Γ. Δημητρομανωλάκης

Ούτε που να τον ακούσουν δεν ήθελαν οι Εγγλέζοι. Ο φάκελος Ελλάδα και ελληνικές εταιρίες ούτε καν έμπαιναν προς συζήτηση στα αρμόδια συμβούλια των εταιριών. Πλήρες αδιέξοδο δηλαδή.  

Η απάντηση που του έδιναν ήταν «καλά τι θέλεις τώρα να μας απολύσουν σε λίγους μήνες  πού η χώρα σας θα πτωχεύσει;».

Ο ίδιος διαχειριστής προ 6-10 μηνών πάλι σε νέα επίσκεψη στην αγγλική πρωτεύουσα είδε ότι κάτι αλλάζει και επιτέλους οι Άγγλοι ήθελαν να μιλήσουν για την Ελλάδα.  Εκείνη την εποχή δεν καταλάβαινε τι έβλεπαν οι ξένοι που «δεν βλέπαμε εμείς όλοι οι Έλληνες». Γιατί μέσα στη χώρα το κλίμα ήταν «δύσκολο», η ανεργία στα ύψη, το χρήμα λιγοστό και το μόνο που έκανε η τρόικα ήταν να βάζει νέους φόρους. Βέβαια θα μου πείτε αυτά δεν ισχύουν και σήμερα; Φυσικά και ισχύουν.

Όμως η επιστροφή της Αθήνας στις διεθνείς αγορές ομολόγων δείχνει την αποφασιστικότητά της να λειτουργήσει και πάλι όπως ένα φυσιολογικό και λογικό ευρωπαϊκό κράτος.

Η Ελλάδα έφτασε στα πρόθυρα της κατάρρευσης και χρεοκόπησε το 2012.

Η απόφασή της να αντλήσει 3 δισ. ευρώ με πενταετές ομόλογο, ήρθε νωρίτερα από ό,τι αναμενόταν και ήταν μια κίνηση που είχε νόημα.

Δύο χρόνια δεν είναι ασυνήθιστος χρόνος αναμονής για μία χώρα που χρεοκόπησε, ώστε να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με τους διεθνείς επενδυτές και οι συνθήκες δείχνουν ευνοϊκές.

Το κόστος δανεισμού έχει κατρακυλήσει για όλη την ευρωζώνη, με τις αποδόσεις να μειώνονται περαιτέρω μετά τα υπονοούμενα την προηγούμενη εβδομάδα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για «ποσοτική χαλάρωση».

Εάν η Ελλάδα περίμενε λίγο ακόμη, μπορεί να αναγκαζόταν να πληρώσει περισσότερο.

Ευχή όλων ήταν να στεφθεί με επιτυχία η πιλοτική έκδοση ομολόγου από την Ελλάδα ώστε να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των αγορών, να επισημανθεί η εντυπωσιακή πρόοδος στην αναμόρφωση της δημοσιονομικής της θέσης και να ενθαρρυνθούν νέες ξένες επενδύσεις.

Θα μπορούσε επίσης -κι αυτό δεν είναι σύμπτωση- να στηρίξει τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά εν όψει των ευρωεκλογών του Μαΐου.

Πάντως ένα πράγμα δεν πρέπει να ξεχνάμε: ότι οι μεταρρυθμίσεις δεν πρέπει να ξεχαστούν. 

Επί της ουσίας δηλαδή η Αθήνα δεν πρέπει να «μεθύσει» από αυτή την επιτυχία της… Γιατί τότε οι αγορές που μας τιμώρησαν το 2010 και μας ευνόησαν χθες θα μας τιμωρήσουν και πάλι.