Ένας ποιητής της ουτοπίας

Ένας ποιητής της ουτοπίας

Ο Δημήτρης Αποστολάκης συνιδρυτής και άτυπος ηγέτης της μουσικής κολλεκτίβας Χαϊνηδες που φέτος κλείνει 28 χρόνια ζωής συνεχίζει ακμαίος να δίνει το δικό του ξεχωριστό παρών στη σκηνή

Ένας ποιητής της ουτοπίας
Ο Χαϊνης Δημήτρης Αποστολάκης, δίχως αμφιβολία, είναι ένας ποιητής της ουτοπίας. Ανεβαίνει στη σκηνή και τραγουδά, παίζει λύρα, λέει περίεργες ιστορίες και ανέκδοτα, παρουσιάζει σε αποσπάσματα την δική του κοσμοθεωρία που δεν είναι ασάλευτο δόγμα αλλά καθημερινή εμπειρία και σχέση με τους ανθρώπους, τα «ζωντανά βιβλία» όπως λέει και ο ίδιος αλλά και τους ανωνύμους δημιουργούς που θαυμάζει και τιμά σε κάθε του βήμα. Για παράδειγμα, ένα τραγούδι των Χαϊνηδων του 2005 – «Συνταγές Μαγειρικής»- είναι αφιερωμένο σε όλους εκείνους που δίνουν κομμάτι της ψυχής τους για τους δικούς τους ανθρώπους για μια «γεύση μαγική» στη καθημερινή ζωή τους.  

«Κύμινο, μοσχοκάρυδο και κόκκινο πιπέρι, 
ποτέ δεν είχε ταίρι
ν’ αλλάξει μιαν ευχή, 
να χαμηλώσεις τη φωτιά μετά την πρώτη βράση, 
να γίνονταν η πλάση
ξανά απ’ την αρχή.

Κλείσιμο
Ψιλοκομμένος μαϊντανός, και σκόρδο μια σκελίδα, 
να `φεγγε μιαν ελπίδα
στα μάτια τα μελιά, 
και προς το τέλος πρόσθεσε ένα ποτήρι λάδι, 
να `νιωθε ένα χάδι
μια μέρα στα μαλλιά». 

(Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης- Μουσική: Δημήτρης Ζαχαριουδάκης & Γιώργος Μανωλάκης). 

Ο συνιδρυτής αυτής της παράξενης ανθεκτικής μουσικής κολλεκτίβας δεν είναι και δεν ήταν ποτέ ένα κλασσικός τραγουδοποιός του «έντεχνου» αλλά ένας φιλόσοφος της ζωής με πολλαπλές αποσκευές επιστημονικού και ερευνητικού έργου ( ο ίδιος είναι φυσικός και έχει συμμετάσχει ως ερευνητής στο περίφημο πείραμα CERN). Η ακόμη καλύτερα όπως λέει συχνά πυκνά ένα παλιόφιλος «ο Αποστολάκης είναι το ΙΤΕ και οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης μαζί στο χώρο της μουσικής». Μην σας φαίνεται καθόλου παράδοξο σαν σχήμα μιας και οι αξιόπιστες Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης το 1994 συνυπογράφουν την παραγωγή του δίσκου «Με κόντρα τον καιρό».

Σε κάθε περίπτωση ο Αποστολάκης είναι εδώ για να υμνήσει την προσπάθεια των απλών καθημερινών ανθρώπων να φτάσουν και να κατακτήσουν την αγιότητα, μια εντελώς χωμάτινη αγιότητα – καθαρή και διάφανη… 

Τον απήλαυσα το βράδυ της Παρασκευής στην «Οδό Ονείρων» στη Χαλκίδα αλλά σχεδιάζω να τον δω και να τον ξαναδώ στις δυο ιδιαίτερες παραστάσεις του στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης: Η Εκδίκηση του Πυριτίου & Το Σωματίδιο του Θεού. Πρωταγωνιστής, ο Δημήτρης Αποστολάκης. 

Ας ξεκινήσουμε από την παράσταση 
Η εκδίκηση του Πυριτίου. Σε κείμενο του Δημήτρη Αποστολάκη, σε σκηνοθεσία- χορογραφία της Χριστίνας Σουγιουλτζή και μουσική σύνθεση και ερμηνεία των Δ. Αποστολάκη & Μιχάλη Σιγανίδη. 

