Τίνα Μανδηλαρά

Η ευχαρίστησή τους, άγρια μα και αξιολύπητη, είναι να παρατηρούν τα δάχτυλα του πλησίον τους και να του παρουσιάζουν απροσδόκητα μια βελόνα έτσι που να τρυπηθεί. Έχουν διατηρήσει κάτι από την κακία των μικρών αγοριών που δεν μπορούν να διασκεδάσουν δίχως να κυνηγούν και να κακοποιούν ένα πλάσμα, ζωντανό ή νεκρό” έγραφε προφητικά ο Νίτσε για τους πάσης φύσεως εκβιαστές και ηθικολόγους.

Οι κατά Νίτσε δούλοι, επαρχιώτες, οι περίφημες αλογόμυγες αντί να επιζητούν την αλήθεια και τη γνώση τρέφονται μόνο από το παιγνίδι της εξόντωσης ακριβώς γιατί εκεί εξαντλείται η ανύπαρκτη ταυτότητά τους. Σαν τα μικρά παιδιά αρέσκονται ηδονικά να παρατηρούν τα ανυπεράσπιστα θύματά τους καθώς ψυχορραγούν στα εκδικητικά τους χέρια αλλά και σαν τους δούλους πάντα περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να αποκτήσουν, μέσω της εκδίκησης, λίγη από τη λάμψη των κυρίων ή των πεφωτισμένων (ή να ξανακερδίσουν τη χαμένη τους φήμη). Αυτό ανέκαθεν έκαναν οι μικρόνοες, οι απαίδευτοι κι αυτοί που είχαν άπλετο χρόνο αντί να στοχάζονται και να δημιουργούν, να απασχολούνται με τον τρόπο που θα πλέξουν το υφάδι της εξόντωσης. Οι πραγματικοί δημιουργοί, οι άνθρωποι που παράγουν έργο και εμπνέονται από τα υψηλά ιδανικά και τις ιδέες δεν έχουν καιρό ούτε τρόπο να εκβιάσουν-γι'αυτό και συνήθως πέφτουν εύκολα θύματα τέτοιων απηνών διώξεων. Αντίθετα δεν εκβιάζονται οι μαφιόζοι, οι δούλοι κι όσοι γενικότερα έχουν τις ίδιες ακριβώς ιδιότητες με τον θύτη-βλέπε εκβιαστή. Δεν είναι επομένως τυχαίο που ο γνωστός τηλεκλητήρας επέλεξε να εκβιάσει έναν νέο πολιτικό με αξιοπρεπή παρουσία και μη μυημένο στα βρόμικα παιχνίδια-και όχι κάποιον από το σινάφι ή από τις παλιές καραβάνες των ύπουλων παιχνιδιών της πολιτικής και της δημοσιογραφίας.

Έναν άνθρωπο που κέρδισε ομολογουμένως τους πάντες με την αξιοπρέπεια και το ήθος του, που διατήρησε υποδειγματικά υψηλό το επίπεδο του λόγου του σε όλη την προεκλογική εκστρατεία. Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο στόχαστρο της τυφλής εκδικητικής μανίας του γνωστού δημοσιογράφου αλλά ο ίδιος δεν έδειξε να πτοείται: ομολόγησε ακριβώς το ύφος και το περιεχόμενο του εκβιασμού-δεν κρύφτηκε. “Τέτοιες σκοτεινές πρακτικές δεν θα επικρατήσουν στην πολιτική ζωή” είχε το θάρρος να δηλώσει-κι η κοινωνία των πολιτών πρέπει επιτέλους να βρεθεί σύσσωμη, ανεξαρτήτως χώρου, στο πλευρό του. Γιατί αυτή δεν υπόθεση του ΣΥΡΙΖΑ είναι υπόθεση όλων.