Δημήτρης Παγαδάκης

Ωστόσο, φαίνεται πως φτάνει η στιγμή της υπεύθυνης αναμέτρησης μαζί της. Ή ώρα του επείγοντος ξεκαθαρίσματος λογαριασμών με τα μοτέρ και τους ιμάντες της τρέχουσας συλλογικής αποβλάκωσης.

Καμιά αναβολή, ή καθυστέρηση, κανένας δισταγμός ή τραινάρισμα είναι πια ανεκτά όταν υπάρχουν σχεδόν 15. 000 επιβεβαιωμένα κρούσματα και περίπου 250 νεκροί συνάνθρωποι μας την εβδομάδα..

Είναι απαράδεκτο να σμπαραλιάζει την κοινωνική συνοχή ένα ανορθολογικό μπουλούκι τσαρλατάνων που δρα διχαστικά, απειλώντας την ανθεκτικότητα της δημόσιας υγείας και την ποιότητα της Δημοκρατίας.

Κανείς δεν δικαιούται να νομιμοποιεί ένα σκληροπυρηνικό τσούρμο με νοητική επάρκεια όση ένα άδειο τασάκι που μάχεται φανατικά να διαδώσει, να διασπείρει και να διαιωνίσει το σκοταδισμό. Κανείς δεν μπορεί να δικαιολογεί όσους λειτουργούν υπονομευτικά στην εξαιρετική ανάγκη προτεραιοποίησης της προστασίας της ζωής και της υγείας .

Και, προφανώς, κανείς δεν μπορεί να συγχωρεί τους αδάμαστους ηλίθιους που θέτουν σε τεράστιο κίνδυνο τη δική τους ζωή, της οικογένειας τους και κυρίως όλων των άλλων. Η ετικέτα “ψεκασμένοι” που τους αποδίδεται αποτελεί απλώς χαριτωμενιά. Στη πραγματικότητα δρουν με απανθρωπιά.

Κακά τα ψέματα. Οι αντιεμβολιαστές δεν είναι πλέον κάποιες αγαθοβιόλικες, γραφικές και περιθωριακές φιγούρες, παρασυρμένες φοβικά σε ένα άγονο σκεπτικισμό. Ούτε άτομα με διαγνωσμένη βαριά νοητική στέρηση ή ψυχολογική αυτοκτονική εμμονή που χρήζουν θεραπευτικής παρέμβασης, ανθρώπινης στήριξης και έμπρακτης συμπόνοιας. Πόσο μάλλον δικαιούνται απονομής χάριτος και παροχής αμνηστίας, λόγω ακαταλόγιστου;

Δυστυχώς, μια ακραία, παροξυσμικά οργισμένη μερίδα τους συμπεριφορικά προσεγγίζει τους πρωτόγονους, ακραίους, στρατευμένους Ταλιμπάν. Δογματικά τυφλωμένοι, στενόμυαλοι, φανατικοί, ισοπεδωτικοί, διαμορφώνουν ένα εμπρηστικό μόρφωμα που ρέπει στη αγένεια, τη χυδαιότητα, τη πρόκληση.

Αρνείται τις μάσκες και τις διασωληνώσεις, επιδίδεται αυθαίρετα σε φάμπρικα μηνύσεων, ζητά ετσιθελικά εκταφές, συκοφαντεί και εκφοβίζει γιατρούς, ασκεί μπούλινγκ κατά νοσοκομειακών και δασκάλων. Αποπροσανατολίζει , παραπληροφορεί, καλεί σε ανυπακοή υπό την απόλυτη βεβαιότητα που απαντάται στις ψυχοπαθολογικές διαταραχές.

Είναι αδιάφορο αν όλος αυτός ο ενίοτε τραγελαφικός συρφετός ζει σε συνομωσιολογικό σύμπαν, αρνείται την πραγματικότητα, παράγει στρεβλά και βιώνει παραμορφωτικά τη "δική” του αλήθεια. Είναι ακόμη άνευ σημασίας ποια παραϊατρικά θεραπευτικά ¨μαντζούνια' εμπιστεύεται, σε τι Θεό και θρησκεία πιστεύει, ποιο κόμμα, εν τέλει, ψηφίζει .

