Μιχάλης Στούκας

Αν έβλεπε κανείς τα ψηφοδέλτια και δεν γνώριζε για ποια διαδικασία προορίζονται μάλλον θα μπερδευόταν. Ένα ετερόκλητο μείγμα από βετεράνους αθλητές, πανελίστες, τηλεπαρουσιάστριες, συγγενείς και φίλους υψηλόβαθμων κομματικών στελεχών, με κάποιους γνωστούς πολιτικούς και μερικούς νέους ελπιδοφόρους επιστήμονες με «βαριά» βιογραφικά, μάλλον δεν παραπέμπει σε υποψήφιους και υποψήφιες που θα πρέπει τα επόμενα πέντε χρόνια να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στο Ευρωκοινοβούλιο.

Η κατάρτιση των ψηφοδελτίων αποτελεί, θεωρητικά τουλάχιστον, ευθύνη των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων. Σίγουρα όμως παρεισφρύουν και άλλοι παράγοντες, οι οποίοι δεν επιτρέπουν ακόμα και σε αυτούς να τοποθετήσουν στα ψηφοδέλτια όλες και όλους που επιθυμούν. Οι εσωκομματικές πιέσεις, οι ισορροπίες, η δημοφιλία ορισμένων προσώπων και ο απεριόριστος αριθμός θητειών στο Ευρωκοινοβούλιο αποτελούν εμπόδια γι’ αυτό.

Ας ξεκινήσουμε από μια προσωπική άποψη, που θεωρούμε ότι βρίσκει σύμφωνους και χιλιάδες ακόμα συμπολίτες μας. Οι ευρωβουλευτές θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα εκλογής μέχρι δύο φορές. Ό,τι ήταν να προσφέρει κάποιος ή κάποια, είχε άπειρες ευκαιρίες μέσα σε δέκα χρόνια να το κάνει. Πόσο χρειάζονται δηλαδή για να υπηρετήσουν τα ελληνικά συμφέροντα στην Ευρώπη; Δεκαπέντε χρόνια; Είκοσι χρόνια; Ή παραπάνω; Αν φτάσουμε σε τέτοια χρονικά πλαίσια, δεκαπέντε ή είκοσι χρόνων, μάλλον το συγκεκριμένο άτομο αδυνατεί να προσφέρει οτιδήποτε. Δεν μπορεί, δεν θέλει, αδιάφορο. Το σίγουρο είναι ότι δεν κάνει!

Πάμε στη συνέχεια στα τωρινά ευρωψηφοδέλτια, τα οποία είχαν ήδη… ένα θύμα. Τον δημοσιογράφο και παρουσιαστή Δημήτρη Παπανώτα, ο οποίος αποπέμφθηκε από το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ με απόφαση του Στέφανου Κασσελάκη, λόγω δηλώσεών του αναφορικά με την κακοποίηση των γυναικών και την έμφυλη βία. Τον… αγώνα απομάκρυνσης του κυρίου Παπανώτα ξεκίνησε η Σοφία Μπεκατώρου, μία από τις πρωτοπόρους του κινήματος Me too στη χώρα μας. Εκείνο που μας προκάλεσε απορία είναι όχι γιατί βγήκε από το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ ο κύριος Παπανώτας, αλλά γιατί μπήκε σε αυτό… Στο ευρωψηφοδέλτιο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπάρχουν, ανάμεσα στα 37 που έχουν ανακοινωθεί μέχρι τώρα(θα υπάρξει ανακοίνωση από τον ίδιο τον κύριο Κασσελάκη για τα υπόλοιπα πέντε άτομα που θα ενταχθούν στο ευρωψηφοδέλτιο) κάποια γνωστά ονόματα: ο ηθοποιός Μάριος Αθανασίου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή Ευάγγελος Αντώναρος, ο οποίος απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ στις περσινές εκλογές, η ολυμπιονίκης Σοφία Μπεκατώρου, ο δημοσιογράφος και πανελίστας Δημήτρης Πανόπουλος, η δημοσιογράφος Δώρα Αυγέρη, ο επιχειρηματίας Νάσος Παπαργυρόπουλος κ.ά. Βέβαια, για να ενταχθούν οι παραπάνω έγιναν, για πολλοστή φορά τελευταία στον ΣΥΡΙΖΑ (κοντεύουν να περάσουν και τους Ελβετούς με τα δημοψηφίσματα στο κόμμα της Κουμουνδούρου…) εκλογές, στις οποίες συμμετείχαν περίπου 63.000 άτομα. Στην ίδια λίστα υπάρχουν τα ονόματα τέως βουλευτών, όπως του κυρίου Κουρουμπλή και της κυρίας Δριτσέλη. Επίσης του Βασιλείου Κασσελάκη, εξάδελφου του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ(αυτό είναι το νέο που κομίζει στην πολιτική ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, η οικογενειοκρατία;), του Γιώργου Τσίπρα, εξάδελφου του πρώην πρωθυπουργού και πρώην βουλευτή και άλλων.

