Κώστας Τσαούσης

Μόνο που στην περίπτωση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα οι …γιορτινοί μποναμάδες είναι η κύρια πολιτική έκφραση μιας νέας αντίληψης για το πελατειακό κράτος που αντιμάχεται το όραμα μιας ανοικτής ευημερούσας κοινωνίας δημιουργικών πολιτών επιβάλλοντας ένα καταθλιπτικό καθεστώς των υπηκόων επαιτών.

Μπορεί η αφορμή να ήταν η απάντηση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη αλλά η μετατροπή μέσω και της άμετρης προπαγάνδας των …γιορτινών μποναμάδων σε «δώρο Χριστουγέννων» από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα ανοίγει μια μεγάλη και ενδιαφέρουσα συζήτηση που κανείς δεν μπορεί να μείνει αμέτοχος και αμέριμνος.

Ο επικεφαλής του κυβερνητικού σχήματος ΣΥΡΙΖΑplus σπεύδει να ομολογήσει ότι θεωρεί την πολιτική των ετήσιων επιδομάτων σαν τα δικά του «άγια των αγίων»… Ο ίδιος φανατικά προσηλωμένος στο ιδεολογικό του εικονοστάσιο προτιμά να υπερφορολογεί όλους όσοι αγωνίζονται στον επαγγελματικό και επιχειρηματικό στίβο για να αυξήσουν μέσω της εργασίας και της δραστηριότητας τους τα εισοδήματα τους με νόμιμο και διαφανή τρόπο και χαϊδεύει στη πλάτη όλους όσοι βολεύονται με μια σειρά επιδομάτων που δίνονται με το στανιό και δεν φτάνουν με τίποτα να εξισορροπήσουν τις απώλειες.

Τα «ψίχουλα» Τσίπρα στο τέλος του χρόνου – κάτι σαν τα δώρα του νονού- συσκοτίζει σκοπίμως κρίσιμες έννοιες και πτυχές της κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής. Και αυτό γιατί δεν μπορεί σε καμία περίπτωση το κοινωνικό κράτος να υποβαθμίζεται σε επίπεδο … ευκαιριακών παροχών που εξαρτώνται αποκλειστικά και μόνο από τις διαθέσεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Εκείνος και όχι οι θεσμοί ενός οργανωμένου κανονικού κράτους ασκούν κοινωνική πολιτική με αρχή, μέση και τέλος. Με άλλα λόγια, ο αρχηγός και ο λαός του σε μια προπαγανδιστικά στημένη «αδιαμεσολάβητη σχέση» που τροφοδοτείται από «ψίχουλα».

Κακά τα ψέματα, μια κοινωνία που δεν βρίσκεται σε κίνηση αγωνιζόμενη για την ευημερία της και δεν υπερασπίζεται με σαφή τρόπο αναπτυξιακές επιλογές είναι μια κοινωνία με απονεκρωμένες τις αισθήσεις της. Μια κοινωνία που δεν διαθέτει δυνάμεις για να υποστηρίξει την προοπτική της είναι μια κοινωνία που δεν έχει μέλλον!

Στις εκλογές που έρχονται ας μην ξεχνάμε ότι ο Τζορτζ ΄Οργουελ μπορεί να μην βρίσκεται πια στη ζωή αλλά ο ζοφερός κόσμος των βιβλίων του είναι εδώ! Όπως και οι (πολιτικοί) εκπρόσωποι τόσο του «1984» και της «Φάρμας των Ζώων».