Πειραματισμούς, ιδιαίτερες συναντήσεις και διαφορετικές εκδοχές έργων τέχνης θα συναντήσει κανείς μέχρι τις 2 Ιουλίου στην Γκαλερί Ζουμπουλάκη στην Πλατεία Κολωνακίου. Η ατομική έκθεση «Είναι όλα ψέμα» της Νατάσσας Πουλαντζά εκπλήσσει το κοινό για την πρωτοτυπία, αλλά και για τους καλλιτέχνες και τα ιστορικά πρόσωπα που η ίδια επιλέγει να συναντηθούν στα έργα της.
Η έκθεση αποτελείται από δύο ενότητες, η μία άμεσα συνυφασμένη με την άλλη. Ανεπίκαιρες συναντήσεις, είναι ο τίτλος της πρώτης και πρόκειται για έργα γνωστών ζωγράφων μπλεγμένα με σημαντικά πρόσωπα του 19ου και 20ού αιώνα. Η εικαστικός αφού πρώτα ζωγραφίσει εκ νέου σε καμβά αντίγραφα πολύ γνωστών έργων, στη συνέχεια τυπώνει ψηφιακά απευθείας πάνω στη ζωγραφική επιφάνεια πορτραίτα από προσωπικές που άφησαν το στίγμα τους ο καθένας στον τομέα του. Έτσι πάνω σε ένα αγαπημένο μας έργο θα δούμε τυπωμένο έναν ποιητή, έναν λογοτέχνη ή ένα φιλόσοφο που μπορεί να μην έχει ποτέ συναντηθεί με τον ζωγράφο ή να μην έχει αντικρίσει ποτέ το έργο με το οποίο συνυπάρχει.
Η δεύτερη ενότητα με τον συμπληρωματικό τίτλο “…missing piece…”, προέρχεται απευθείας από την πρώτη και αποτελείται από μοναδικές ψηφιακές εκτυπώσεις σε χαρτί. Όπως σημειώνει ο ιστορικός τέχνης και επιμελητής στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Γιάννης Μπόλης: «Η δημιουργός διερευνά κρίσιμα ζητήματα που σχετίζονται με τη γνώση, την επικοινωνία, τη λειτουργία της μνήμης, την πραγματικότητα και την ψηφιακή της εκδοχή, την ενδοσκοπική διαδικασία της καλλιτεχνικής παραγωγής, τις διαφορετικές εκδοχές των πραγμάτων και των καταστάσεων πέρα από τη φαινομενική τους όψη, προτείνοντας την περιήγηση σ’ έναν κόσμο εικόνων όπου τα όρια ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα είναι ρευστά και διαρκώς επαναπροσδιοριζόμενα».
Όλα είναι ψέμα, λοιπόν, και το ψηφιακό παιχνίδι-εφαρμογή που βρίσκεται στο χώρο έρχεται να κλείσει με τον καλύτερο τρόπο αυτή την έκθεση. Με σαφή αναφορά στο τυχερό παιχνίδι «φρουτάκια» το έργο “Game of Fortune” απαιτεί τη συμμετοχή του θεατή. Ο παίκτης-χρήστης της εφαρμογής πατάει το κουμπί έναρξης του παιχνιδιού και οι εικόνες αρχίζουν να «ρολάρουν» ώσπου καταλήγουν σε έναν τυχαίο συνδυασμό. Όταν ο παίκτης μείνει ικανοποιημένος από αυτόν τον τυχαίο συνδυασμό εικόνων, που προκύπτει στην οθόνη του υπολογιστή, προχωράει στην εκτύπωση ενός μοναδικού έργου υπογεγραμμένου από τη δημιουργό.
