Η Λένα Πλάτωνος μελοποιεί Emily Dickinson

H Λένα Πλάτωνος είναι από τις πιο ιδιαίτερες περιπτώσεις της ελληνικής μουσικής. Πάντα μπροστά από την εποχή, με μια αντίληψη για τη μουσική και την τέχνη εν γένει που ακόμα ξαφνιάζει. Η ίδια χαρακτηρίζει ηλεκτρονική τη μουσική της αλλά όταν ακούς τη δουλειά που έχει κάνει πάνω στα ποιήματα της Emily Dickinson δεν σε νοιάζει καθόλου να βάλεις ταμπέλες. Είχα την τύχη να βρεθώ για λίγο στο καταφύγιο της, στον Χολαργό, και να ακούσω κάποιες από τις μελοποιήσεις που έχει κάνει.

Εκείνη χαμογελαστή και φιλόξενη άκουγε με κλειστά μάτια την Αθηνά Ρούτση να ερμηνεύει και σημείωνε τις παρατηρήσεις της. Όχι στο χαρτί αλλά στο μυαλό της μια και οι ερμηνευτικές ικανότητες της Ρούτση είναι εξαιρετικές. Η Πλάτωνος έκανε διορθώσεις που αφορούσαν κυρίως το ύφος, και όταν έφτασε η ώρα για να συζητήσουμε την επιλογή των ποιητών εκείνη επισήμανε την κατάθλιψη που είχαν και οι δύο. Εξωστρεφής η ποίηση της Dickinson, σαρκαστικός και ρομαντικός ο

Καρυωτάκης, οι δύο τους μοιάζει να μην έχουν πολλά κοινά σημεία, ωστόσο με τη μουσική της Πλάτωνος όλα γίνονται ένα.

Το σύνολο αυτών των τραγουδιών θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά στη σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών στις 5 Ιουνίου με τίτλο “Hope is the thing with feathers” και, εκτός από τη Ρούτση, θα τραγουδήσει και η Sissi Rada. Την ενορχήστρωση των αγγλόφωνων τραγουδιών έχει κάνει ο Στέργιος Τσιρλιάγκος μάζι με την Πλάτωνος ενώ τους στίχους στα ελληνικά θα απαγγείλει η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη. Στο δεύτερο μέρος της συναυλίας θα παρουσιαστεί το πιο οριακό έργο της Λένας Πλάτωνος, ο κύκλος τραγουδιών ''Καρυωτάκης - 13 τραγούδια'', που θα αποδώσει η Σαβίνα Γιαννάτου, με την ενορχηστρωτική επιμέλεια του Θόδωρου Κοτεπάνου.



«(...) Η συνάντησή μου με την μεγάλη Αμερικανίδα ποιήτρια Έμιλυ Ντίκινσον ήταν αρκετά καθοριστική ώστε να αποφασίσω να εκτεθώ με τραγούδια πάνω στην ποίησή της που έχει αφάνταστη μουσικότητα και μοιάζει να γράφτηκε εχθές ενώ έχει γραφτεί τον προπερασμένο αιώνα και μάλιστα γράφτηκε μέσα σε εντελώς παράδοξες συνθήκες. Η Ντίκινσον αν και ήταν κλεισμένη μέσα στο σπίτι λόγω ψυχικής διαταραχής, παρουσιάζει την εικόνα του ποιητή που έχει βαθύτατη επαφή με την εξωτερική και εσωτερική πραγματικότητα... οι αντένες της έπιασαν με φανταστική ευαισθησία τα μεγάλα θέματα της ανθρώπινης ύπαρξης, δηλαδή του Έρωτα και του Θανάτου στα οποία είναι αφιερωμένο το μεγαλύτερο μέρος του έργου της.

»Εγώ διάλεξα δέκα ποιήματά της, τα περισσότερα ερωτικά, τα οποία δούλεψα για δυο γυναικείες φωνές σε διάστημα περίπου ενός χρόνου», γράφει στο σημείωμα της η συνθέτρια και συνεχίζει: «Η ιστορία μου με τον Κώστα Καρυωτάκη άρχισε στο Τρίτο Πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι όταν μου έγινε πρόταση να τον μελοποιήσω για τις ανάγκες της εκπομπής για την ποίηση κι εγώ αρνήθηκα γιατί τότε φοβήθηκα το τεράστιο καλλιτεχνικό του μέγεθος και προσφέρθηκα να γράψω σκέτη μουσική που θα ταίριαζε στο ύφος του για να υποστηρίξω τις απαγγελίες. Ο Χατζιδάκις δέχτηκε. Εγώ, πάντως, τελικά μια νύχτα, καθώς είχα ανοιχτό στο πιάνο μου το βιβλίο με τα ποιήματά του, το βλέμμα μου κυριολεκτικά αγκιστρώθηκε σε ένα ποίημά του, το μελοποίησα αμέσως, έκλαψα κι έτσι η εκπομπή ντύθηκε και με τα τραγούδια μου που είχαν αμέσως μεγάλη απήχηση μέσα στο Τρίτο αλλά ακόμα περισσότερη μέσα στην ψυχή μου όπου και "άκουσα" την φωνή της Σαβίνας να τα τραγουδάει. Τα τραγούδια μου αυτά άρεσαν πολύ στον Μάνο Χατζιδάκι και έγιναν άλμπουμ στη Λύρα του Αλέκου Πατσιφά».