«Αλλες μέρες»: Νέος δίσκος από τη Φρόσω Στυλιανού

Έρχεται ένας καινούριος, ολοκληρωμένος δίσκος με δέκα τραγούδια στα οποία η ερμηνεύτρια Φρόσω Στυλιανού υπογράφει την μουσική, τους στίχους και τις ενορχηστρώσεις. Μετά από ηχηρές συνεργασίες, όπως με Διονύση Σαββόπουλο, Βασίλη Παπακωνσταντίνου και Μίλτο Πασχαλίδη, μας συστήνεται για πρώτη φορά και ως τραγουδοποιός καταθέτοντας αυτούσιο τον καλλιτεχνικό της πυρήνα με στόχο να εκφράσει την ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου για ομορφότερες μέρες μέσα από το πρωτογενές και πλούσιο μουσικό πεδίο που προσφέρουν τα φυσικά όργανα και οι κλασικές ενορχηστρώσεις. Το ομότιτλο τραγούδι «Άλλες μέρες» έχει ήδη κυκλοφορήσει ως προπομπός του ολοκληρωμένου άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει από την Μικρός Ήρως στις αρχές του 2017.

-Μετά από αρκετά χρόνια ενασχόλησής σου με τη μουσική και έχοντας στο ενεργητικό σου συνεργασίες με μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα ήρθε η ώρα για την πρώτη σου δισκογραφική δουλειά... Ήταν φαντάζομαι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν για να πραγματοποιηθεί και πως έζησες τη δημιουργία του; 
Το όνειρο αυτό το γέννησαν τα ίδια μου τα τραγούδια όταν άρχισαν τα στιχάκια να ζητάνε τις μελωδίες, και όταν άρχισαν οι μελωδίες να ζητάνε ήχους και χρώματα για να βγουν στο φως. Το να πραγματοποιηθεί αυτό στα χαρτιά, το να ενορχηστρωθούν δηλαδή τα τραγούδια στις παρτιτούρες ήταν εύκολο. Με βοήθησαν σ’ αυτό οι σπουδές μου και κυρίως η τεράστια μου δίψα να δημιουργήσω μουσική.
Το δύσκολο ήταν όταν έπρεπε να πάρω την απόφαση να μπω στο στούντιο. Ερχόμενη από την κλασική μουσική, δεν είχα ξανακάνει ποτέ σύγχρονες ενορχηστρώσεις και βεβαίως δεν είχα μπει ποτέ σε στούντιο για να γράψω τραγούδια από το μηδέν. Έπρεπε να γίνω ενορχηστρωτής και παραγωγός του εαυτού μου. Να έχω την απόλυτη ευθύνη και την αποκλειστική επιμέλεια.
Ήταν μία πολύ δύσκολη περίοδος αλλά ταυτόχρονα νομίζω πως καλλιτεχνικά ήταν από τα ωραιότερα χρόνια της πορείας μου στη μουσική. Ένιωσα πως πήγα δεύτερη φορά πανεπιστήμιο! Επίσης η επαφή και η συνεργασία με μουσικούς που θαυμάζω και οι οποίοι έδωσαν σάρκα και οστά με το ταλέντο τους στις παρτιτούρες μου ήταν για ‘μένα ένα μικρό θαύμα!
Στο τραγούδι-προπομπό του δίσκου «Άλλες μέρες» που ήδη κυκλοφορεί, έπαιξαν οι Γιώτης Κιουρτσόγλου, Βαγγέλης Καρίπης, Περικλής Αλιώπης, Γιάννης Αρβανιτάκης και Νίκος Παπαναστασίου. Η ηχογράφηση, η μίξη και το mastering όλου του δίσκου έγινε στο Vintage studio από τον Γιώργο Αρχοντάκη.



-Το τραγούδι «Άλλες μέρες» που ήδη ακούγεται αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα ή αποτελεί μέρος ενός μουσικού ψηφιδωτού; 
Το τραγούδι άλλες μέρες αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα όσον αφορά τη σημασία που δίνεται στις ενορχηστρώσεις και στα φυσικά όργανα. Αυτό είναι που ενώνει τα τραγούδια μεταξύ τους παρόλο που υπάρχει ποικιλία στην υφολογία. Αντιπροσωπευτικό είναι επίσης και το θέμα που πραγματεύεται. Γενικά έχω καταγράψει στα περισσότερα τραγούδια την ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου να απεγκλωβιστεί από την εικονική πραγματικότητα της εποχής μας. Φαίνεται έντονα στους περισσότερους στίχους μου και μάλιστα γι’ αυτό επιμένω να τους ντύνω με κλασικές ενορχηστρώσεις. Τα φυσικά όργανα έχουν μια αλήθεια και μια δύναμη απελευθερωτική.

