Κώστας Τσαούσης

Προφανώς δεν έχετε καταλάβει τίποτα – ούτε και εγώ για να είμαι ειλικρινής. Απλώς, διάβασα και έμαθα το τι είναι σε απλά ελληνικά ο «ψηφιακός μετασχηματισμός» της μπάλας… Εν ολίγοις, ο «ψηφιακός μετασχηματισμός» έχει όνομα και λέγεται VAR (Video Assistant Referee), κάτι σαν τον ψηφιακό βοηθό διαιτητή.

Το σύστημα VAR έχει ληφθεί απόφαση να εισαχθεί και στα ελληνικά ποδοσφαιρικά πράγματα προκειμένου τα σφυρίγματα και εν γένει οι αποφάσεις των διαιτητών να ελέγχονται με βάση την τεκμηρίωση ενός ψηφιακού υλικού (video). Το πως θα λειτουργήσει στη χώρα μας νομίζω ότι έχουμε καιρό να το συζητήσουμε…

Διαβάζοντας τις σχετικές αποφάσεις το πρώτο ερώτημα είναι γιατί το υπουργείο ΨΗΠΤΕ ανακατεύθηκε και σε αυτήν την ιστορία. Τα του «ψηφιακού μετασχηματισμού» τα ακούω βερεσέ… Κάλλιστα, θα μπορούσε την πρωτοβουλία να την έχει το υφυπουργείο Αθλητισμού ή ακόμη και η ΕΠΟ.

Το δεύτερο σε άμεση σχέση με το πρώτο είναι γιατί επιλέχθηκε να προχωρήσει ως κλασσικό δημόσιο έργο και όχι να γίνει ένα ωραιότατο έστω και ιδιότυπο ΣΔΙΤ – εκτός και αν μας περίσσευαν αυτή την εποχή 7 εκατομμύρια ευρώ… (Για την ακρίβεια, η εκτιμώμενη συνολική αξία είναι 7 952 380.95 ευρώ χωρίς ΦΠΑ).

Αν εξετάσουμε στα σοβαρά και τα δύο ερωτήματα από κοινού προκύπτει ένα κρίσιμο ζήτημα: Γιατί νομιμοποιείται μια κυβερνητική παρέμβαση στο χώρο του αθλητικού θεάματος από την στιγμή που υπάρχει σε αυτόν φορείς της ιδιωτικής οικονομίας όπως οι ΠΑΕ. Δεν θα μπορούσε ο συλλογικός τους φορέας να αναλάβει την πρωτοβουλία να εισάγει με το λιγότερο δυνατό κόστος το VAR στην Ελλάδα; Γιατί χρειαζόταν η κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού και των φορέων του;

Μήπως η κυβερνητική παρέμβαση όπως ακριβώς συμβαίνει αυτή την περίοδο και στην πλήρως ελεγχόμενη ΕΡΤ για την αγορά δικαιωμάτων ποδοσφαιρικών συναντήσεων (εντός έδρας ομάδων) με εξωπραγματικούς όρους κόντρα στα δεδομένα της αγοράς δεν είναι ένα τυχαίο περιστατικό; Μήπως υπηρετεί ένα συνολικό σχεδιασμό από την πλευρά της (υπηρεσιακών καθηκόντων) κυβέρνησης για κομματικές ψηφοθηρικές σκοπιμότητες;

Το ποδόσφαιρο ως οργανικό μέρος της αγοράς αθλητικού θεάματος σε όλη την Δυτική Ευρώπη αντιμετωπίζεται με όρους ιδιωτικής οικονομίας και όχι με όρους κρατικού σχεδιασμού. Μόνο στην Ελλάδα φαίνεται ότι η κληρονομιά του Ασλανίδη βρίσκει έδαφος για να συνεχίσει το καταστροφικό της έργο…