Με ποια κριτήρια αλήθεια έγινε η επιλογή, από τη βάση του ΣΥΡΙΖΑ, των παραπάνω; Η αναγνωρισιμότητα, η συγγενική σχέση με κορυφαία κομματικά στελέχη και το «βόλεμα» στο ευρωψηφοδέλτιο κάποιων αποτυχόντων βουλευτών, αποτελούν διαβατήριο για την ευρωβουλή; Πόσες και πόσοι από τους παραπάνω γνωρίζουν δυο-τρεις ξένες γλώσσες; Πόσες και πόσοι μπορούν πραγματικά να υψώσουν τη φωνή τους στο Ευρωκοινοβούλιο και να διεκδικήσουν πράγματα για την Ελλάδα; Αρκεί η τηλεοπτική παρουσία ή ένα ολυμπιακό μετάλλιο για τον σκοπό αυτό; Μάλλον όχι. Ο αριθμός των ευρωβουλευτών που θα εκλέξει ο ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε είναι πεπερασμένος (με 4-5 έδρες θα πρέπει να είναι πολύ ικανοποιημένοι στην Κουμουνδούρου). Αν υπολογίσουμε τους δύο νυν ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ(Αρβανίτης-Κουντουρά) και τις εκλεκτές/εκλεκτούς του κυρίου Κασσελάκη φαίνεται ότι μάλλον το κόμμα της Κουμουνδούρου στοχεύει στην εικόνα και όχι στην ουσία…

Από την άλλη πλευρά, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αμφιταλαντεύτηκε αρκετά, αλλά αποφάσισε ο εκλεγμένος Δήμαρχος Χειμάρρας Φρέντυ Μπελέρης (τα επίθετα των Ελλήνων έχουν τελικό σίγμα, από εκεί και πέρα στην Αλβανία το τελικό σίγμα αφαιρείται, στις Η.Π.Α. τα μεγάλα επώνυμα μικραίνουν κ.λπ.), που προς το παρόν βρίσκεται στις αλβανικές φυλακές να συμπεριληφθεί στο ευρωψηφοδέλτιο της Ν.Δ. Δεν νομίζουμε ότι πρόκειται μόνο για μια συμβολική κίνηση, αλλά κυρίως για μια προσπάθεια συγκράτησης των δεξιών ψηφοφόρων της Ν.Δ. που δείχνουν τάσεις φυγής προς την «Ελληνική Λύση» του Κυριάκου Βερόπουλου, τη «Φωνή Λογικής» της Αφροδίτης Λατινοπούλου και άλλα μικρότερα κόμματα δεξιότερα της Ν.Δ. Και η Ν.Δ. όμως δεν απέφυγε την ίδια πρακτική με τον ΣΥΡΙΖΑ. Συμπεριέλαβε και αυτή στα ψηφοδέλτιά της άτομα αναγνωρίσιμα, από τον χώρο του αθλητισμού, των Μ.Μ.Ε. κ.λπ. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ο Πύρρος Δήμας, ο οποίος στο παρελθόν είχε διατελέσει βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και η Βούλα Πατουλίδου, από τον χώρο του αθλητισμού, ενώ από τον χώρο των Μ.Μ.Ε. ξεχωρίζουν ο Γιώργος Αυτιάς, η Ελεονώρα Μελέτη, ο Δημήτρης Τσιόδρας, η Βίκυ Φλέσσα και ο Νίκος Στέφος. Υποψήφιοι είναι εκ νέου όλοι οι νυν ευρωβουλευτές του κόμματος (και η κυρία Σπυράκη), εκτός βέβαια από την Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου που «πλήρωσε» την υπόθεση με τα ιμέιλ στους αποδήμους. Ο κύριος Γιώργος Κύρτσος θυμίζουμε ότι έχει πάψει από τον Φεβρουάριο του 2022 να ανήκει στη Ν.Δ., αφού διαγράφηκε. Και για τους «αναγνωρίσιμους» υποψηφίους της Ν.Δ., υπάρχουν τα ίδια ερωτήματα που θέσαμε γι’ αυτούς του ΣΥΡΙΖΑ.

Ας δούμε τέλος και το ευρωψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, στο οποίο δεν υπάρχει τόση… γκλαμουριά όσο σ’ αυτά της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ. Ο προγνώστης (και όχι μετεωρολόγος…) καιρού Σάκης Αρναούτογλου, η παλιά πρωταθλήτρια του ακοντισμού(και κάτοχος του χρυσού μεταλλίου στους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες Στίβου της Αθήνας το 1982) Άννα Βερούλη, ο αστυνομικός-συνδικαλιστής Γιώργος Καλλιακμάνης, ο συνταγματολόγος Κώστας Χρυσόγονος, τέως στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και οι πρώην βουλευτές-υπουργοί Γιάννης Μανιάτης, Φίλιππος Σαχινίδης και Γιάννης Κουράκης, είναι οι γνωστότεροι από αυτούς. Βέβαια, στην ευρωλίστα υπάρχει και ο νυν ευρωβουλευτής του κόμματος Νίκος Παπανδρέου, παρά τα όσα είχαν γραφτεί και ακουστεί το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Η πιο πολυσυζητημένη υποψηφιότητα του ΠΑΣΟΚ είναι αναμφίβολα αυτή του αρχηγού της εθνικής ποδοσφαίρου στο EURO 2004 Θοδωρή Ζαγοράκη με… μεταγραφή από τη Ν.Δ.

Ο κύριος Ζαγοράκης διεκδικεί μια τρίτη θητεία στην Ευρωβουλή. Ήταν τόσο πολύ επιτυχημένες οι δύο προηγούμενες; Μάλλον όχι… Ο συνδυασμός βουλευτής-πρώην ποδοσφαιριστής, αν θυμηθούμε και τον Γιώργο Ανατολάκη που διετέλεσε βουλευτής του ΛΑΟΣ για μια κοινοβουλευτική θητεία, μάλλον δεν είναι ιδιαίτερα επιτυχημένος. Ο Νίκος Ανδρουλάκης, με τη μεταγραφή Ζαγοράκη μάλλον στοχεύει στους ψηφοφόρους της Θεσσαλονίκης, ιδιαίτερα στους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ και όχι σε κάτι άλλο…

Καθώς διαβάζουμε τα ονόματα των υποψηφίων ευρωβουλευτών των τριών «μεγάλων» κομμάτων, αρχικά μελαγχολούμε. Οι ίδιοι άνθρωποι παντού. Τα ίδια άτομα ανακυκλώνονται και επαναλαμβάνονται. Σαν να είναι κληρονομικό δικαίωμα η θέση στην Ευρωβουλή, σαν να μην υπάρχουν άλλες και άλλοι. Και τώρα, έχουμε και τις/τους τηλεαστέρες και τους παλαίμαχους αθλητές και αθλήτριες να συμπληρώνουν το παζλ. Η πορεία και το μέλλον της Ελλάδας κρίνονται εν πολλοίς στις Βρυξέλλες. Πόσοι από τους 126 υποψηφίους των μεγάλων κομμάτων γνωρίζει το προσκήνιο και το παρασκήνιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Δεν θα σταθούμε στα τετριμμένα για τα 25.000€ περίπου, που είναι ο μισθός κάθε ευρωβουλευτή. Έτσι προβλέπεται, ποιος από όσους κάνουν κριτική δεν θα ήθελε να εισπράττει κάθε μήνα αυτά τα χρήματα και να έχει και μια σειρά από προνόμια; Η καραμέλα των πολιτικών είναι ότι «με επέλεξε ο λαός». Πόσες και πόσοι από όσους θα ψηφίσουν στις επικείμενες ευρωεκλογές έχουν μελετήσει τα κοινοβουλευτικά πεπραγμένα των νυν ευρωβουλευτών; Μάλλον κανένας και καμία.

Στα ψηφοδέλτια και των τριών μεγάλων κομμάτων υπάρχουν αξιόλογα άτομα που μπορούν να μας εκπροσωπήσουν άριστα στην Ευρωβουλή. Με μια σύντομη αναζήτηση στο διαδίκτυο μπορείτε να τα βρείτε. Δεν είμαστε εμείς που θα υποδείξουμε ποιες και ποιους θα ψηφίσετε.

Οι ευρωεκλογές, στις οποίες θα επανέλθουμε, είναι μια πολύ σοβαρή εκλογική διαδικασία. Ιδιαίτερα σε μια περίοδο που η Τουρκία άρχισε πάλι τις απαράδεκτες προκλήσεις, σε λίγο θα μας αμφισβητήσει το δικαίωμα να φτιάξουμε θαλάσσιο πάρκο στην Αίγινα, η Αλβανία τηρεί αταλάντευτα εχθρική στάση προς τη χώρα μας, ενώ και η λεγόμενη «Βόρεια Μακεδονία» ακροβατεί μεταξύ της συμφωνίας των Πρεσπών και του ανιστόρητου αλυτρωτισμού της, πρέπει να στείλουμε στο ευρωκοινοβούλιο ανθρώπους που γνωρίζουν το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και θα κάνουν αισθητή την παρουσία τους με τις κοινοβουλευτικές και όχι τις εξωκοινοβουλευτικές τους δραστηριότητες...

ΥΓ. Μπορείτε να βρείτε στο διαδίκτυο τους ευρωβουλευτές των δεκαετιών 1980, 1990, ακόμα και 2000, που τότε εκλέγονταν με λίστα. Μια σύγκριση με το τώρα, μάλλον θα προκαλέσει θλίψη και προβληματισμό για το «πού πηγαίνει αυτή η χώρα;».