Ακατάπαυστος ο Γιώργος Λάνθιμος. Έτοιμη η επόμενη ταινία του «Kind of Kindness» δηλαδή «Είδη Καλοσύνης» και μάλλον στο Φεστιβάλ Καννών του Μαΐου θα κάνει παγκόσμια πρεμιέρα. Πάλι με πρωταγωνίστρια την Έμα Στόουν. Επομένως το πιθανότερο πάλι του χρόνου στα Όσκαρ θα είναι. Όπου Γιώργος Λάνθιμος και Όσκαρ.
Με τα αποτελέσματα και τους νικητές της 96ης επετείου του «θείου» Όσκαρ, τρία τα συμπεράσματα: το πρώτο ότι ο Γιώργος φτάνει στην πηγή αλλά νερό δεν πίνει. Δηλαδή δικά του Όσκαρ δεν κερδίζει. Εννοώ καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας. Το ίδιο είχε συμβεί και με την «ευνοούμενη» πριν από πέντε χρόνια. Όπου από τις δέκα υποψηφιότητες κατάφερε μόνο ένα αγαλματίδιο να κερδίσει για λογαριασμό της Αγγλίδας πρωταγωνίστριάς του Ολίβια Κόλμαν.
Το δεύτερο ότι η Έμα Στόουν, μόλις 35 ετών και με τα δύο Όσκαρ-το πρώτο για το «La La Land»-διεκδικεί να ισοφαρίσει το ρεκόρ της Μέριλ Στριπ. Θρίαμβος. Γι' αυτό το κορίτσι ακολουθεί από κοντά τον Έλληνα Σκηνοθέτη. Γι' αυτό με το «Kind of Kindness» είναι η τρίτη φορά που παίζει σε ταινία δική του. Είχε παίξει και στην «ευνοούμενη» σε δεύτερο ρόλο. Για την Έμα ο Γιώργος είναι ο Μίδας.
H στιγμή της βράβευσης της Έμα Στόουν
Το τρίτο συμπέρασμα φέρει το όνομα «Oppenheimer». Με δυο λόγια το «Poor Things» έπεσε πάνω στο απόλυτο κινηματογραφικό «γεγονός» της χρονιάς. Σε μια από τις πληρέστερες ταινίες όλων των εποχών σε παγκόσμια κλίμακα. Το κορυφαίο φιλμ του Βρετανού Κρίστοφερ Νόλαν περίπου είναι «ο πολίτης Κέιν» της εποχής μας. Ε ήταν λογικό και αναμενόμενο να σαρώσει με εφτά αγαλματίδια. Και λίγα είναι.
Είναι δίκαιη η επικράτηση του «Oppenheimer» στην αναμέτρηση με το «Poor Things» του Λάνθιμου; Είναι και με το παραπάνω. Η ταινία του Κρίστοφερ Νόλαν αποκαλύπτει το όλο, το σύνολο, το σύμπαν. Και την πολιτική και την κοινωνική πραγματικότητα στις ΗΠΑ του σαράντα και το κυνήγι μαγισσών και το καθεστώς των διακρίσεων αλλά και τον αντιφατικό χαρακτήρα του Οπενχάιμερ. Αντιθέτως το «Poor Things» αναφέρεται και αναπτύσσεται με άξονα την ιδιαίτερη και αλληγορική περίπτωση ενός κατασκευασμένου πειραματόζωου.
Όλα προβλέψιμα και αναμενόμενα Έκπληξη και ανατροπή γιοκ. Όλα τα βραβεία αναμενόμενα. Ακόμα και του δεύτερου γυναικείου ρόλου για την πληθωρική μαύρη Ντιβάιν Τζόι Ράντολφ των «παιδιών του χειμώνα» (The Holdovers) του ελληνικής καταγωγής Αλεξάντερ Πέιν, δηλαδή Αλέξανδρου Παπαδόπουλου από την Αρκαδία.
Όλα αναμενόμενα με την εξαίρεση τριών περιπτώσεων. Η Έμα Στόουν κερδίζει το έτερο φαβορί, την Ινδιάνα Λίλι Γκλάντστοουν, πρωταγωνίστρια των «δολοφόνων του ανθισμένου φεγγαριού» του Μάρτιν Σκορσέζε. Μια φλύαρη ιστορία που έφυγε χωρίς τίποτα.
Oι ηθοποιοί που έλαβαν Όσκαρ για τις ερμηνείες τους: Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, Ντιβάιν Τζόι, Έμα Στόουν και Κίλιαν Μέρφι
Το γαλλικό δίδυμο αποτελούμενο από την Ζιστίν Τριέ και τον σύντροφό της Αρτίρ Αραρί κερδίζει το Όσκαρ καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου για την «Ανατομία μιας πτώσης». Και η «Barbie» με τις ιλιγγιώδεις εισπράξεις 1. 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αποχώρησε από την τελετή με το Όσκαρ του τραγουδιού και της παρηγοριάς!
Το τελικό συμπέρασμα αισιόδοξο και ενθαρρυντικό. Για πρώτη φορά, τα τελευταία χρόνια, οι υποψηφιότητες και οι θριαμβευτές αποτυπώνουν μια ανέλπιστη άνοδο ποιότητας στην κινηματογραφική οθόνη. Καλύτερα δεν γίνεται.
Κοντά σε αυτό το γεγονός της πολυμορφίας από το σύνολο, σχεδόν, της παγκόσμιας παραγωγής. Και Γάλλοι, και Γερμανοί και Κορεάτες. Ο «θείος» Όσκαρ έχει ωριμάσει. Η ιστορία του Τζούλιαν Ρόμπερτ Οπενχάιμερ, πατέρα της ατομικής βόμβας, ανεβάζει τον πήχη των κριτηρίων. Μια ιστορία που αποτυπώνει τα πάντα Η Αμερική της δεκαετίας του σαράντα και του πενήντα σε τρεις ώρες.
Με απλά λόγια το σινεμά δεν πεθαίνει για λίγο ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά!
