Βιρτζίνια Γουλφ: Η έμπνευση για τo Elvedon του Χρήστου Παπαδόπουλου

Βιρτζίνια Γουλφ: Η έμπνευση για τo Elvedon του Χρήστου Παπαδόπουλου

Μια χοροθεατρική παράσταση βασισμένη στο μυθιστόρημα της Βιρτζίνια Γουλφ «Τα κύματα»

Βιρτζίνια Γουλφ: Η έμπνευση για τo Elvedon του Χρήστου Παπαδόπουλου

Elvedon ονομάζεται η δουλειά του Χρήστου Παπαδόπουλου που θα παρουσιαστεί στοΘέατρο Πόρτα από τις 2 Μαρτίου 2015 και για 5 μόνο παραστάσεις, κάθε Δευτέρα στις 21.15. H δεύτερη παράσταση του χοροθεατρικού κύκλου του Θεάτρου Πόρτα βασίζεται στο μυθιστόρημα της Βιρτζίνια Γουλφ «Τα κύματα».

Η ζωή έξι φίλων από τα παιδικά τους χρόνια μέχρι προχωρημένη ηλικία. Έξι ιστορίες, έξι διαφορετικές οπτικές της πραγματικότητας μέσα σε έναν κόσμο μεγάλο, ρευστό και αεικίνητο σαν τα «κύματα» της θάλασσας. Τα «Κύματα» είναι, όπως τα αποκαλούσε η ίδια η Virginia Woolf, μια «σύσκεψη» έξι φωνών. Μια ιστορία που πραγματεύεται τόσο τη συνέχεια όσο και τη διαφορετικότητα, τόσο την αστάθεια όσο και την αφοσίωση στον εαυτό μας και στη φιλία: «Γεννιόμαστε και παραμένουμε διαφορετικοί, για πάντα.» Είναι η καταγραφή έξι χαρακτήρων που προσπαθούν να πουν «είμαι αυτό, είμαι εκείνο», μα είναι ταυτόχρονα και μια απόδειξη της κοινής τους ταυτότητας.
Κλείσιμο
Στην ουσία είναι ένα συμβατικό αφηγηματικό τόξο που ξεκινά από τις συνυφασμένες ζωές τους στην παιδική ηλικία, περνά μέσα από την πρώτη αναγνώριση της ατομικότητας του καθενός, στην εφηβεία, στην ενηλικίωση, στη μέση ηλικία: συναντιούνται, χωρίζουν, αγαπούν και αγαπιούνται, γίνονται γονείς, γερνούν, θρηνούν. Ωστόσο όλη η δουλειά σ’ αυτό το έργο (και η απεικόνιση της φιλίας) βασίζεται όχι τόσο στην πλοκή, όσο στον ρυθμό και στις εικόνες που επανέρχονται στις έξι φωνές: το πτερύγιο ενός ψαριού, μακριά στο βάθος της θάλασσας, οι αναδυόμενοι αφροί, τα χρυσόψαρα, εικόνες κυκλικές και ευθύγραμμες, το συλλογικό και το «Εγώ.... Εγώ...» που ηχούν ξανά και ξανά, όπως τα κύματα που υψώνονται από τον ωκεανό και σκάνε στην ακτή. Ίσως είναι η Virginia Woolf που μιλά μέσω του Bernard προς το τέλος του έργου όταν γράφει: «Πόσο δύσκολο να τους ταξινομήσεις σωστά: να αποκόψεις τον καθένα ξεχωριστά, ή να δώσεις την εικόνα του όλου... όπως η μουσική».

Το κύριο στοιχείο από το έργο της Γουλφ που αποτελεί έμπνευση και θεματική της παράστασης, είναι η διαρκής συμπαντική ροή του χρόνου: μια πανίσχυρη δύναμη αλλαγής που ορίζει έναν κόσμο διαρκώς μεταβαλλόμενο όπου γέννηση και θάνατος, έρωτας και φιλία, ατομικό και κοινωνικό αποτελούν ενοποιημένη συνέχεια, καθώς και την έκφανση μιας αδιατάρακτης νομοτέλειας.

Η έννοια αυτή της διαρκούς ροής αποτελεί τον πυρήνα της παράστασης,όπου η κίνηση μέσα απο την επανάληψη και τη σταδιάκη οργανική εξέλιξή της, αποτελεί τον βασικό τρόπο αφήγησης.

Χορογραφία Χρήστος Παπαδόπουλος
Μουσική Coti K
Κοστούμια Παναγιώτα Κοκκoρού
Φωτισμοί Νίκος Βλασσόπουλος 
Βοηθοί χορογράφου Κατερίνα Σπυροπούλου, Χαρά Κότσαλη 
Φωτογραφίες-Βίντεο Πάτροκλος Σκαφίδας

Χορεύουν Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Ερμής Μαλκότσης, Χαρά Κότσαλη, Νώντας Δαμόπουλος, Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου, Νάντη Γώγουλου



Θέατρο Πόρτα
Μεσογείων 59, 
115 26 Αθήνα
τηλ. 210 77 11 333
www.porta-theatre.gr


Από 2 έως 30 Μαρτίου 2015

Κάθε Δευτέρα 21.15
Γενική είσοδος 10 ευρώ
Διάρκεια 60 λεπτά 
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Δείτε Επίσης