Το τρομακτικότερο είναι ότι αβαντάρουν τη πρόσκρουσή του διάφοροι τυχάρπαστοι “κηδεμόνες” που λειτουργούν ως “μουλάδες” της απατεωνιάς. Επιτήδειοι τυχοδιώκτες, δημαγωγικοί εκμεταλλευτές, εργολαβικοί κερδοσκόποι που σπεύδουν πυρετικά , φυσικά με το αζημίωτο, να επωφεληθούν από τη παράνοια του.

Δεν είναι μόνο το συνονθύλευμα κάθε παραληρηματικού θρησκόληπτου, εναλλακτικού κομπογιαννίτη, δεισιδαίμονα θαυματέμπορου, αδούλωτου αντιεξουσιαστή, αδάμαστου εθνικόφρονα, απομειναριού του Σώρρα ή Χρυσαυγίτικου λείψανου, καθώς και της όποιας πατσαβούρας του διαδικτύου- που το έχουν “τερματίσει”.

Το χειρότερο, υπάρχουν πολιτικοί που τους κολακεύουν, επιστήμονες που τους χαϊδεύουν., επίορκοι ιατροί και νοσηλευτές που τους βολεύουν με πλαστά πιστοποιητικά rapid test και «μαϊμού» εμβολιασμούς.

Και ακόμη δικηγόροι που τους εκπροσωπούν, καλλιτέχνες που τους δίνουν φωνή, επιχειρηματίες που τους καλοδέχονται σε “μαγαζιά δίχως μπόλι”. Άπαντες εξ αυτών αναμασούν τη λιωμένη καραμέλα περί αντίστασης στο περιορισμού των ατομικών δικαιωμάτων, ενώ την ίδια ώρα αναζωπυρώνουν το πανδημικό όλεθρο.

Αναπόδραστα, κάθε επιστημονικό και επαγγελματικό σωματείο - γιατί όχι ακόμη και η Βουλή και η Ιερά Σύνοδος - που σέβεται τις αρχές της συνοχής και της λογοδοσίας, οφείλει να κατακρίνει δημοσίως κάθε ανυπόληπτο μέλος του που ντροπιάζει την ευπρέπεια και την αξιοπιστία του. Και επιβάλλεται να το απομακρύνει εφόσον αποδεδειγμένα συμμετέχει στη συμπαιγνία κακοήθους κατεργαριάς που βαλτώνει την ανοσία του πληθυσμού μέσω του εμβολιασμού.

Σε ότι αφορά τη συντεταγμένη πολιτεία, χάριν της υπευθυνότητας, της αλληλεγγύης και του ανθρωπισμού της υποχρεούται να προστατεύσει και τους ασθενούντες αρνητές του εμβολιασμού. Αλλά όχι σε βάρος της ορθολογικής κοινωνίας. Για την οποία πρέπει εσπευσμένα να ενεργοποιήσει πλέγμα προστασίας απέναντι στις έκνομες ενέργειές των αυτοαποκαλούμενων ¨αυτόχθονων ιθαγενών” και των χαοτικά παράφορων παραφυάδων τους.

Κάθε ασάφεια, επιφύλαξη, χαλάρωση, συμβιβασμός, υπολογισμός του πολιτικού κόστους απέναντι στους έξαλλους Γκρεκοταλιμπάν θα συνιστά από μέρους της οργανωμένης πολιτείας οδυνηρή αδυναμία. Με καταστροφικές συνέπειες. Γιατί πάντα θα υπάρχει η ρήση του Μπέρτραντ Ράσελ να υπενθυμίζει “Τι κρίμα οι βλάκες να είναι τόσο σίγουροι και οι έξυπνοι τόσο διστακτικοί!”