργείο των Εξωτερικών τους σε πλήρως παραγωγικό υπουργείο καθώς πλέον ο κ. Reynders είναι Υπουργός Εξωτερικών και Εξωτερικού Εμπορίου.

Αυτά έπρεπε να βλέπουν ο κ. Παπανδρέου και η παρέα του και όχι να περιπαίζουν τον κόσμο με ευφυολογήματα περί Δανίας του Νότου και δανεικών από το Βορρά.

Μοιάζετε θυμωμένος ή δηλώνετε αποφασισμένος για το καινούργιο;

Είμαι κατασταλαγμένος ως προς το μέγεθος και την ευθύνη της αποστολής μου. Φιλοδοξώ να υπηρετήσω τον τόπο με αξίες και ξεκάθαρες θέσεις. Μου είναι απεχθής ο πολιτικός βερμπαλισμός. Και ενοχλούμαι αφάνταστα όταν βλέπω τη χώρα μου στο μάτι του κυκλώνα, επειδή πολλά ζητήματα αφέθηκαν στην τυχαιότητά τους.
Στη νησιωτική Ελλάδα, ξέρετε, τίποτε δεν λειτουργεί τυχαία. Ο χώρος και ο χρόνος είναι για εμάς παράμετροι προς αξιοποίηση. Δεν περιμένουμε να βρέξει για πιούμε νερό και δεν περιμένουμε πότε η όποια κυβέρνηση θα αναζητήσει την ψήφο των συμπολιτών μας για να ενεργοποιηθούμε.

Δουλεύουμε δώδεκα μήνες για τους επόμενους δώδεκα και εκμεταλλευόμαστε τα διδάγματα κάθε προηγούμενης περιόδου. Το «καινούργιο» για εμάς είναι η απελευθέρωση όλων των τοπικών δημιουργικών δυνάμεων. Είναι η στήριξη κάθε προσπάθειας για ανάπτυξη. Η υποβοήθηση να καρποφορήσει κάθε καινοτόμος ιδέα. Η σύνταξη προτάσεων και θέσεων με βάση τα πραγματικά μας προβλήματα. Δεν έχουμε μάθει να κρύβουμε κάτω από το χαλί της εξώπορτας τις αδυναμίες. Ξέρουμε και μπορούμε να τις ξεπερνάμε, με συμπόρευση και καθημερινό αγώνα.

Ακούμε για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, ακούμε για νέες ιδέες, ακούμε για νέα πορεία της χώρας... αλλά, τελικώς, μήπως όλα αυτά δεν είναι παρά ευχολόγια που διατυπώνονται με ευκολία προεκλογικά;

Το ζήτημα της προσπάθειας επαναδιαπραγμάτευσης με τους δανειστές μας έχει αναλυθεί διεξοδικά από τον Πρόεδρο της ΝΔ, Αντώνη Σαμαρά. Και νομίζω πως όλοι πλέον αντιλαμβάνονται πως οι προτάσεις μας είναι υλοποιήσιμες, καθώς και από την πλευρά της τρόικας έχουμε κάποια πρώτα δείγματα διάθεσης για μια νέα συζήτηση ουσίας.
Ως προς τις νέες ιδέες, αλίμονο αν δεν υπήρχαν. Αλίμονο αν η κρίση μάς έκανε να μαραζώσουμε ώστε να αποδεχτούμε νομοτελειακά το εθνικό μας τέλος. Χρειάζεται πίστη ο αγώνας μας και την έχουμε. Χρειάζεται ευρηματικότητα η επανεκκίνηση και νέους ανθρώπους, που ήδη αναδείχτηκαν από τις πρόσφατες εκλογές.

Είμαι βέβαιος ότι δεν υπάρχει πλέον περιθώριο για ευχολόγια. Είτε κάνουμε αυτό που λέμε, είτε δεν κάνουμε για να... λέμε, οτιδήποτε. Αυτό θα το κρίνει ο λαός στις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Και πιστεύω πως αυτές οι εκλογές δεν θα αναδείξουν τη διαμαρτυρία, παρά την επιθυμητή από την πλειοψηφία προοπτική.
Το δίλημμα για τον τόπο μας δεν είναι ποιο κομματικό λάβαρο θα κυματίσει ψηλότερα. Το δίλημμα είναι αν η ελληνική σημαία θα συνεχίσει να κυματίζει υπερήφανα στα διεθνή fora ή αν θα υποσταλεί στα μάτια των «άλλων» ως αδύναμη παρουσία. Το δίλημμα είναι να αντιπαλέψουμε τον λαϊκισμό μας και να ψηφίσουμε με γνώμονα το εθνικό συμφέρον. Αυτό που μας θέλει ισότιμα μέλη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ισχυρούς παίκτες στη γεωπολιτική ψηφίδα της περιοχής μας.

Η Ελλάδα μπορεί και θα τα καταφέρει. Επειδή η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες του μόχθου, στους Έλληνες της προκοπής, στους Έλληνες της πατριωτικής συνείδησης, στους Έλληνες της αξιόπιστης διεθνούς σχέσης, στους Έλληνες που γέννησαν και μεταλαμπάδευσαν τον πολιτισμό σε όλη την Ευρώπη. Αυτή την Ελλάδα υπηρετώ κι εγώ, με τις μικρές μου δυνάμεις. Τις δυνάμεις που καθημερινά ενισχύουν οι συμπολίτες μου με την απερίφραστη αγάπη τους και τη στήριξή τους.
Επιτρέψτε μου λοιπόν, ολοκληρώνοντας αυτή τη συνέντευξη, να ευχαριστήσω κάθε έναν χωριστά τους συμπολίτες μου για την υποστήριξή τους, υποσχόμενος ότι θα συνεχίσουμε μαζί κάθε αγώνα και για τη Δωδεκάνησο και για την Ελλάδα.