Πριν από 22 χρόνια, «έφυγε» ο πρίγκιπας του ελληνικού ροκ

Εικοσιδύο χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τον θάνατο του Παύλου Σιδηρόπουλου, του σημαντικότερου εκπροσώπου της Ελληνικής ροκ. Ο «ασυμβίβαστος» της Ελληνικής μουσικής, έζησε μια θυελλώδη ζωή και τελικά νικήθηκε από την εξάρτηση του στην ηρωίνη, αφήνοντας μας, μια βαριά κληρονομιά, τα τραγούδια του που παραμένουν αναλλοίωτα στο χρόνο.

Ο Παύλος Σιδηρόπουλος, γεννήθηκε  στις 27 Ιουλίου του 1948 στη Κυψέλη. Γόνος μιας οικονομικά ευκατάστατης οικογένειας με ιστορικές καταβολές: o πατέρας του ήταν μετανάστης από τον Πόντο της Μικράς Ασίας και ήταν ιδιοκτήτης ενός εργοστασίου κατασκευής φωτογραφικού χαρτιού  και η μητέρα του καταγόταν από την οικογένεια των Αλεξίου της Κρήτης οι ρίζες της οποίας προερχόταν απευθείας από τον ιστορικό Ζορμπά.

Ξεκίνησε την καριέρα του το 1970 από τη Θεσσαλονίκη όπου είχε πάει για σπουδές στο Μαθηματικό. Εκεί γνωρίζει τον Παντελή Δελληγιαννίδη (κιθαρίστα των Olympians) και φτιάχνουν το ντουέτο «Δάμων και Φιντίας». Ακολουθούν τα «Μπουρμπούλια» κάτω όμως από τις αντίξοες συνθήκες της δικτατορίας και καθώς οι αρχές τους χαρακτηρίζουν επικίνδυνους και απόβλητους το σχήμα διαλύεται.



Ο Παύλος Σιδηρόπουλος συνεργάζεται με τον Γιάννη Μαρκόπουλο, ως τραγουδιστής, στα έργα του «Οροπέδιο» και «Θεσσαλικός κύκλος» και το1976 μαζί με τους αδερφούς Σπυρόπουλους έφτιαξε το γκρούπ «Σπυριδούλα». Με αυτό το σχήμα δημιούργησε τον σημαντικότερο ίσως δίσκο στην περίεργη ιστορία του Ελληνικού rock το «Φλού». Για τον δίσκο αυτό ο Παύλος δεν υπέγραψε συμβόλαιο αλλά ένα χαρτί που έγραφε ότι αποποιείται πάσης οικονομικής απαιτήσεως από τον δίσκο. Εκείνη την περίοδο κάνει και την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, πρωταγωνιστώντας στην ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου «Ο Ασυμβίβαστος» όπου και ερμηνεύει τα τραγούδια του soundtrack.

Η συνεχής αλλαγή συνεργατών σταματάει το 1980 όπου ο Σιδηρόπουλος καταλήγει σε ένα σχήμα που με λίγες αλλαγές παίζει μαζί του μέχρι το τέλος, τους «Απροσάρμοστους». Μαζί ηχογραφούν μιά σειρά σημαντικών δίσκων και με συνεχή παρουσία μέσω ζωντανών εμφανίσεων δημιουργούν τον μύθο ενός πραγματικού Ελληνικού rock συγκροτήματος.

Το 1982 κυκλοφόρησαν το δίσκο «Εν Λευκώ», ο οποίος αντιμετώπισε προβλήματα λογοκρισίας για προτροπή στη χρήση ναρκωτικών και για προσβολή της δημοσίας αιδούς. Το 1985 κυκλοφόρησαν σε παραγωγή Δημήτρη Πουλικάκου το δίσκο «Zorba the freak» και το 1989 το «Χωρίς Μακιγιάζ» που ήταν ζωντανά ηχογραφημένος στο «Μετρό».



Το καλοκαίρι του 1990 ξαφνικά άρχισε να παραλύει το δεξί του χέρι. Οι γιατροί υπέθεταν πρόβλημα στα αγγεία, αλλά κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς είχε. Το απόγευμα της 6ης Δεκεμβρίου ο Παύλος Σιδηρόπουλος πεθαίνει από χρήση ηρωίνης στο πατρικό του σπίτι. Κηδεύτηκε στις 10 Δεκεμβρίου του 1990, στο κοιμητήριο του Κόκκινου Μύλου στη Νέα Φιλαδέλφεια, παρουσία ελάχιστων επωνύμων αλλά πλήθους κόσμου που είχε κατακλίσει το χώρο για να πει το τελευταίο αντίο στον Πρίγκιπα του ελληνικού ροκ.