Γιώργος Δ. Ανδρέου

Οι πολιτικές ηγεσίες αλλάζουν, οι κρατικές όμως δομές, η οργάνωση, η λογική και η φιλοσοφία, στη μέση και τη βάση του κράτους, που καλείται διαχρονικά να αντιμετωπίσει τις κρίσεις και τα φαινόμενα, παραμένουν αμετάβλητες.

Αφομοιώνοντας τα πρόσωπα που τις στελεχώνουν κάθε φορά.

Οι πολιτικοί βέβαια δράττονται της ευκαιρίας να διαρρήξουν τα ιμάτιά τους, αποδίδοντας στην εκάστοτε Κυβέρνηση, πολιτικό αντίπαλο, ευθύνες για λανθασμένους χειρισμούς, συντονισμό, επιλογές. Ζητούν αποδιοπομπαίους τράγους και παραιτήσεις αρμοδίων. Πολιτική σπέκουλα για ψηφοθηρία.

Θα είχαν δίκιο αν, μετά από τις κάθε φορά αλλαγές πολιτικών προσώπων στην Κυβέρνηση, ακόμα και παρατάξεων με διαφορετική υποτίθεται λογική, δεν συνεχίζονταν οι αστοχίες και η αδυναμία αποτελεσματικής αντιμετώπισης θεομηνιών. Χθες έφταιγαν οι Χρυσοχοίδης και Χαρδαλιάς, σήμερα οι Στυλιανίδης και Πατούλης, προχθές η Δούρου και ο Τόσκας κ.ο.κ. Από το ΠΑΣΟΚ, στη Ν.Δ. , στο ΣΥΡΙΖΑ.

Η πρόσφατη πρωτοφανής χιονοκαταιγίδα που έπληξε, κυρίως, την Αττική, έδωσε την ευκαιρία στους πάσης φύσεως αριστερούς να αντιπολιτευτούν τη φιλελεύθερη κεντροδεξιά κυβέρνηση και στο ιδεολογικό πεδίο. Να εστιάσουν, γενικεύοντας, στις αδυναμίες της ιδιωτικής εταιρείας – τουτέστιν της ιδεολογικά απέναντί τους ιδιωτικής πρωτοβουλίας - που διαχειρίζεται και εκμεταλλεύεται την Αττική Οδό, όπου και τα σοβαρότερα προβλήματα. Ως εάν το κράτος με όλες τις μορφές του, Δημόσιο, Περιφέρειες, Δήμοι κλπ , μετά τις πύλες εισόδου στην Αττική Οδό, υπήρξε ιδανικό στις υποχρεώσεις του. Παραλείποντας ωστόσο να πουν πως η εταιρεία αυτή κατασκεύασε με δικά της χρήματα την Αττική Οδό, που έχει συμβάλλει καθοριστικά στη βελτίωση του κυκλοφοριακού χάους του λεκανοπεδίου.

Όλοι δέχονται πως, δυστυχώς, οι φωτιές, οι χιονιάδες, οι σεισμοί, οι καταποντισμοί και τα ακραία φαινόμενα θα συνεχιστούν δριμύτεροι τα χρόνια που έρχονται. Η κλιματική αλλαγή είναι ήδη εδώ.
Κανένας όμως δεν τόλμησε να παρέμβει στην καρδιά του προβλήματος. Είναι ίσως μοναδική η ευκαιρία να αναζητηθεί σε βάθος και να ειπωθεί δυνατά η αλήθεια για το τι φταίει κάθε φορά στην προβληματική αντιμετώπιση έκτακτων φαινομένων, χειμώνα καλοκαίρι:

Να ονοματιστούν απερίφραστα η δομή, η διάρθρωση, η στελέχωσή, η (αν)επάρκεια του Κράτους, σε όλα τα επίπεδα και τις βαθμίδες.

Αν δεν αλλάξουν, εδώ και τώρα, όλα αυτά , το ίδιο το κράτος δηλαδή που ταλανίζει τους πολίτες, πολλαπλώς, δεν θα υπάρξει αποτέλεσμα. Η ιστορία θα επαναλαμβάνεται με μικρότερη ή μεγαλύτερη ένταση και συνέπειες. Αυτός ο φούρνος τέτοιο ψωμί θα βγάζει.

