Βασίλης Στεφανακίδης

Μάλλον ρεαλιστές ήταν που ήξεραν να “διαβάζουν” τα γεγονότα και να αναλύουν σωστότερα τις προθέσεις των δανειστών.

Τώρα, ακόμα και ο πρωτεργάτης της οικονομικής πολιτικής και των διαπραγματεύσεων Ευκλείδης Τσακαλώτος, ούτε λίγο ούτε πολύ, μας προετοιμάζει για το μεταμνημονιακό ...μνημόνιο μέσω του “ολιστικού” του σχεδίου!Η εφευρετικότητα τους πάντως στις μετονομασίες των κακών σε καλά ( κάτι σαν το ακρωτήρι Καλής Ελπίδας) είναι ανεξάντλητη.

Με άλλα λόγια και με βάση τις πρώτες αντιδράσεις των Ευρωπαίων που θα γίνουν εναργέστερες σήμερα στο Euroworking group, στο σχέδιο που τους κατέθεσε ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών, γκριζάρει πολύ το επιχειρούμενο αφήγημα του τέλους των μνημονίων και τη επιστροφής στην κανονικότητα. Γκριζάρουν επίσης οι υποσχέσεις της κ. Εφης Αχτσιόγλου για αυξήσεις του κατώτατου μισθού μετά το καλοκαίρι καθώς και η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Όσο για το κλείσιμο του ματιού από πολλούς υπουργούς πως και καλά οι μειώσεις συντάξεων από τον Ιανουάριο, δεν είναι βέβαιο ότι θα εφαρμοστούν, μάλλον με τις γνωστές κουτοπονηριές και τα κατά συνθήκη ψεύδη μοιάζουν, παρά με τις επηρμένες δηλώσεις πως τάχα μου αυτοί λένε πάντα την αλήθεια στο λαό. Κανείς δεν χαίρεται και κανείς δεν επιθυμεί το περαιτέρω κόψιμο των συντάξεων αλλά δυστυχώς αυτά είναι υπογραμμένα και ψηφισμένα από την κυβέρνηση και δεν αλλάζουν.

Όχι τίποτα, αλλά όλους τους προηγούμενους μήνες ακούγαμε πως τώρα που έφυγε ο κακός Σόιμπλε, ο διάδοχος του και σοσιαλδημοκράτης Σόλτς, θα μας αντιμετώπιζε διαφορετικά και θα έκανε στραβά μάτια. Τώρα δυστυχώς,διαλύονται κι αυτοί οι μύθοι του Μαξίμου και της Πλατείας Συντάγματος καθώς γίνεται σαφές πως τόσο οι Γερμανικές όσο και οι Ευρωπαϊκές πολιτικές και απαιτήσεις, είναι ενιαίες και δεν αλλάζουν με την εναλλαγή κυβερνήσεων.

Τουτέστιν, οι επόμενοι μήνες μέχρι και την 21η Ιουνίου, είναι πολύ κρίσιμοι για τη χώρα μας καθώς από την πορεία υλοποίησης των 88 προαπαιτουμένων της 4ης αξιολόγησης και της συμφωνίας για την μεταμνημόνιο εποχή, θα εξαρτηθούν όλα. Δηλαδή αν θα υπάρχει κάποια έστω διακριτική στήριξη-εγγύηση όταν θα βγούμε στις αγορές και με ποιες νέες δεσμεύσεις θα μας την παράσχουν.

Ένα είναι βέβαιο. Οι μνημονιακοί νόμοι λιτότητας και περικοπών δεν μπορούν να αλλάξουν στο ορατό μέλλον, όπως δεν πρόκειται να αλλάξει η ζωή μας προς το καλύτερο όσο θα είμαστε υποχρεωμένοι να παράγουμε αυτά τα τεράστια πλεονάσματα που είναι προϊόν της αβάσταχτης φορολογίας. Όποιος υποστηρίζει ή τάζει το αντίθετο, απλά λέει ψέματα, κάτι που δεν είναι δα και πρωτοφανές σ' αυτό τον τόπο.