Μία σκηνοθέτρια σε Αθήνα και Λονδίνο

Η Αναστασία Ρεβή είναι η καλλιτεχνική διευθύντρια της βραβευμένης ομάδας Theatre Lab Company και συνεργάζεται κυρίως με τον πολυχώρο τέχνης Riverside Studios στο Λονδίνο. Τα τελευταία χρόνια προωθεί μέσα από τις -αγγλόφωνες πάντα- παραστάσεις της το αρχαίο ελληνικό δράμα στο λονδρέζικο κοινό. Παράλληλα σκηνοθετεί εναλλακτικές παραστάσεις εικαστικού και σωματικού θεάτρου, εμπνευσμένες κυρίως από τη γοτθική λογοτεχνία. