Επιδόματα ανεργίας ή θέσεις εργασίας;
Κώστας Τσαούσης
Επιδόματα ανεργίας ή θέσεις εργασίας;
«Αχός βαρύς ακούγεται, πολλά ντουφέκια πέφτουν…» για τα λογής λογής επιδόματα που κατοικοεδρεύουν στα μέρη μας από δεκαετίες και φαίνεται να είναι ριζωμένα στο βαθύ …κράτος του κάθε Έλληνα και Ελληνίδας.
Το πώς και το γιατί είναι μια άλλη υπόθεση, ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο της νεοελληνικής παθογένειας αλλά και ένα κορυφαίο στοιχείο που καταδεικνύει την άρνηση κάθε απόπειρας εξορθολογισμού του συστήματος κοινωνικών παροχών.
Αλλά, τα πράγματα στις κοινωνίες που φτιάχνονται από δεσμούς και σχέσεις ανθρώπων δεν είναι ή δεν θα πρέπει να είναι θεωρίες και κατασκευές με υλικό ιδεολογικές αντιλήψεις και προσεγγίσεις παρελθουσών χρήσεων.
Αλλά, ας μιλήσουμε για τα επιδόματα, λοιπόν, δίχως φιοριτούρες. Και ας πάρουμε το παράδειγμα ενός ανέργου συμπολίτη μας, ο οποίος, πέραν όλων των άλλων χαρακτηριστικών στοιχείων του προφίλ του, ανήκει στην ηλικιακή κατηγορία των 55+. Η μια λύση είναι να τον «φορτώσεις» επιδόματα και να κάθεται σπίτι του… Κατ΄ ουσίαν τον καλείς να αποδεχθεί την μοίρα του, να βγει από την αγορά και να περιμένει την βοήθεια ή και την ελεημοσύνη του κράτους.
Μια άλλη, διαφορετική, πολλαπλά εναλλακτική και για αυτό ευεργετική πρόταση θα ήταν να έχεις δημιουργήσει έγκαιρα αξιόπιστες και οικονομικά βιώσιμες δομές και δίκτυα κοινωνικής επιχειρηματικότητας για άτομα άνω των 55 ( «ηλικίες εις τας δυσμάς του εργασιακού βίου»). Για παράδειγμα, ο άνεργος εφόσον θα ήθελα να είναι οικονομικά ενεργός θα μπορούσε να ενταχθεί σε μια κοινωνική επιχείρηση στο τόπο του που θα είχε μια προγραμματική σύμβαση με τον Δήμο ή μια δημοτική επιχείρηση. Αντί λοιπόν ο άνεργος να στηνόταν στη σειρά του ΟΑΕΔ για επίδομα ανεργίας θα μπορούσε να είχε μια κανονική ζωή συνεχίζοντας την εργασία του σε μια τοπική κοινωνική επιχείρηση που θα δούλευε για λογαριασμό του δήμου της περιοχής του. Και τα λεφτά του ΟΑΕΔ αντί να πήγαιναν στον άνεργο να πήγαιναν για να στηρίξουν έτι περαιτέρω μια βιώσιμη κοινωνική επιχείρηση.
Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί με άτομα και άλλων ευάλωτων ή ευπαθών κοινωνικών ομάδων. Τα δίκτυα των κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων μαζί με προγράμματα δια βίου μάθησης θα μπορούσαν να διαμορφώσουν ένα διαφορετικό πλαίσιο ένταξης και επανένταξης στην αγορά εργασίας δίχως την εύκολη λύση των επιδομάτων.
Όλα αυτά, όμως, για να γίνουν θέλουν δημόσιες πολιτικές που να εμπνέονται από τον ρεαλισμό της πράξης και θα αφήνουν πίσω τους ιδεολογικούς κομπογιαννιτισμούς της εγχώριας κομματοκρατίας.
Αλλά, τα πράγματα στις κοινωνίες που φτιάχνονται από δεσμούς και σχέσεις ανθρώπων δεν είναι ή δεν θα πρέπει να είναι θεωρίες και κατασκευές με υλικό ιδεολογικές αντιλήψεις και προσεγγίσεις παρελθουσών χρήσεων.
Αλλά, ας μιλήσουμε για τα επιδόματα, λοιπόν, δίχως φιοριτούρες. Και ας πάρουμε το παράδειγμα ενός ανέργου συμπολίτη μας, ο οποίος, πέραν όλων των άλλων χαρακτηριστικών στοιχείων του προφίλ του, ανήκει στην ηλικιακή κατηγορία των 55+. Η μια λύση είναι να τον «φορτώσεις» επιδόματα και να κάθεται σπίτι του… Κατ΄ ουσίαν τον καλείς να αποδεχθεί την μοίρα του, να βγει από την αγορά και να περιμένει την βοήθεια ή και την ελεημοσύνη του κράτους.
Μια άλλη, διαφορετική, πολλαπλά εναλλακτική και για αυτό ευεργετική πρόταση θα ήταν να έχεις δημιουργήσει έγκαιρα αξιόπιστες και οικονομικά βιώσιμες δομές και δίκτυα κοινωνικής επιχειρηματικότητας για άτομα άνω των 55 ( «ηλικίες εις τας δυσμάς του εργασιακού βίου»). Για παράδειγμα, ο άνεργος εφόσον θα ήθελα να είναι οικονομικά ενεργός θα μπορούσε να ενταχθεί σε μια κοινωνική επιχείρηση στο τόπο του που θα είχε μια προγραμματική σύμβαση με τον Δήμο ή μια δημοτική επιχείρηση. Αντί λοιπόν ο άνεργος να στηνόταν στη σειρά του ΟΑΕΔ για επίδομα ανεργίας θα μπορούσε να είχε μια κανονική ζωή συνεχίζοντας την εργασία του σε μια τοπική κοινωνική επιχείρηση που θα δούλευε για λογαριασμό του δήμου της περιοχής του. Και τα λεφτά του ΟΑΕΔ αντί να πήγαιναν στον άνεργο να πήγαιναν για να στηρίξουν έτι περαιτέρω μια βιώσιμη κοινωνική επιχείρηση.
Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί με άτομα και άλλων ευάλωτων ή ευπαθών κοινωνικών ομάδων. Τα δίκτυα των κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων μαζί με προγράμματα δια βίου μάθησης θα μπορούσαν να διαμορφώσουν ένα διαφορετικό πλαίσιο ένταξης και επανένταξης στην αγορά εργασίας δίχως την εύκολη λύση των επιδομάτων.
Όλα αυτά, όμως, για να γίνουν θέλουν δημόσιες πολιτικές που να εμπνέονται από τον ρεαλισμό της πράξης και θα αφήνουν πίσω τους ιδεολογικούς κομπογιαννιτισμούς της εγχώριας κομματοκρατίας.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα
