Οι ταινίες του σαββατοκύριακου

Η πλειοψηφία της σιωπής / Majority ✦✦✦

Του Σέρεν Γιτζέ.
Δραματική, Τουρκία, 2010.
1 ώρα και 51 λεπτά
Κρίμα που η «Πλειοψηφία της σιωπής» βγαίνει εν μέσω των πασχαλινών γιορτών, γιατί της αξίζει να βρει το κοινό της. Με την πρώτη μόλις ταινία του, ο Σερέν Γιτζέ δημιουργεί ένα δυνατό έργο για τους κληρονομημένους οικογενειακούς ρόλους, τον ωχαδερφισμό, την καταπίεση και τον ρατσισμό. Πρωταγωνιστής του ο μπουνταλάς Μερτκάν, ο οποίος δουλεύει στην κατασκευαστική εταιρεία του αυταρχικού πατέρα του και βαριέται τη ζωή του, όσο ευνοημένη κι αν είναι. Οταν γνωρίζει κι ερωτεύεται μια κοπέλα, η οποία προέρχεται από μια φτωχή και περιφρονημένη περιοχή της Τουρκίας, αρχίζει να βγαίνει σιγά-σιγά από το καβούκι του και προσπαθεί δειλά να σπάσει τους δεσμούς με το παρελθόν και τους γονείς του. Το ότι οι χαρακτήρες μιλάνε τούρκικα είναι συμπτωματικό, η ταινία θα μπορούσε κάλλιστα να διαδραματίζεται στην Ελλάδα - σχεδόν τρομάζεις με το πόσο οικεία είναι τα συναισθήματα που μοιράζεσαι μαζί τους. Είναι αξιέπαινο όμως ότι ο Γιτζέ επιτυγχάνει την ταύτιση, κατορθώνοντας να μας φέρει ένα τσικ πιο κοντά σε έναν αντιπαθέστατο χαρακτήρα (τρομερή επιλογή κάστινγκ ο Μπάρτου Κιουτζουκτσαγκλαγιάν). Σε όλη την πορεία του Μερτκάν, ο Γιτζέ δεν τον κρίνει, αλλά παραθέτει τα πράγματα όπως τα βλέπει, χωρίς να επαφίεται σε επιφανειακές ψυχολογικές ερμηνείες. Πώς μπορείς άλλωστε να αποδώσεις αποκλειστικότητα στην ευθύνη για τη συμπεριφορά του πρωταγωνιστή; Φταίει μόνο ο σοβινιστής, συντηρητικός πατέρας του ή η άτολμη μητέρα που κάνει τα στραβά μάτια;  Ή μήπως ο ίδιος ο παραιτημένος νέος; Ακρη δεν βρίσκεις, αλλά εν τω μεταξύ έχεις παρακολουθήσει μια στιβαρή, σοβαρή και απαραίτητη ταινία.

Η Κοκκινοσκουφίτσα / Red Riding Hood ✦

Της Κάθριν Χάρντγουικ.
Παραμύθι, ΗΠΑ/Καναδάς, 2011
1 ώρα και 40 λεπτά
Αφόρητη κινηματογραφική παραλλαγή του γνωστού παραμυθιού από τη σκηνοθέτιδα του πρώτου «Λυκόφωτος» Κάθριν Χάρντγουικ, με πρωταγωνίστρια τη «δεν-υπάρχει-το-πόσο-καλή-είμαι» Αμάντα Σέιφριντ. Η συγκλονιστική ανατροπή στο σενάριο θέλει τον λύκο να είναι... λυκάνθρωπος και την Κοκκινοσκουφίτσα να αποτελεί μήλον της Εριδος ανάμεσα στο αγόρι που και η ίδια αγαπά, το πλουσιόπαιδο του χωριού που τη λατρεύει και, φυσικά, τον λύκο - συγγνώμη, τον λυκάνθρωπο. Αν ήμουν 15χρονη, γιατί σ’ αυτή την ηλικιακή φέτα απευθύνεται η ταινία, θα εκνευριζόμουν από την έλλειψη εμπιστοσύνης που δείχνει η Χάρντγουικ στη νοημοσύνη μου. Θυμίζει  κακόγουστη θεατρική παράσταση Λυκείου που προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή με φθηνά κόλπα, όπως τα r'n'b τύπου λικνίσματα των εφήβων πρωταγωνιστών στον χορό του χωριού - να σημειώσω ότι βρισκόμαστε κάπου στον Μεσαίωνα. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα το πω αυτό, αλλά χίλιες φορές το «Λυκόφως».



