Βασίλης Στεφανακίδης

Ομως αν ανατρέξουμε στα πρόσωπα που μπήκαν από το πουθενά στη ζωή μας και μάλιστα αποφάσιζαν για τις τύχες μας, θα διαπιστώσουμε ότι οι περισσότεροι νέοι βουλευτές ευτέλισαν την πολιτική ζωή της χώρας στον έσχατο βαθμό.

Ανθρωποι γραφικοί, αγράμματοι, τραμπούκοι του κοινού Ποινικού Δικαίου, τεμπέληδες και αχαΐρευτοι σε όλη την προηγούμενη ζωή τους, χωρίς αρχές και αξίες, που το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονταν ήταν να πέφτει ο βουλευτικός μισθός, να καρπώνονται τα προνόμια της θέσης και να κορδώνονται στον μικρόκοσμό τους. Κόμματα που φυτοζωούσαν στο περιθώριο της πολιτικής ζωής και ήταν η χλεύη των Ελλήνων πολιτών βρέθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη με Κοινοβουλευτικές Ομάδες και να λανσάρονται στα συμβούλια των αρχηγών κομμάτων της χώρας.

Την ίδια ώρα, εξαφανίστηκαν από προσώπου γης άλλοι πολιτικοί -και μερικοί μάλιστα πολύ αξιόλογοι- επειδή απλώς είχαν την ατυχία να βρεθούν με την καυτή πατάτα της χρεοκοπίας στα χέρια επειδή τη δεδομένη στιγμή ήταν σε θέσεις ευθύνης. Βρέθηκαν δηλαδή με το μωρό στην αγκαλιά και φυσικά δεν μπορούσαν να το παρατήσουν.

Ολο αυτό το σύμφυρμα, όμως, δεν βρέθηκε μόνο του στα έδρανα της Βουλής. Εμείς, ο ελληνικός λαός, μέσα στην απελπισία μας τους στείλαμε να μας εκπροσωπήσουν. Εμείς πιστέψαμε τις μπαρουφολογίες τους, τα ψεκασμένα επιχειρήματά τους και είπαμε να τους δοκιμάσουμε. Οχι ότι στο παρελθόν δεν υπήρχαν γελοίοι τύποι που ίδρυαν κόμματα και διεκδικούσαν την ψήφο των Ελλήνων. Πλην όμως με αυτούς έκαναν πλάκα και χαβαλέ κάποιοι λίγοι απολιτίκ συμπατριώτες μας και γι’ αυτό δεν κατάφερναν να πλησιάσουν το όριο εισόδου στη Βουλή.

Με την κρίση, όμως, γέλασε και ο τελευταίος πικραμένος πολιτευτής, αλλά κλάψαμε όλοι οι υπόλοιποι βλέποντας στη συνέχεια τα έργα και τις ημέρες τους. Βλέποντας να ψηφίζουν για μας αυτοί που υπό διαφορετικές συνθήκες δεν θα τους εμπιστευόμασταν να μοιράσουν δυο γαϊδουριών άχυρα, γιατί το ένα θα το άφηναν νηστικό!

Στις πρόσφατες ευρωεκλογές ο ελληνικός λαός αποφάσισε να κάνει ένα ξεσκαρτάρισμα και αρκετούς από αυτούς τους έστειλε στα σπίτια τους. Παράλληλα όμως ξεπρόβαλαν άλλοι, νέοι γραφικοί σωτήρες που διεκδικούν με αξιώσεις κι αυτοί να μπουν στη Βουλή για τετραετείς παραστάσεις και δοκιμασία των εχεφρόνων. Τους βλέπετε, τους βλέπουμε στα μέσα ενημέρωσης να αναλύουν με περισσό θράσος τα φοβερά και τρομερά σχέδιά τους, παίρνοντας δύναμη από τα ποσοστά τους στις ευρωεκλογές, αλλά και τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων. Ανάμεσά τους, ο άνθρωπος που μας οδήγησε στην περιπέτεια του πρώτου εξαμήνου του 2015, αλλά και το χρέος των 80-100 δισ. που μας φόρτωσε και θα πληρώνουμε εις το διηνεκές, όπως και ο τηλεπωλητής των επιστολών του Ιησού που επειδή έγινε πλούσιος ο ίδιος με τα μαντζούνια του, υπόσχεται να κάνει και την Ελλάδα πλούσια με τον... δικό του τρόπο.

Δεν ξέρω πόσο έχουμε ωριμάσει μετά από όσα έχουμε περάσει ή αν κάποιοι συμπολίτες μας συνεχίζουν να βλέπουν το ύψιστο δικαίωμα που τους δίνει το δημοκρατικό πολίτευμα σαν μία ακόμα πλάκα την οποία κάνουν με ελαφρότητα πάνω στην κάλπη, αλλά φρονώ ότι πλέον δεν έχουν το δικαίωμα να παίζουν με τις ζωές μας για άλλη μία φορά. Στο χέρι όλων μας είναι να στείλουμε στη Βουλή αυτή τη φορά, αν μη τι άλλο, σοβαρούς, ικανούς και έντιμους γιατί από νούμερα μπουχτίσαμε.