Ματίνα Ηρειώτου

Η διατύπωσή της και μόνο αποτελεί ύβρι τόσο για τους νεκρούς της Marfin, όσο και για τους νεκρούς του Κ.Μαρούση, αλλά και για τους δεκάδες αστυνομικούς που έχουν καταλήξει στα νοσοκομεία με σοβαρά εγκαύματα από μολότοφ. Άλλωστε στην περίπτωση των νεκρών το αδίκημα είναι ανθρωποκτονία και όχι ρίψη μολότοφ.

Η ερώτηση όμως που τίθεται είναι αν έχει τιμωρηθεί κανείς σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο. Εδώ η μνήμη γίνεται εξαιρετικά ασθενής- η γενική αίσθηση πάντως, είναι ότι «τους πιάνουν, το κατηγορητήριο καταρρέει, τους αφήνουν». Ένας λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι υπάρχει αναντιστοιχία αδικήματος - προβλεπόμενης ποινής και τελικά, οι δρακόντειες διώξεις καταλήγουν πρακτικά σε ατιμωρησία. Μήπως η αλλαγή στην ποινική απαξία της κατοχής και της ρίψης των μολότοφ θα ανοίξει και τον δρόμο για να επιβάλλονται και να εκτίονται ποινές στην αρχή της αναλογίας αδικήματος- τιμωρίας; Και εν τέλει, ποιό είναι αυτό που ενδιαφέρει: Βαριές διώξεις με αποτέλεσμα ατιμωρησία ή διώξεις με αποτέλεσμα πραγματική τιμωρία;