Μια ερωτική ιστορία στο 1886

Ο Στέφανος Δάνδολος γεννήθηκε το 1970 στην Αθήνα και έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία το 1996 με το μυθιστόρημα Υπνοβάτες του Σεπτέμβρη. Το 2004 χαρακτηρίστηκε από τον Παύλο Μάτεσι ο σημαντικότερος Ελληνας συγγραφέας της γενιάς του, ενώ «Η Χορεύτρια του Διαβόλου» είναι το όγδοο μυθιστόρημά του, το οποίο μάλιστα κυκλοφορεί και στην Τουρκία και αγκαλιάστηκε ζεστά από τους γείτονες. «Με εντυπωσίασε όμως ο τρόπος που υποδέχτηκαν το βιβλίο. Η οπτική τους. Τα περισσότερα που έχουν γραφτεί μιλούν για έναν σκοτεινό καθρέφτη της ευρωπαϊκής ιστορίας του εικοστού αιώνα. Όπως ακριβώς το βλέπω κι εγώ», μας λέει.

Η «Χορεύτρια του Διαβόλου» είχε Χίτλερ, είχε μεσοπόλεμο, είχε κατασκόπους και συγγραφείς. Το επόμενο τι έχει; «Είναι μια ερωτική ιστορία που διαδραματίζεται στην Αθήνα του 1886, με τις ιδιαιτερότητες εκείνης της εποχής όσον αφορά την κοινωνική θέση της γυναίκας, την ελευθερία, το σεξ, τους ηθικούς φραγμούς που τα πάθη μάς καλούν να προσπεράσουμε. Αφορά δύο ανθρώπους που έχουν να παλέψουν με ηθικά διλήμματα, με την ίδια την κοινωνία και τον εαυτό τους. Είναι μια ιστορία για τις αποφάσεις που όλοι μπορεί κάποια στιγμή να κληθούμε να πάρουμε στην ζωή μας. Αλλά ας μην πω περισσότερα για να παραμείνει το μυστήριο», σημειώνει ο Στέφανος, υπογραμμίζοντας πως το βιβλίο αναμένεται να κυκλοφορήσει το 2016.

Αναρωτιέμαι γιατί ένας άνθρωπος –και κυρίως ένας νέος άνθρωπος- θα ενδιαφερόταν σήμερα να διαβάσει ένα ερωτικό μυθιστόρημα με φόντο μια Ελλάδα τόσο μακρινή. Ο συγγραφέας μας δίνει τρεις λόγους: «Πρώτον, γιατί το στόρι θα τον ταξίδευε σε ένα σκηνικό που αποπνέει ένα είδος κινηματογραφικής γοητείας. Δεύτερον, επειδή τα ηθικά διλήμματα που αφορούν τον έρωτα, είναι τα ίδια που αντιμετωπίζουμε και σήμερα. Οι παθιασμένες ερωτικές σχέσεις είναι ένας πόλεμος ανάμεσα στο θέλω και στο πρέπει. Και τρίτον, επειδή θα έμενε κατάπληκτος από τις συνάφειες. Η Ελλάδα του 2015, βαθιά κάτω απ' την εικόνα, δεν έχει μεγάλη διαφορά από την Ελλάδα του 1886. Πολύ φοβάμαι μάλιστα πως δεν έχει καμία απολύτως».

Εχοντας πάντα στο μυαλό μου πως η λογοτεχνία, αλλά και οι τέχνες γενικότερα, αναπτύσσονταν σε περιόδους κρίσης ή έντασης, θα ήθελα να μάθω τη γνώμη ενός συγγραφέα, αναφορικά με το εάν έχει επηρεαστεί ο ίδιος και γενικότερα η λογοτεχνία από τη σημερινή συγκυρία. «Όχι πολύ έντονα», σημειώνει. «Έχουν γραφτεί μυθιστορήματα που αποτυπώνουν την εποχή μας και τα προβλήματά της, αλλά είναι μάλλον θραύσματα, δεν μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως ρεύμα. Και είναι λογικό. Η καλή λογοτεχνία χρειάζεται χρόνο για να χωνέψει κάτι, να το φιλτράρει και να το μετουσιώσει».