-Το γεγονός ότι στην πρώτη σου δισκογραφική δουλειά δίνεις το στίγμα σου τόσο ως ερμηνεύτρια όσο και ως δημιουργός, πόσο δύσκολο είναι;
Αν εννοείτε τη δυσκολία του να ισορροπούν οι δύο αυτές ιδιότητες μεταξύ τους, η αλήθεια είναι πως δεν είναι εύκολη υπόθεση το να συνυπάρχουν στο ίδιο σώμα ο δημιουργός με τον ερμηνευτή. Έχω περάσει πολλές φορές κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής από εσωτερική πάλη. Είναι πολύ μεγαλύτερη η ευθύνη όταν αυτό που τραγουδάς είναι δικό σου. Καλείσαι να υπερασπιστείς το «παιδί σου».
Επίσης, όταν έχεις καταναλώσει για μήνες ή και για χρόνια την ενέργεια σου στο να φτιάξεις νότα νότα τα τραγούδια, να ηχογραφήσεις ένα ένα τα όργανα κλπ, στο τέλος δεν σου μένει ψυχή να τραγουδήσεις! Πρέπει να αποστασιοποιηθείς, να απεμπλακείς συναισθηματικά, να θυμηθείς ότι το δικό σου όργανο είναι η φωνή σου και να ακουμπήσεις ερμηνευτικά τα τραγούδια σου με την ίδια διάθεση και πρόθεση που είχες όταν τα είχες ακόμα στα χέρια σου σε πρωτόλεια μορφή. Σαν να τα γράφεις τώρα, πρώτη φορά.



-Η επιλογή αυτού του υλικού με ποια κριτήρια έγινε; Απο ποιους τραγουδιστές ή από ποια μουσικά ερεθίσματα έχεις επηρεασθεί; 
Η επιλογή του υλικού έγινε από καθαρό ένστικτο. Έβαλα στο δίσκο τα τραγούδια που βγήκαν κατευθείαν από τον πυρήνα μου. Αυτά που καταπιάνονται με τα θέματα που με «έκαιγε» πιο πολύ να μιλήσω. Είναι οι ιστορίες που έπρεπε οπωσδήποτε να πω. Έβαλα τα τραγούδια που μου έδωσαν το περισσότερο κουράγιο τη στιγμή που τα εξομολογούμουν στον εαυτό μου, με την ευχή να κάνουν καλό και στους ανθρώπους που θα τα ακούσουν.
Τώρα, ο πυρήνας του κάθε μουσικού σαφώς και «ποτίζεται» από πράγματα που έχει ακούσει. Επηρεάστηκα πολύ από την κλασική μουσική, αλλά και από τον Χατζιδάκι, τον Σαββόπουλο και γενικά από ωραία τραγούδια που άκουσα μέσα στα χρόνια και με σημάδεψαν.

-Τι πρέπει να περιμένει από αυτόν τον δίσκο ένας ακροατής που δεν σε έχει ακούσει σε κάποια live εμφάνιση σου; 
Νομίζω πως ένας ακροατής είτε με έχει ακούσει σε κάποια live εμφάνιση είτε όχι, αυτό που θα αποκομίσει ακούγοντας τον δίσκο θα είναι εντελώς διαφορετικό. Όταν είσαι στο πλευρό ενός καλλιτέχνη, όπως εργάστηκα και εγώ όλα αυτά τα χρόνια, πλαισιώνεις την παράσταση του ακολουθώντας σε αρκετά μεγάλο βαθμό και πάντα με σεβασμό την προσωπική του αισθητική, προσαρμόζεις το ρεπερτόριο σου στο δικό του κλπ. Βεβαίως δεν αφομοιώθηκε ποτέ η ταυτότητά μου στις συνεργασίες αυτές γιατί και οι ίδιοι οι καλλιτέχνες αντιμετώπισαν την καλλιτεχνική μου προσωπικότητα με απόλυτο σεβασμό. Παρόλ’ αυτά τον βαθύτερο εαυτό μου ένας ακροατής θα το πάρει ακούγοντας τα δικά μου τραγούδια και βλέποντας τις ρεπερτοριακές επιλογές που θα κάνω στις προσωπικές μου εμφανίσεις.

-Ποιοι άνθρωποι σε βοήθησαν στην υλοποίηση αυτού του μουσικού ονείρου σου; 
Με βοήθησαν οι γονείς μου δίνοντας μου τη δυνατότητα να σπουδάσω μουσική, που χωρίς αυτή τη γνώση δεν θα είχα τα εχέγγυα να αποπερατώσω τον δίσκο. Η πίστη τους, η στήριξη τους και το φωτεινό τους παράδειγμα για το πώς ο άνθρωπος πρέπει να αγωνίζεται ακούραστα και να εργάζεται δημιουργικά μου άνοιξε όλους τους δρόμους.
Πολύ δυνατό στήριγμα υπήρξαν για μένα και οι φίλοι μου, οι δικοί μου άνθρωποι που με σήκωναν στις δύσκολες στιγμές και μου θύμιζαν πάντα πως όλα είναι δυνατά. Όταν οι άνθρωποι σου αντιμετωπίζουν το όνειρο σου σαν να είναι δικό τους, είσαι ήδη νικητής.