Σε ένα ενημερωτικό σημείωμα διαβάζουμε: «…σε ένα μακρινά μελλοντικό δωμάτιο διαστημόπλοιου ανδροειδών…
 
Ποια είναι η κληρονομιά των πλασμάτων του άνθρακα; Και από ποια μεγάλη κατάρα είναι στιγματισμένα; Τρεις εκδοχές της ίδιας ιστορίας. Με ίδια αρχικά δεδομένα, με ίδια την αρχική σκηνική εικόνα, ακολουθώντας διαφορετικό σεναριακό δρόμο, οπότε και διαφορετική κινησιολογική εξέλιξη, καταλήγουμε σε τρία εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους συμβάντα.
 
Εξελιγμένα όντα τεχνητής νοημοσύνης βασισμένης στο πυρίτιο, παρατηρούν έντονη πυρηνική δραστηριότητα στο πλανητικό μας σύστημα, προσεδαφίζονται και παίρνουν μαζί τους τον τελευταίο επιζώντα μιας πυρηνικής καταστροφής. Η ζωή με βάση τον άνθρακα έχει εξαφανιστεί προ πολλού από το σύμπαν και άρα το εύρημα είναι εξωφρενικά πολύτιμο και μοναδικό, όσο το ίδιο το φαινόμενο της ύπαρξης. Η αμφιβολία σε σχέση με την τύχη του πλάσματος διχάζει τους εξωανθρώπινους πρωταγωνιστές, πλάσματα του πυριτίου- δημιουργημένα σε ένα μακρινό παρελθόν από «ανθρώπους» άλλων κόσμων. Τι είναι αυτό που οι γήινοι ονομάζουν έρωτα, θάνατο, μοίρα; Είναι η αυτοχειρία ύβρις ή ηρωική πράξη αυτοδιάθεσης; Σταματά η ιστορία με τη δημιουργία αντιτύπων; Είναι καταστροφικός ο δυισμός της ανθρώπινης γήινης ζωής; Είναι το απόλυτο Ένα, ο Θεός των προφητικών αποκαλυπτικών κειμένων, τα οξείδια του πυριτίου; Το αρχαίο εκστατικό παρελθόν και το μελλοντικό υπολογιστικό μέλλον σμίγουν τα σπαθιά τους στην αρένα μιας και μόνο ερώτησης –απόφασης που ίσως κρίνει το μέλλον του υπερ-συστήματος!»

Το ενημερωτικό σημείωμα είναι του Αποστολάκη.  

Και ας κλείσουμε με την παράσταση 
Το Σωματίδιο του Θεού. Η σκηνοθεσία & η χορογραφία της ομάδας Κι όμως κινείται, με αφορμή την ιδέα των Δ. Αποστολάκη & Χριστίνα Σουγιουλτζή και σε μουσική σύνθεση & ερμηνεία των: Δ. Αποστολάκη, Κλ. Αντωνίου, Τ. Κανέλλου και Θοδωρή Ρέλλου. 

Σε ενημερωτικό σημειώμα διαβάζουμε: «Η παράσταση είναι ταυτόχρονα μία διάλεξη αυξανόμενης εντροπίας από τον Δ. Αποστολάκη, ο οποίος έχει υπάρξει στο CERN,ως ερευνητής υπότροφος του Πανεπιστημίου Κρήτης, σε αυτό ακριβώς το πεδίο αναζήτησης του μποζονίου Χιγκς.

Στόχος της ομάδας είναι η διήγηση αυτού του πανάρχαιου παραμυθιού της δημιουργίας του σύμπαντος στη σημερινή του μορφή, έτσι όπως μας το διηγείται η επιστήμη της φυσικής, με αυτούς τους παράξενους όρους, όπως η μεγάλη έκρηξη, το καθιερωμένο πρότυπο, οι χορδές, η υπερσυμμετρία, τα μποζόνια και τα φερμιόνια, η αντιύλη, η ενοποίηση των δυνάμεων, η σκοτεινή ενέργεια και ύλη ,οι μαύρες τρύπες.....»

Info
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, (ύψος Χαμοστέρνας), Ταύρος, 
Η παράσταση «Η Εκδίκηση του Πυριτίου» παρουσιάζεται στις 26 Φεβρουαρίου, 5 Μαρτίου και 12 Μαρτίου (ημέρα Δευτέρα) στις 21:00. Η παράσταση «Το Σωματίδιο του Θεού» παρουσιάζεται στις 27 Φεβρουαρίου, 6 Μαρτίου και 13 Μαρτίου (ημέρα Τρίτη) στις 21:00.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Δείτε Επίσης