Σαρλ Αζναβούρ: Ο «Σινάτρα» της Γαλλίας δεν μένει πια εδώ

Η Εντίθ Πιάφ δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια της από τον νεαρό που άνοιγε το πρόγραμμά της, σε εκείνο το Παρισινό καμπαρέ, το βυθισμένο στους καπνούς από τα τσιγάρα των θαμώνων.

Δεν ήταν ωραίος, για την ακρίβεια ήταν άσχημος και κοντός, αλλά η φωνή του είχε κάτι πολύ ιδιάιτερο στην χροιά της.

Ήταν ένα βράδυ του 1946 που η μοίρα του 22χρονου τότε Σαρλ Αζναβούρ θα άλλαζε για πάντα, χάρη στην εύνοια και την φιλία της Εντίθ Πιαφ, η οποία τον πήρε υπό την προστασία της.

Αυτή ήταν που τον βοήθησε να βελτιώσει ακόμη παρισσότερο την φωνή του, ενώ τον έπεισε δύσκολα να κάνει πλαστική εγχείρηση στην μύτη του, η οποία ήταν δυσανάλογα μεφάλη με το πρόσωπό του.

Όταν τον είδε μετά την εγχείρηση με την «καινούργια» μύτη του η Πιαφ του είπε: «Σε προτιμούσα όπως ήσουν πριν».

Όμως ο Αζναβούρ δεν ενδιαφερόταν πλέον για το πριν, αλλά για το μετά στην ζωή και την καριέρα του, την οποία είχε αρχίσει στην ηλικία των εννέα ετών.

Μια καριέρα που θα άρχιζε ουσιαστικά στα τέλη της δεκαετίας του '50 γι΄αυτόν τον ώριμο πλέον ερμηνευτή, που γεννήθηκε ως Σαχνούρ Βαχνάγκ Αζναβουριάν στις 22 Μαϊου του 1924 στο Παρίσι.

Έκλεισε χθες που ο Γάλλος «Φρανκ Σινάτρα» ανέβηκε σε ηλικία 94 ετών εκεί ψηλά για να συναντήσει την Πιαφ, τον Ζορζ Μουστακί και πολλούς άλλους.

Το απίστευτο στην περίπτωση αυτού του εμβληματικού περφόμερ είναι ότι εξακολουθούσε να είναι ενεργός, ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να είχε αποχωρήσει από την μουσική σκηνή.

Στις 8 Νοεμβρίου είχε προγραμματισμένη συναυλία στην Βουλώνη, ενώ ακολουθούσαν η Τουρ στις 17, το Σεντ Ετιέν στις 4 Δεκεμβρίου, η Ρουέν στις 7, η Ντιζόν στις 11 και το Στρασβούργο στις 15 του ίδιου μήνα.

Κι όλα αυτά από έναν άνθρωπο που όταν ξεκίνησε ουσιαστικά την διαδρομή του οι κριτικοί τον «έθαψαν» γράφοντας ότι είναι πολύ κοντός, πολύ άσχημος και με απαίσια φωνή.

Μετά από 180.000.000 πωλήσεις δίσκων, δεκάδες ταινίες και χιλιάδες ζωντανές εμφανίσεις συνειδητοποίησαν ότι έκαναν λάθος...

Το πάλκο και η Πιάφ

Οι γονείς του ήταν Αρμένιοι-η καταγωγή της μητέρας του μάλιστα ήταν από την Σμύρνη-ενώ ο πατέρας του Μιχαήλ ήταν τραγουδιστής για πολλά χρόνια σε Παρισινά ρεστοράν, κάτι που αποδείχτηκε καθοριστικό για τον μικρό Σαρλ.

Σε ηλικία μόλις εννέα ετών, παράτησε το σχολείο και άρχισε να τραγουδάει σε ρεστοράν και κλαμπ μαζί με τον μπαμπά του και η δίνη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου τον βρήκε έφηβο πια.

Στο σπίτι τους, κρύβονταν κατά καιρούς Αρμένιοι, Εβραίοι, Ρώσοι και κουμουνιστές, ενώ ο πατέρας του ήταν ενεργό μέλος της Γαλλικής Αντίστασης.

Η γνωριμία του με την Εντίθ Πιάφ όταν ανοίγει το πρόγραμμά της στο Moulin Rouge, θα αποδειχτεί καταλυτική αφού θα γίνει κολλητός της φίλος.

Μένουν μαζί, πλατωνικά μόνο, σχεδόν εννιά χρόνια. Αυτή θα του δείξει πως να τελειοποιήσει την φωνή του, πως να δουλεύει την χροιά της, πως να κινείται πάνω στην σκηνή και πως να βγάζει το καλύτερο από τις φωνητικές του χορδές.

Ο Αζναβούρ είναι έτοιμος στις αρχές της δεκαετίας του '50, όχι όμως και οι κριτικοί που τον «θάβουν» σε εφημερίδες και ραδιόφωνα, αγνοοώντας ότι αυτός ο Αρμένης με την φωνή τενόρου θα σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά του.

Έχει ήδη κάνει τον πρώτο γάμο του με την Μισέλ Ρουζέ, ο οποίος θα τελιώσει λίγο πριν τα μέσα της δεκαετίας του '50. Θα ακολουθήσει αυτός με την Εβελίν Πλεσί, όμως η γυναίκα της ζωής του θα είναι η Ούλα Τόρσελ την οποία παντρεύεται το 1967.

Θα αποκτήσει έξι παιδιά τα οποία λατρεύει και θα επιλέξει να μείνει στην Κυανή Ακτή αρχικά, στο Πορτ Γκριμό, μια πανέμορφη πόλη, κοντά στο Σεν Τροπέ.

Αργότερα, θα μετακομίσει σε ένα προάστιο της Λωζάννης στην Ελβετία, όταν είναι πλέον ένας ζωντανός μύθος και ο άνθρωπος για τον οποίο ο Μπομπ Ντύλαν είπε: «Όταν τον είδα στο Carnegie Hall ο τύπος μου τίναξε τα μυαλά στον αέρα».

Τα πήρε όλα σπάζοντας τα ταμπού.

Ήταν ίσως ο πρώτος άνδρας ερμηνευτής που τραγούδησε για την ομοφυλοφυλία, το σεξ, τον βιασμό και την κοινωνική προκατάληψη με τραγούδια που δύσκολα θα επέλεγαν να πουν άλλοι διάσημοι Γάλλοι τραγουδιστές.

«Μάλλον είναι κάτι σαν αρρώστια, να γράφω και να μιλάω για πράγματα που δεν πρέπει, αλλά ήθελα να σπάσω κάθε ταμπού» είπε σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις της μυθικής ζωής του.

Ερμήνευσε πάνω από 1200 τραγούδια και έπαιξε σε εξήντα ταινίες, αυτός ο μικροκαμωμένος άνδρας, που ήταν μόλις 1.60 μέτρα ύψος, κάτι με το οποίο πάντα αστειευόταν.

Τραγούδησε εκτός από τα Γαλλικά, στα Αγγλικά, στα Γερμανικά ακόμη και στα Ισπανικά, ενώ εδικά στην μεγάλη Βρετανία και στις ΗΠΑ, σάρωσε στις αρχές των 70's με το «She».

Γέμιζε το Olympia και άλλους χώρους στη Γαλλία για μέρες, με το κοινό να μαγεύεται ακούγοντας τον στο «La Boheme» και στο «Non, Je n'ai rien oublie».

Υπάρχει ακόμη και βίντεο όπου ο Σαρλ Αζναβούρ, τραγουδάει στα ελληνικά μαζί με την δική μας Νάνα Μούσχουρη-ήταν στενοί φίλοι-το «Μίλησε μου» ζωντανά με εξαιρετική προφορά της γλώσσας μας.

Η επιδραστικότητά του ήταν τέτοια που διάσημοι ράπερ όπως ο Dr. Dre πήραν μελωδίες του ενώ συνεργάστηκε με δεκάδες μυθικά ονόματα όπως τον Φράνκ Σινάτρα-ήταν ένας από τους ελάχιστους ευρωπαίους που κάλεσε «Η φωνή» για να τραγουδήσουν ντουέτο-τον Ρέι Τσαρλς, τον Αντρέα Μποτσέλι, την Σίρλεϊ Μπάσεϊ, την Λίζα Μινέλι, την Δαλιδά, τον Έλτον Τζον κ.α.

Όταν ρωτήθηκε πριν από τρία χρόνια από τον «The Guardian» ποια είναι αίσθηση του να είναι 91 ετών απάντησε: «Δεν έχω ιδέα. Δεν αισθάνομαι 91 ετών. Πίστευα πάντα ότι ένας άνθρωπος δεν πρέπει να χάνει ποτέ το βλέμμα του παιδιού που είχε, το βλέμμα της αθωότητας».

Δεν το έχασε ποτέ, όπως δεν έχασε και την αγάπη του κόσμου που τον λάτρευε τόσο ώστε ήθελε να τον βλέπει ακόμη στην σκηνή κι' αυτός δεν τους χάλαγε το χατήρι.

«Πρέπει να μάθεις να φεύγεις από το τραπέζι, όταν η αγάπη δεν σερβίρεται πλέον» είχε πει μόνο που ο Σαρλ Αζναβούρ έφυγε πριν από αυτή, που υπήρχε ακόμη άφθονη για έναν ερμηνευτή που σφράγισε τον 20ο αιώνα με την φωνή του.