Βαλτινός: Ο Μίκης Θεοδωράκης είναι το παρελθόν και το μέλλον της Ελλάδας

«Αειθαλή νέο», «καταγγελτικό και συνάμα ενωτικό καλλιτέχνη» χαρακτηρίζει τον Μίκη Θεοδωράκη ο Γρηγόρης Βαλτινός, σημειώνοντας ότι ο διάσημος μουσικοσυνθέτης είναι το παρελθόν και το μέλλον της Ελλάδας. Όπως διευκρινίζει σε συνέντευξή του, «παρελθόν γιατί έχει ταυτιστεί με όλες τις σύγχρονες μεγάλες στιγμές της και μέλλον γιατί αυτά που πρεσβεύει και αυτά που διεκδικεί σαν άτομο και σαν καλλιτέχνης δυστυχώς δεν παύουν ποτέ να ισχύουν».

Ο κ. Βαλτινός θα είναι ένας από τους πολλούς μετέχοντες στη συναυλία-αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη στις 24 Ιουνίου, στο Καλλιμάρμαρο. Η σχέση του με τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη δεν είναι καινούρια. Συνεργάζεται μαζί του 20 χρόνια, τραγουδώντας σε συναυλίες της Ορχήστρας Μίκης Θεοδωράκης, έχει πρωταγωνιστήσει στο θεατρικό έργο για τη ζωή του Μίκη καθώς και στον θεατρικό Ζορμπά.

Στη συνέντευξή του ο ηθοποιός εξηγεί ότι ο Μίκης Θεοδωράκης είναι ο καλλιτέχνης μέσω του οποίου ήρθαμε σε επαφή με τους μεγάλους ποιητές. «Στα έργα του σε βάρος της κλασσικής του καριέρας, έβαλε απλή λαϊκή ελληνική μουσική σε μεγάλους στίχους», επισημαίνει.

Αναλυτικά, ο κ. Βαλτινός αναφέρει:

-Τι συμβολίζει για εσάς ο Μίκης Θεοδωράκης και η μουσική του (σαν άνθρωπος σαν δημιουργός);

Ο Μίκης για εμένα είναι το παρελθόν και το μέλλον της Ελλάδας. Παρελθόν γιατί έχει ταυτιστεί με όλες τις σύγχρονες μεγάλες στιγμές της και μέλλον γιατί αυτά που πρεσβεύει και αυτά που διεκδικεί σαν άτομο και σαν καλλιτέχνης δυστυχώς δεν παύουν ποτέ να ισχύουν.

Ο Μίκης είναι ο αειθαλής νέος είναι αυτός που μας θυμίζει πως πρέπει να είναι ο πολίτης και ο καλλιτέχνης είναι ταυτόχρονα καταγγελτικός και ενωτικός.

Σε ότι έχει να κάνει στην μουσική του είναι ο άνθρωπος είναι ο καλλιτέχνης που ίσως χωρίς αυτόν δεν θα γνωρίζαμε τους μεγάλους ποιητές. Στα έργα του σε βάρος της κλασσικής του καριέρας, έβαλε απλή λαϊκή ελληνική μουσική σε μεγάλους στίχους.
Του χρωστάμε πολλά!!

-Πότε συνεργαστήκατε για πρώτη φορά μαζί του, ποια ήταν η πρώτη σας εντύπωση από εκείνον, υπάρχει κάποιο συμβάν που θυμάστε σε όλα αυτά τα χρόνια που τον συναντάτε;

Συνεργάστηκα για πρώτη φορά πριν 15 χρόνια μαζί του με την Λαϊκή Ορχήστρα στην Ρωμαϊκή αγορά. Πήρα μέρος σε πολλές συναυλίες με την ίδια ορχήστρα σαν αφηγητής αλλά και σαν τραγουδιστής είχα την ευλυγισία να συμμετέχω στην παράσταση που είχε σαν θέμα την ζωή του στο «Ποιος την ζωή μου» στο θέατρο Badminton αλλά και στον περσινό Ζορμπά.