Μη μ’ αφήσεις ποτέ / Never let me go ✦

Του Μαρκ Ρόμανεκ.
Δραματική, ΗΠΑ/Μ. Βρετανία, 2010.
1 ώρα και 43 λεπτά
Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Καζούο Ισιγκούρο, η ταινία του Μαρκ Ρόμανεκ, ενώ ευνοείται από προσεχτικές και σωστές επιλογές, δεν καταφέρνει ποτέ να αποκτήσει αξιομνημόνευτη υπόσταση. Το σενάριο του Αλεξ Γκάρλαντ («Η παραλία») διοχετεύει με το σταγονόμετρο μυστηριώδεις πληροφορίες για τη ζωή τριών φίλων σε ένα γκρίζο, τρομαχτικό σχολείο στην αγγλική επαρχία, όπως τις αφηγείται η ενήλικη πλέον Κάθι (μία εκ των τριών παιδιών), καλλιεργώντας ένα κλίμα δυστοπικού παραμυθιού. Η ομιχλώδης, άτονη φωτογραφία κουμπώνει τέλεια με την πεσιμιστική ατμόσφαιρα και την ιστορία του καταραμένου πεπρωμένου των χαρακτήρων. Και στο καστ φιγουράρουν η Κάρεϊ Μάλιγκαν, η Κίρα Νάιτλι, ο Αντριου Γκάρφιλντ και η Σάρλοτ Ράμπλινγκ. Ωστόσο, με τις καμπουριασμένες ερμηνείες θρήνου τους, η ταινία λυγίζει από το ίδιο της το βάρος και σβήνει σταδιακά - και αδιάφορα. Ευτυχώς, όμως, για κάποιον περίεργο λόγο, δεν σκοτώνει την επιθυμία να διαβάσεις το βιβλίο, αν δεν το έχεις κάνει ήδη.



Ακόμα κι η βροχή / Tambien la lluvia ✦

Της Ισίαρ Μπολαΐν.
Δραματική, Ισπανία/Γαλλία/Μεξικό, 2010.
1 ώρα και 43 λεπτά
Φιλόδοξη ταινία που γεφυρώνει παρελθόν και παρόν, και τις εκφάνσεις αδικίας ανάμεσά τους, μέσω της ιστορίας ενός κινηματογραφικού συνεργείου που κάνει γυρίσματα στη Βολιβία. Η εξιστόρηση, στην καρδιά των γυρισμάτων, της «ανακάλυψης» της Αμερικής από τον Κολόμβο εστιάζει στην εκμετάλλευση των ιθαγενών και την επικείμενη εξόντωσή τους και συνυφαίνεται με την πρόσφατη εξέγερση του βολιβιανού λαού ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού. Τα όρια θολώνουν σταδιακά, καθώς το συνεργείο αποτελεί τόσο παρατηρητή των γεγονότων όσο και παρείσακτο σώμα που τα επηρεάζει αναπόφευκτα. Τέχνη, καθήκον, ευθύνη, ανθρωπιά, καιροσκοπία, εγωισμοί, όλα μπλέκονται μεταξύ τους σε μια ενήλικη, σφαιρική ταινία με αντίστοιχα μελετημένες ερμηνείες (καλός ο Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ, αλλά όχι τόσο όσο ο Λουίς Τοσάρ). Δυστυχώς όμως, όσο πολιτικά στοχευμένη κι αν είναι η σκηνοθεσία της Μπολαΐν, δεν έχει τόλμη και μέσα από όλο αυτό το θόλωμα ξεπροβάλλει τελικά μια ταινία βολεμένης επανάστασης του καναπέ. Κρίμα!




Παρουσιάσεις

Thor

Του Κένεθ Μπράνα.
Περιπέτεια φαντασίας, ΗΠΑ 2011.
1 ώρα και 54 λεπτά
Η ιστορία του υπερήρωα της Marvel μεταφέρεται στην οθόνη από τον Κένεθ Μπράνα, μετά μεγάλης μας εκπλήξεως. Ο ξανθός πολεμιστής εξορίζεται από τον πλανήτη του και καταλήγει στη Γη όπου αναδεικνύεται ηγέτης όχι λόγω κληρονομιάς, αλλά με το τσεκούρι του. Μαζί με τον γραμμωμένο Κρις Χέμσγουορθ, πρωταγωνιστούν οι Νάταλι Πόρτμαν και Αντονι Χόπκινς.


Η κομμούνα / La Commune

Του Πίτερ Γουότκινς.
Ιστορική, Γαλλία, 2000.
5 ώρες και 45 λεπτά
Ιστορική αναπαράσταση της επαναστατικής Κομμούνας στο Παρίσι του 1871, από τον ανατρεπτικό Πίτερ Γουότκις. Ενα φιλόδοξο εγχείρημα με 200 και βάλε ερασιτέχνες ηθοποιούς, τολμηρές επεμβάσεις στη φόρμα και την αφήγηση, και αδιαμφισβήτητη επίκαιρη αξία.


Τρίτη

Του Νίκου Κορνήλιου.
Αυτοσχεδιαστική, Ελλάδα, 2010.
1 ώρα και 35 λεπτά
Από τον σκηνοθέτη της συμπαθέστατης ταινίας «Η μουσική των προσώπων» έρχεται μια ακόμη πειραματικής διάθεσης ταινία, που αποτελείται από στιγμιότυπα στη ζωή διάφορων ανθρώπων κατά τη διάρκεια μιας Τρίτης.