Hλιάνα Φωκιανάκη

Όλη η Ευρώπη μιλάει για τα σεξιστικά και ρατσιστικά σχόλια του κου Νικολόπουλου, σε σχέση με τον επικείμενο γάμο του ανοιχτά γκέι πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου. Γίναμε ακόμα μια φορά διεθνώς ρόμπα και στο εξωτερικό επικρατεί η άποψη πως η Ελλάδα είναι «οπισθοδρομική, με πολιτικούς ρατσιστές».

Όπως είπε και ο ίδιος ο Bettel -πρωτύτερα δήμαρχος του Λουξεμβούργου με εξαιρετικά αποτελέσματα σε μια ήδη όμορφη πόλη - «δεν με ψήφισαν για τις σεξουαλικές μου προτιμήσεις». Και δηλώνει τα αυτονόητα καθότι αυτές είναι άσχετες με την ικανότητα κάποιου για πολιτική.

Αν ανοίγαμε τις... ντουλάπες πολλών πολιτικών θα βρίσκαμε πολλούς σκελετούς σε σχέση με τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις. Το πρόβλημα είναι οτι εν τέλει δεν αφορούν κανέναν. Εκτός αν συμπεριλαμβάνουν αξιόποινες πράξεις (ασέλγεια εις βάρος ανηλίκων, κτηνοβασία, νεκροφιλία κ.α.)

Στην Ελλάδα τείνουμε βέβαια να χλευάζουμε. Και μπορεί κανείς να χλευάζει αν τέτοιες είναι οι απόψεις του δυστυχώς, αλλά δεν μπορεί να το κάνει με χαρακτηρισμούς όπως “πουσταριό” μέσα από ένα βήμα όπως τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης. Προσβάλλει το σύνολο του ελληνικού πολιτικού κόσμου.

Το ζήτημα δεν είναι αν ένας Έλληνας πολιτικός με εμφανέστατα ρατσιστικές απόψεις πρέπει να ξηλωθεί. Ούτε αν η ελληνική Βουλή πρέπει να πάρει επίσημα θέση και να καταδικάσει το θέμα ζητώντας συγνώμη από το Bettel -μην ξεχνάμε ο άνθρωπος είναι πρωθυπουργός χώρας. Το ζήτημα δεν είναι οτι ο κος Νικολόπουλος δεν επιδεικνύει την ελληνική αρσενική λεβεντιά όταν αντί να αναλάβει ευθύνες για το tweet του, λέει πως το αντέγραψε από άλλον πολιτικό. Ούτε το αν πολιτικοί που θέλουν να τα διορθώσουν, χαρακτηρίζουν «ψεκασμένους» κάποιους που είναι απλούστατα ρατσιστές.

Το ζήτημα είναι το εξής. Πόσο πιο γραφικοί, οπισθοδρομικοί και ανώριμοι θα γίνουν οι Έλληνες πολιτικοί; Για ποιόν λόγο βρίσκονται στο twitter; Θέλουν μήπως να γίνουν δημοφιλείς με... τρολιές όπως πολλοί άλλοι άγνωστοι cyber bullies που επιζητούν λίγο προσοχή με χυδαίο βρίσιμο και ρατσιστικά σχόλια; Ας πάρει θέση η κυβέρνηση κι ας τους φιμώσει επιτέλους.