Με αφορμή όλες αυτές τις παραστάσεις και τις συναυλίες συναντιόμαστε κατά καιρούς γιατί μένουμε και κοντά. Ένα πράγμα που μου έκανε εντύπωση κάθε φορά που συναντιόμαστε ήταν ότι ενώ ο περιορισμός από τους ανθρώπους που τον φροντίζουν ήταν μία ώρα μόνο παρακαλώ, ποτέ δεν τηρήθηκε. Όταν ο Μίκης άρχιζε να μιλάει δεν μας έφτανε ούτε το πεντάωρο!

Μου έκανε τρομερή εντύπωση η διαύγεια του μυαλού του και το μνημονικό του. Με την περιγραφή των λεπτομερειών κατάλαβα πόσο διεξοδικά βλέπει τα πράγματα και εν τέλει πόσο διαισθητικά είδε την ποίηση και την μουσική που έγραψε για αυτά.

-Είστε ο άνθρωπος που ενσάρκωσε τον Ζορμπά θεατρικά με μεγάλη επιτυχία, πως αντιδρούσε το κοινό με τη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη;

Θεώρησα μεγάλη ευλογία να ενσαρκώσω την μεγαλύτερη εμπορική του επιτυχία που ήταν ο Ζορμπάς. Συναντηθήκαμε πολλές φορές και με τις περιγραφές του με βοήθησε πολύ στο να συλλάβω το ρόλο.

-Υπάρχει κάτι που σας είπε ή σας συμβούλεψε ο Μίκης Θεοδωράκης και έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη σας;

Κάποια μέρα του αφηγήθηκα ένα περιστατικό από το 2000. Όταν ήμασταν στην Αμερική με τον «Οιδίποδα Τύραννο» με το Εθνικό Θέατρο, περπατάγαμε στον δρόμο και συναντήσαμε κάποιους σε έναν εμπορικό δρόμο, μας ρώτησαν από πού είμαστε και όταν του είπαμε ότι είμαστε Έλληνες ηθοποιοί του Εθνικού Θεάτρου μας απάντησαν στα ελληνικά «ταράν, ταράν..» με την μελωδία από τον Ζορμπά. Το είπα αυτό στον Μίκη, θέλοντας να τον κάνω να νιώσει όμορφα και περήφανα και αυτός με την μεγαλύτερη ψυχραιμία μου απάντησε «ναι το ξέρουν όλοι αυτό στο εξωτερικό». Εκεί κατάλαβα πόσο χορτάτος και δοξασμένος είναι στα πέρατα του κόσμου.

-Μπορείτε να διακρίνετε κάποιο τραγούδι του που αγαπάτε περισσότερο;

Όταν κάναμε την συναυλία στην Λαϊκή Αγορά ο Μίκης ήθελε να τραγουδήσω κομμάτια από τα λυρικά του. Μέσα στα τραγούδια που δούλεψα ήταν και το «Δρόμοι που χάθηκα». Εκεί λάτρεψα αυτό το τραγούδι.

Πρώτον γιατί έχει μια τρυφερή «παιδική» απλή μουσική η οποία κάνει ακόμα πιο τραγικό το στίχο του. Δεύτερον γιατί είναι η απογοήτευση ενός ανθρώπου γι’ αυτά που διεκδίκησε, γι’ αυτά που αγωνίστηκε, γι’ αυτά που αγάπησε, για αυτά που προδόθηκε και για αυτά που έχασε. Δεν είναι ένα αισιόδοξο τραγούδι αλλά μέσα από την πρόσφατη περιπέτεια της χώρας μου, για ακόμη μία φορά ένα τραγούδι του Μίκη γίνεται δραματικά επίκαιρο.

-Πως αισθάνεστε που θα συμμετέχετε στο Καλλιμάρμαρο;

Για μια ακόμη φορά ευλογημένος!!

Αυτός ο άνθρωπος που τον άκουγα επί δικτατορίας με ακουστικά γιατί κινδυνεύαμε σαν νέοι να συλληφθούμε αν ακουγόταν από το σπίτι μας, με συμπεριλαμβάνει, πάλι, σε μια από τις μεγαλύτερες συναυλίες για την τέχνη του.