Πριν απ΄ όλα όμως πρέπει να αλλάξει η πάγια διαπολιτική πρακτική να περισσεύουν κάθε φορά οι δικαιολογίες στην προσπάθεια των πολιτικών να διαχειριστούν επικοινωνιακά τις δυσμενείς συνέπειες των φυσικών καταστροφών.

Στην κρίση φαίνονται οι ηγέτες κύριε Πρόεδρε της Κυβέρνησης, Κυριάκο Μητσοτάκη. Αντί των συνήθων τυποποιημένων δικαιολογιών, που σε υποτιμούν βάναυσα, οφείλεις, είσαι ίσως ο μόνος που το μπορείς, μια έμπρακτη συγγνώμη. Συγγνώμη όχι φραστική για το συγκεκριμένο αποτέλεσμα της χιονοκαταιγίδας, τόκανες την Τετάρτη προς τιμή σου, σε αντίθεση με σχεδόν όλους τους προκατόχους σου.

Συγγνώμη γιατί μέχρι πρόσφατα, το περασμένο καλοκαίρι, ακολούθησες κι εσύ την εθνική πεπατημένη, μετά από κάθε κρίση. Αλλάζουμε ηγεσία του τομέα που αστόχησε και πάμε παρακάτω, σα να μη συνέβη τίποτα

Το αληθώς προοδευτικότερο όμως τμήμα της Ελληνικής κοινωνίας που συντάχθηκε και σε στηρίζει δυναμικά και σταθερά προσδοκά βαθιές τομές παντού.

Αυτή τη φορά, η έμπρακτη συγγνώμη πρέπει να εκφρασθεί με ριζικές αλλαγές στις δομές, στην οργάνωση του κράτους στη βάση του, το αναγνώρισες κι εσύ δημόσια. Δομές :
• Που ουσιαστικά υφίστανται από την εποχή των Βαυαρών.
• Που απορροφούν και υποβαθμίζουν σε απολιθωμένες, παγιωμένες, πρακτικές τους ανθρώπους που τις στελεχώνουν, πολιτικούς και υπηρεσιακούς. Ευνουχίζοντας τους ικανούς.
• Υπαλληλοκεντρικές, θέλουν το κράτος αφέντη και εργαλείο στην υπηρεσία των υπαλλήλων, των συνδικαλιστών και των πολιτικών. Απέναντι στους πολίτες.
• Γραφειοκρατικές, αρτηριοσκληρωτικές, μονολιθικές , δυσκίνητες, ισοπεδωτικές, αναξιοκρατικές, αποθαρρύνουν κάθε φαντασία και πρωτοβουλία.

Οι δομές αυτές μπορούν να αλλάξουν μόνο με βαθιές τομές, τολμηρές, σύγχρονες, απροκατάληπτες. Με κοφτερό μαχαίρι.

Οι δημιουργικοί πολίτες της χώρας, η υγιής κοινωνία, θα εξακολουθεί να σε στηρίζει Κυριάκο Μητσοτάκη, αν σε δει επιτέλους, το περιμένει, με το φραγγέλιο στο χέρι, επαληθεύοντας τους μικρόψυχους που σε χαρακτηρίζουν ειρωνικά Μεσσία.
Πρώτα να διώξεις κακήν κακώς από το «ναό» τους διαχρονικά λάθρα και παρασιτικά βιούντες. αργυραμοιβούς, σφουγγοκωλάριους, φαύλους, ανίκανους, πολιτικάντηδες. Μετά, και παράλληλα, να αρχίσεις να κτίζεις και να οργανώνεις το κράτος από την αρχή, ριζοσπαστικά, με επιμονή και συνέπεια. Με σύγχρονες αρχές, με αξιοκρατία, στην υπηρεσία των πολιτών, με στόχο την αποτελεσματικότητα. Παραμερίζοντας όσους δεν μπορούν να ακολουθήσουν. Αγνοώντας τις υλακές όσων θα βλέπουν να χάνουν τα φέουδα, «κεκτημένα δικαιώματα» τα λένε, που απόκτησαν και διατηρούν στα χρόνια της ακινησίας.

Άρχισε τώρα, η πρόταση μομφής σου δίνει μοναδική ευκαιρία. Η κοινωνία θα το αισθανθεί και θα ανανεώσει, θα επεκτείνει, την εμπιστοσύνη και την στήριξη, που σου παρέχει.



O Γιώργος Ανδρέου είναι δικηγόρος (www.andreoulaw.gr)