Γρηγόρης Τζιοβάρας

Η προσπάθειά της συγκεκριμένης κυρίας να βρεθεί δίπλα στον άνθρωπο που όλη η –εχέφρων- Ελλάδα ήξερε ότι την επόμενη μέρα θα εκλεγόταν πρωθυπουργός, ήταν επίμονη. Παρά ταύτα οι αμφιβολίες που, όπως φάνηκε, είχε για τις προθέσεις του, δεν την εγκατέλειπαν. «Λες να με απολύσει;», αναρωτιόνταν, μονολογώντας ουσιαστικά και εξωτερικεύοντας, προφανώς, τη σκέψη που τη βάρυνε μέσα της.

Και όταν ο διπλανός της την κοίταξε ερευνητικά, προσπαθώντας να καταλάβει το ερώτημα - μονόλογο που είχε μόλις ακούσει, εκείνη έσπευσε να διευκρινίσει: «Είμαι αναπληρώτρια εκπαιδευτικός…». Αποδεικνύοντας έτσι πόσο είχε «πιάσει» σε ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας η προπαγάνδα της απελθούσας κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει «κρυφό πρόγραμμα» και έρχεται στην εξουσία για «να απολύσει δημόσιους υπαλλήλους» και να μας βάλει όλους «να δουλεύουμε επτά ημέρες την εβδομάδα…».

Πρωθύστερα, μάλλον, το συγκεκριμένο περιστατικό αποτελεί ίσως και την καλύτερη ερμηνεία για το εκλογικό αποτέλεσμα της 7ης Ιουλίου. Αποτέλεσμα που ήταν μια αποτύπωση της Ελλάδας που, από τη μια, θέλει να αλλάξει σελίδα και γι΄ αυτό έδωσε σαφή αυτοδύναμη πλειοψηφία στον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά, από την άλλη, έχει τις αμφιβολίες της και γι΄ αυτό «κράτησε ζωντανό» και μέσα στο πολιτικό παιχνίδι τον ΣΥΡΙΖΑ που κινδυνολόγησε για τις ανατροπές και τα δεινά που θα φέρει ο αντίπαλός του.

Τέσσερις, μόλις, μέρες μετά τις εκλογές είναι πολύ δύσκολο να πει κανείς ποια Ελλάδα έχει περισσότερες πιθανότητες να δικαιωθεί: η Ελλάδα της πίστης ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν με τη νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη ή η Ελλάδα της πεποίθησης ότι οι εξελίξεις θα είναι αρνητικές γιατί η νέα κυβέρνηση δεν προτίθεται να εφαρμόσει το Πρόγραμμα που δημοσιοποίησε αλλά κάποιο άλλο που δεν μας το λέει;

Παρά ταύτα, στο μικρό αυτό διάστημα που μεσολάβησε από την κάλπη της Κυριακή δεν έλειψε η σπουδή των φανατικών της μιας ή της άλλης πλευράς που από την πρώτη στιγμή έσπευσαν στα χαρακώματα ανταλλάσσοντας πυρά: οι μεν για να πείσουν πόσο αναπάντεχα καλά ξεκίνησαν να δουλεύουν οι κυβερνητικές μηχανές, οι δε για το πόσο άσχημη ήταν η εκκίνηση. Είχαμε, μάλιστα, και παραλληλισμούς με άλλες χώρες όπως η Βόρεια Κορέα, που μόνον με καγχασμό μπορεί να αντιμετωπιστούν αν αναλογιστεί κανείς ότι αυτοί που επιχειρηματολογούν κατ΄ αυτόν τον τρόπο δηλώνουν… κομμουνιστές και άρα ομοϊδεάτες του Κιμ Γιονγκ Ουν.
Κακά τα ψέματα, ο νέος πρωθυπουργός και οι συνεργάτες που ο ίδιος επέλεξε για να στελεχώσουν την κυβέρνησή του δεν πρόκειται να κριθούν ούτε από ανούσια ζητήματα, όπως η ανάληψη της ευθύνης για την ΕΥΠ, την ΕΡΤ και το ΑΠΕ από τον ίδιο πρωθυπουργό, ούτε από πανηγυρικές διακηρύξεις για μείωση του αριθμού των γενικών γραμματέων και των μετακλητών υπαλλήλων, που έχουν ακουστεί και στο παρελθόν.

Υπάρχουν άλλα πολύ πιο ουσιώδη πράγματα που θα μετρήσουν στην αξιολόγηση που θα κάνουν οι πολίτες όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Και σίγουρα δεν είναι ούτε οι πρόσκαιρες εντυπώσεις, ούτε από μόνες τους οι προθέσεις –άλλωστε, «ο δρόμος προς την Κόλαση είναι στρωμένος καλές προθέσεις»…- που θα μετρήσουν στην ετυμηγορία. Είναι, αντιθέτως, η ταχύτητα και η αποτελεσματικότητα με την οποία θα ριχθούν οι κυβερνώντες στη μάχη για την αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία.

Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην τελευταία προεκλογική ομιλία που έκανε στο Θησείο έδειξε να έχει συνείδηση των πραγμάτων. «Μου έρχονται στο μυαλό, σε αυτόν τον ιερό τόπο, τα λόγια του Αγάθωνα», είπε, συμπληρώνοντας: «Τρία πράγματα πρέπει να θυμούνται όσοι άρχουν, όσοι δηλαδή κυβερνούν. Πρώτον ότι άρχουν επί ανθρώπων. Δεύτερον ότι άρχουν σύμφωνα με τους νόμους. Και τρίτον -και κυριότερο- ότι δεν άρχουν για πάντα».

Όπως και να έχει, όμως, το μόνο βέβαιο είναι ότι ο χαρακτήρας του ανθρώπου αποκαλύπτεται κατά την άσκηση της εξουσίας. Δηλαδή όχι από αυτά που λέει πριν την αναλάβει, αλλά από αυτά που κάνει όταν την αποκτά. Με άλλα λόγια, «αρχή άνδρα δείκνυσι», όπως θα λέγαμε επιμένοντας στις αποφθεγματικές ρήσεις της αρχαίας ελληνικής γραμματείας.

Οπότε και όλοι εμείς και μαζί η εκπαιδευτικός που ήθελε να φωτογραφηθεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, παρά το φόβο της ότι μπορεί να την απολύσει, δεν έχουμε παρά να περιμένουμε τα επερχόμενα δείγματα γραφής για τον τρόπο που εννοεί ο κ. Μητσοτάκης να κυβερνήσει μια χώρα που έχει ταλαιπωρηθεί πολύ τα τελευταία χρόνια από τις λαϊκίστικες ανακολουθίες και «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα».