Δημήτρης Δανίκας

Ενα λοιπόν. Οι πάντες, ανοχύρωτοι και ευάλωτοι στο εχθρικό φλερτ με την COVID-19. Χωρίς εξαιρέσεις. Ακόμα και όσοι είναι εμβολιασμένοι. Ενα μικρό ποσοστό εμβολιασμένων, ευάλωτοι και εκτεθειμένοι στον αόρατο εχθρό. Κανένα εμβόλιο δεν εγγυάται ολική κάλυψη εκατό τοις εκατό. Και η διεθνής επιστημονική κοινότητα ακόμα δεν έχει αποφανθεί ποια ακριβώς η χρονική αντοχή μετά τον τελευταίο εμβολιασμό. Τέσσερις μήνες; Πέντε; Εξι; Πόσο ακριβώς;

Δύο λοιπόν. Η νόσος COVID-19 μας φόρτωσε όλους στην ίδια βάρκα. Ζάπλουτους, πλούσιους, μικρομεσαίους, εργαζόμενους, φτωχούς, άνεργους, άστεγους, τριτοκοσμικούς, Δυτικούς, Αμερικανούς, Ευρωπαίους, Ασιάτες Αφρικανούς. Ολοι μαζί. Οι πάντες. Ουδείς άτρωτος, άφθαρτος, ανέγγιχτος.

Τρία λοιπόν. Ολες οι φαρμακοβιομηχανίες που κατέχουν την πατέντα και παρασκευάζουν τα «θαυματουργά» εμβόλια, μέχρι στιγμής έχουν βγάλει έναν σκασμό λεφτά. Και ακόμα βγάζουν. Και θα βγάζουν. Με γεια τους με χαρά τους. Καλά κάνουν. Αυτοί οι εφευρέτες. Αυτοί οι κατασκευαστές. Αυτοί και οι διανομείς.

Τέσσερα λοιπόν. Ολος αυτός ο γιγαντιαίος ωκεανός δολαρίων και ευρώ προέρχεται από τα ταμεία κάθε κράτους. Και φυσικά τα χρήματα προέρχονται από τους φόρους των πολιτών. Οι φαρμακοβιομηχανίες ουδεμία σχέση με τη φιλανθρωπία. Ετσι λειτουργεί το σύστημα. Πάμε παρακάτω.

Πέντε λοιπόν. Τα πνευματικά δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα διά νόμου. Επομένως οι πατέντες είναι δικές τους. Ιδιοκτησία τους. Περιουσία τους. Κάπως έτσι καλπάζουν οι μετοχές τους. Αυτή είναι η λογική του χρηματιστηρίου.

Εξι λοιπόν. Οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Ακραίες. Σχεδόν καταστροφικές. Και σε αριθμό θυμάτων. Και για την οικονομία όλων των πληττόμενων χωρών. Περίπου είναι συνθήκες πολέμου. Δηλαδή στον πόλεμο τι συνέβαινε ακριβώς; Α, δική μου είναι η εφεύρεση, θα την πουλήσω στον εχθρό σου; Ανοησίες!

Εφτά λοιπόν. Αφού οι συνθήκες είναι ακραίες και καταστροφικές. Αφού οι συγκεκριμένες βιομηχανίες δεν προλαβαίνουν σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να καλύψουν ολόκληρο τον πληθυσμό της οικουμένης. Αφού όλοι είμαστε στριμωγμένοι στην ίδια βάρκα. Περίπου ο ένας πάνω στον άλλο. Αφού οι συγκεκριμένες φαρμακοβιομηχανίες έχουν αποταμιεύσει έναν σκασμό λεφτά. Και αφού κάθε κράτος είναι εντεταλμένο να παρεμβαίνει και όταν χρειάζεται να αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού, ε τότε η πατέντα και κάθε πατέντα πρέπει να ελευθερωθεί.

Οκτώ λοιπόν. Αλλωστε κάθε εμβόλιο έχει μετατραπεί σε βασικό εργαλείο πολιτικής. Με το Sputnik V ο Βλαντιμίρ Πούτιν κάνει προπαγάνδα. Η πατέντα για τον Τσάρο της Ρωσίας έχει αναδειχθεί σε ακαταμάχητο όπλο. Δίνει παντού.

Εννέα λοιπόν. Η λογική του Τζο Μπάιντεν είναι απλή. Και σωστή. Γιατί, σου λέει, τι θα γίνει με όλους αυτούς τους μετανάστες που παρανόμως καταφθάνουν στη «γη της επαγγελίας»; Τι θα γίνει με τους Μεξικανούς, τους Βραζιλιάνους και τους λοιπούς «συγγενείς» Λατινικής Αμερικής; Τι θα γίνει με τους Ινδούς;

Δέκα λοιπόν. Λένε πως για τη συγκρότηση υλικοτεχνικής και επιστημονικής υποδομής θα απαιτηθεί μεγάλο χρονικό διάστημα. Από ένα ίσως και δύο χρόνια. Ε και; Σημασία έχει η ουσία. Σημασία έχει η βασική αρχή. Σημασία έχει η απελευθέρωση της πατέντας. Είναι κοινό αγαθό. Είναι ασπίδα προστασίας. Είναι το βασικό όπλο να σκοτώσουμε, έστω προσωρινά, αυτόν τον αόρατο εχθρό.

Επικαλούμαι το ιστορικό παράδειγμα του θρυλικού σερ Αλεξάντερ Φλέμινγκ. Της Βιολογίας και Φαρμακολογίας. Που το 1928 ανακαλύπτει το πρώτο αντιβιοτικό της πενικιλίνης. Που το 1945 βραβεύεται με Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής. Παρέα με τον Χάουαρντ Φλόρεϊ και τον Ερνστ Τσέιν. Που απελευθέρωσε την πατέντα για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Και που αν δεν την είχε απελευθερώσει θα είχε σκαρφαλώσει στο ρετιρέ των πλουσιότερων της οικουμένης!

Αλλά να ξέρετε κάτι. Η πατέντα για την COVID-19 ίσως απελευθερωθεί. Η πατέντα της κερδοσκοπίας ποτέ και πουθενά!