Δημήτρης Δανίκας

Δηλαδή, είπε περίπου το αφεντικό της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας:

«Δεν έχουμε εντολή να σταματάμε τις βάρκες στο Αιγαίο. Η δική μας εντολή είναι να φέρουμε Ελλάδα, Τουρκία και Ευρωπαϊκή Ενωση πιο κοντά». Και συγκεκριμένα τόνισε, «H Τουρκία είναι σημαντική για το ΝΑΤΟ».

Ενα, λοιπόν. Το ΝΑΤΟ, οι σύμμαχοί μας που διαθέτουν όλα τα εφόδια, δεν θα κουνήσουνε το μικρό τους δαχτυλάκι. Ως θεατές θα βλέπουν τα τρένα να περνούν.

Δύο, λοιπόν. Θα παρατηρούν μακρόθεν δουλεμπόρους, γυναικόπαιδα, ηλικιωμένους και όλα τα ανθρώπινα ερείπια να καταφτάνουν στα ελληνικά νησιά.

Τρία, λοιπόν. Επομένως, το ΝΑΤΟ, λόγω του σημαντικού ρόλου που παίζει η Τουρκία, δεν θα κάνει το παραμικρό για να εμποδίσει τον αιμοδιψή εγκληματία πολέμου Ταγίπ Ερντογάν να ξεφορτώνει χιλιάδες πρόσφυγες στα ελληνικά νησιά.

Τέσσερα, λοιπόν. Επομένως, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ αναιρεί στην πράξη την ουδετερότητά του. Αφού οι τεράστιες μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές από την Τουρκία προς την Ελλάδα είναι μέρος των σχεδίων του ψευτοσουλτάνου. Επομένως, η ουδετερότητα του κ. Στόλτενμπεργκ συγχρονίζεται με τις απειλές και τους εκβιασμούς της Τουρκίας προς την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αρα, είναι Πόντιος Πιλάτος.

Πέντε, λοιπόν. Ακόμα πιο βαθιά και ακόμα πιο ανθελληνικά. Οταν λέει περίπου ότι Ελλάδα και Τουρκία πρέπει να έρθουν πιο κοντά. Μα, ποιος έχει αντίρρηση για μια ελληνοτουρκική συνύπαρξη ειρηνική, χωρίς παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων, χωρίς απειλές και χωρίς τυμπανοκρουσίες πολεμικές;

Εξι, λοιπόν. Ο Γενς Στόλτενμπεργκ εννοεί πως η Ελλάδα και η Τουρκία πρέπει να καθίσουν γύρω από ένα τραπέζι. Με αντικείμενο, φυσικά, τις διεκδικήσεις του Ερντογάν σχετικά με τον υποθαλάσσιο πλούτο στο Αιγαίο. Τόσο απλά.

Επτά, λοιπόν. Μεθερμηνευόμενο αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα, κατόπιν διαπραγματεύσεων, πρέπει να τα βρει με τον Ερντογάν. Και έτσι εμείς οι Ελληνες να διαμοιράσουμε τα ιμάτια του υποθαλάσσιου πλούτου με τον Τούρκο πασά.

Οκτώ, λοιπόν. Να το πάω παρακάτω; Να το πάω. Αν δεν το κάνουμε αυτό, δηλαδή αν δεν καθίσουμε γύρω από ένα τραπέζι να μοιράσουμε το Αιγαίο, τότε ο Ερντογάν θα πραγματοποιήσει τις απειλές του και θα προκαλέσει θερμό επεισόδιο ώστε να μας αναγκάσει να καθίσουμε γύρω από ένα τραπέζι με παρατηρητή, προφανώς, τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ.

Εννέα, λοιπόν. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία για τους σχεδιασμούς και τις ορέξεις του πασά. Οπως δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία περί τάχα ουδετερότητας του ΝΑΤΟ. Οπως δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία για την προφανή αδυναμία των Ευρωπαίων συμμάχων. Και όπως δεν έχω για τη φιλοτουρκική ζυγαριά του Ντον Τραμπ και φυσικά του Αμερικανικού Πενταγώνου.

Δέκα, λοιπόν. Ακόμα και τα νήπια έχουν αντιληφθεί το μέγεθος, το βάθος και το πλάτος της νατοϊκής αλλά και αμερικανικής ρήσης «Η Τουρκία είναι σημαντική για το ΝΑΤΟ». Ακόμα και οι πλέον άσχετοι και πολιτικά αναλφάβητοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι οι ΗΠΑ επιθυμούν να τα βρούμε με τον Ερντογάν. Σαν να λένε, «άντε, τελειώνετε επιτέλους, να μπουν οι πετρελαϊκές, να βγάλουν λεφτά, να πάρετε κι εσείς, Ελληνες και Τούρκοι, το κατιτίς και έτσι να περιοριστεί η εξάρτηση της Ευρώπης από το φυσικό αέριο του Κρεμλίνου και του Πούτιν».

Αν και μακριά από εμένα οι εθνικοπατριωτικές κορόνες. Αν και ολόψυχα πιστεύω αυτό που έλεγε ο ιδιοφυής Αϊνστάιν, ότι «ο εθνικισμός είναι η ιλαρά της ανθρωπότητας». Μερικές φορές, όπως αυτές, μου έρχεται να φωνάξω: «Ελληνες, σηκώστε το ανάστημά σας και όπως οι Σπαρτιάτες να πείτε στα παιδιά σας: Ή ταν ή επί τας»!