Νίκος Παπαηλιού

Φυσικά υπήρχαν και πολλοί πολίτες που εκμεταλλεύτηκαν αυτές τις αδυναμίες του κράτους για να πλουτίσουν σε βάρος του δάσους και τού κράτους. Στο πρώτο σύνταγμα της μεταπολίτευσης υπάρχει άρθρο για την προστασία των δασών. Αυτό κατάφερε να αναχαιτίσει την έντονη καταπάτηση των δασών.

Κτηματολόγιο, δασολόγιο και δασικοί χάρτες

Τις τελευταίες δεκαετίες το Ελληνικό κράτος αποφάσισε - σχεδόν το τελευταίο στην Ευρώπη - να φτιάξει κτηματολόγιο, δασολόγιο και δασικούς χάρτες.

Οι δασικοί χάρτες και το δασολόγιο όμως έδειξαν μεγάλες πόλεις, χωριά, βιομηχανικούς χώρους, στρατόπεδα, διάφορες εγκαταστάσεις κρατικές και μη, ότι ήταν δάσος. Ήταν κάποτε δάσος αλλά ακόμα και σήμερα που έχει αλλάξει χαρακτήρα παραμένει δάσος σύμφωνα με την δασική νομοθεσία. 'Έτσι άρχισαν τα προβλήματα καθυστερήσεων του δασολογίου και κατ' επέκταση του κτηματολογίου.
Η τελευταία προσπάθεια της πολιτείας για να βρεθεί μία λύση στο αδιέξοδο έγινε με το νόμο 4685/20 και την απόφαση 1364 /21του ΣτΕ.

Σύμφωνα με τον παραπάνω νόμο εξαιρούνται τα σχέδια πόλεως, οικισμοί και οι νόμιμες βιομηχανικές περιοχές από τη δασική νομοθεσία. Σε πολλές περιοχές της χώρας μας μέσα στο σχέδιο πόλης μέσα σε οικισμούς και ειδικά μέσα σε βιομηχανικές περιοχές υπάρχει χαρακτηρισμός εκτάσεων δασικών ή μη δασικών στους υπάρχοντες δασικούς χάρτες.

Κάθε λογικός πολίτης αυτής της χώρας θα περίμενε να εφαρμοστεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους ο νόμος που ψήφισε η πολιτεία. Το κτηματολογίο ή το δασολόγιο να ζητήσει από τις αρμόδιες υπηρεσίες την χωροθέτηση των οικισμών των σχεδίων πόλεως των νόμιμων βιομηχανικών περιοχών, να τις εξαιρέσει από την δασική νομοθεσία και να διορθώσει τούς δασικούς χάρτες αυτεπαγγέλτως.

Οι αρμόδιοι σκέφτηκαν να διορθώσουν τα παραπάνω με τη διαδικασία του πρόδηλου σφάλματος.

Ο γολγοθάς του πολίτη και της ανάπτυξης καλά κρατεί.

Κάθε ενδιαφερόμενος πολίτης θα πρέπει να κάνει αίτηση για να ενταχθεί στη διαδικασία διόρθωσης παρά το πνεύμα και το γράμμα του νόμου που αναφέρει για εξαίρεση από τη δασική νομοθεσία και όχι για κρίση. Κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι η ακολουθούμενη διαδικασία είναι χρονοβόρα, ενώ επιφορτίζονται οι ήδη φορτωμένες και υποστελεχωμένες επιτροπές και δασικές υπηρεσίες με ασύλληπτο φόρτο εργασίας. Το αποτέλεσμα είναι να επιβαρύνεται ο πολίτης οικονομικά και όχι μόνο. Ανάπτυξη χωρίς επενδύσεις σε βιομηχανία, βιοτεχνία και αποθηκευτικούς χώρους δεν υφίσταται. Για να γίνουν όλα αυτά χρειάζονται οικόπεδα αλλά αυτά είναι δεσμευμένα σύμφωνα με τους δασικούς χάρτες. Σύμφωνα με το νόμο 4685 / 2020 θα έπρεπε να έχουν εξαιρεθεί.

Ποιος φταίει για όλα αυτά;

Η απάντηση είναι η πολιτική και διοικητική ηγεσία της δασικής υπηρεσίας του δασολογίου και του κτηματολογιου.

Πολλοί πολίτες θα περιμένουν πάνω από δύο χρόνια για να δικαιωθούν. Όλοι μας περιμένουμε την ανάπτυξη του τόπου μας.

Άλλοι θα περιμένουν να βρουν δουλειά από την ανάπτυξη και να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Μερικοί θέλουν να επενδύσουν και αναζητούν γη σε λογική τιμή αλλά δεν υπάρχει κάτι διαθέσιμο ώστε να βοηθήσουν τον εαυτό τους, το κράτος και τους συμπολίτες τους. Όλοι αυτοί θα περιμένουν υπομονετικά γιατί κάποιοι σκέφτονται εγωκεντρικά, συμφεροντολογικά, χωρίς ίχνος κοινωνικής δικαιοσύνης και κρύβονται πίσω από το απρόσωπο κράτος για να μην εφαρμόσουν το νόμο του κράτους και την απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου.

Υπάρχει λύση

Όπως προαναφέρθηκε:

• Το κράτος προσπαθεί να ισορροπήσει.
• Την ίδια στιγμή κάποιοι πλουτίζουν από την αδυναμία του κράτους.

Η σημερινή κυβέρνηση με το νόμο 4685/20 και η μετέπειτα απόφαση 1364 /21 του ΣτΕ προσπαθούν να δώσουν λύση στο σημερινό αδιέξοδο. Πλην όμως δεν εφαρμόζονται. Αυτό είναι και το ζητούμενο. Η άμεση εφαρμογή της νομοθεσίας και των αποφάσεων του ΣτΕ που θα διορθώσουν τα κακώς κείμενα και θα ανοίξουν νέους δρόμους στην ανάπτυξη τη χώρας μας.


*Νίκος Γ. Παπαηλιού
Επενδύσεις ακινήτων
nikolaspapailiou@gmail.com