-Έχεις άγχος για την αποδοχή της μουσικής πρότασης σου; Πόσο δύσκολο είναι στις μέρες μας να ακουσθεί η δουλειά ενός νέου καλλιτέχνη; Ποια είναι τα επόμενα μουσικά βήματα σου; 
Έχω άγχος όπως όλοι οι νέοι καλλιτέχνες για την αποδοχή και για το πόσο μακριά θα ταξιδέψει η δουλειά αυτή. Έχουμε μπει πολύ απότομα σε μια εποχή όπου όλο το πράγμα λειτουργεί εντελώς διαφορετικά. Τα τραγούδια επικοινωνούν πια μέσω του ίντερνετ και αυτό εμένα προσωπικά με έχει πιάσει κάπως απροετοίμαστη. Αυτή τη στιγμή έχω ήδη ξεκινήσει πρόβες για να ετοιμάσω την ζωντανή παρουσίαση του δίσκου στην Αθήνα αρχές του 2017 και από κει και πέρα θα ξεκινήσω μια σειρά ζωντανών εμφανίσεων σε Αθήνα, επαρχία και Κύπρο. Θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ μέχρι τελικά να «να βγώ στον Παράδεισο» όπως λέει και το τραγούδι!




Ποια είναι η Φρόσω Στυλιανού
Η Φρόσω Στυλιανού γεννήθηκε το 1981 στην Λευκωσία. Σπούδασε μουσική στο Anglia Ruskin University, Cambridge (BA Hons Music) με ειδίκευση στο κλασσικό τραγούδι. Κατά την διάρκεια των σπουδών της έλαβε μέρος ως σοπράνο σε κονσέρτα και όπερες όπως το έργο Carmina Burana και οι όπερες ''Όνειρο θερινής νυκτός'' και ''Ορφέας και Eυρυδίκη''.Υπήρξε μέλος της επίλεκτης χορωδίας του πανεπιστημίου Anglia Chamber Choir, με ρεπερτόριο κλασσικό και gospel, όπου και συμμετείχε ως σολίστ σε περιοδείες σε πολλές ευρωπαικές χώρες (Αγγλία, Ιταλία, Αυστρία κλπ). Παράλληλα με το κλασσικό τραγούδι και στα πλαίσια των σπουδών της, ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ενορχήστρωση, την διεύθυνση ορχήστρας και την έρευνα πάνω στην μουσική του 20ού αιώνα. Η πτυχιακή της εργασία έγινε πάνω στο έργο Turangalila Symphonie του Olivier Messiaen για την οποία έλαβε υψηλή βαθμολογία και ειδικούς επαίνους. Τελειώνοντας τις σπουδές της παρακολούθησε masterclasses φωνητικής στο Royal Academy of Music στο Λονδίνο με την σοπράνο Janet Price.

Το 2007 μετακόμισε στην Αθήνα και εργάστηκε ως ερμηνεύτρια στον Σταυρό του Νότου για τρία χρόνια ενώ παράλληλα δραστηριοποιήθηκε και στον χώρο της διδασκαλίας ως καθηγήτρια φωνητικής, θεωρητικών και πιάνου σε μουσικές σχολές όπου σε αρκετές περιπτώσεις προετοίμασε με απόλυτη επιτυχία μαθητές για το πτυχία των Royal Schools of Music (ABRSM) των οποίων είναι και η ίδια κάτοχος στον τομέα του πιάνου, των θεωρητικών και του λυρικού τραγουδιού. 

Αμέσως μετά τον Σταυρό του Νότου ξεκίνησε να συνεργάζεται με καλλιτέχνες όπως ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Μπάμπης Στόκας και ο Διονύσης Σαββόπουλος σε καλοκαιρινές και χειμερινές περιοδείες, στα πλαίσια των οποίων εμφανίστηκε ως σολίστ σε μεγάλες μουσικές σκηνές και θέατρα όπως το Ηρώδειο και το Μέγαρο Μουσικής με τον Δ.Σαββόπουλο στην παράσταση ''Μάνος Χατζιδάκις Τώρα'', στο Παλλάς στην παράσταση ''Σαββόπουλος και φίλοι. Το περιβόλι του τρελού. Αφιέρωμα στα 60s'',στο Ακροπόλ στις παραστάσεις του Διονύση Σαββόπουλου ''Για να γίνει ο χρόνος καινούργιος'', όπως και στην ηχογράφηση της ''Μυθολογίας'' που ακολούθησε. Με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου εμφανίστηκε μεταξύ άλλων στο Ηρώδειο στην παράσταση-αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη, με την ‘ορχήστρα Μίκη Θεοδωράκη’, και για δύο χρόνια σε προσωπικές συναυλίες του καλλιτέχνη στο Κατράκειο, στο Βεάκειο και σε άλλα θέατρα και μουσικές σκηνές της Αθήνας και της επαρχίας.

Τέλος, η Φρόσω Στυλιανού πέρα από την ιδιότητα της ως τραγουδίστρια, συνεχίζει να δραστηριοποιείται στον τομέα της εκπαίδευσης όπως επίσης και της σύνθεσης, με ιδιαίτερη έμφαση στην τέχνη της τραγουδοποιίας και της ενορχήστρωσης.

*** Οι φωτογραφίες είναι του Γιάννη Μαργετουσάκη