Βασίλης Στεφανακίδης

Α, όλα κι όλα. Μπορεί ως χώρα να είμαστε ο διεθνής περίγελος, το πιο σύντομο ανέκδοτο σε Ευρώπη και Αμερική, μπορεί να παραδώσαμε τα κλειδιά της χώρας στους δανειστές μας, μπορεί να θάψαμε την εθνική μας αξιοπρέπεια όσο πια  βαθιά γίνεται, μπορεί  τα Ελληνόπουλα να φεύγουν όπως-όπως στο εξωτερικό για δουλειές, μπορεί στο εσωτερικό να λιμοκτονούμε οι περισσότεροι, πλην όμως κανείς δεν μπορεί να μας κατηγορήσει για… ρατσιστές.

Οτιδήποτε άλλο ναι , αλλά ρατσιστές ποτέ.

Και ειδικά μετά τη σημερινή απόφαση της Ελληνικής  Ολυμπιακής Επιτροπής να
αποκλείσει την αθλήτρια Βούλα Παπαχρήστου.

Κανείς δεν μπορεί να πεί ότι διακατεχόμαστε από σύνδρομα ξενοφοβίας αν  κρίνουμε και από τις ανακοινώσεις της ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ.

Η αθλήτρια τιμωρήθηκε παραδειγματικά για το «απερίσκεπτο χιούμορ» της που αντέγραψε από το facebook στο twitter της  και η Δημοκρατία νίκησε για άλλη μια φορά.

Εύγε λοιπόν στα κόμματα που επέδειξαν τέτοια δημοκρατική ευαισθησία και «καταδίκασαν ισόβια »   την πρωταθλήτρια  του τριπλούν στερώντας της το δικαίωμα να αγωνιστεί και να προσπαθήσει να δώσει λίγη χαρά στους χαροκαμένους συμπολίτες της κολλώντας την μάλιστα και μια ανεξίτηλη ρετσινιά.

Εύγε λοιπόν στην  πρωτοφανή αυστηρότητα της Ολυμπιακής Επιτροπής που κόβει τα φτερά σε ένα 23χρονο κορίτσι που καίτοι ζήτησε συγγνώμη για το ατυχές αστειάκι από τα εκατομμύρια που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, δεν του επιτρέπουν να αγωνιστεί για τα εθνικά χρώματα.

Ο φαρισαϊσμός σε όλο του το μεγαλείο, όταν στο παρελθόν η ίδια επιτροπή δέχονταν στις αγκάλες της αθλητές που ουδεμία σχέση είχαν με Ελλάδα  και την ελληνική παιδεία, πολλώ δε μάλλον για δημοκρατικές ευαισθησίες. Μην πούμε  για τις ντόπες που τις έκαναν γαργάρα.

Τώρα  τους μάρανε το κουνούπι του Νείλου και οι έγχρωμοι μετανάστες  στη χώρα μας και το twitter της 23χρονης πρωταθλήτριας μας.

Μήπως  είναι κι αυτό δείγμα υποταγής στην τρόικα  και στη Γερμανία για να μην παρεξηγηθεί περαιτέρω ο ΓερμανοΒιετναμέζος  αντικαγκελάριος Ρεσλερ ;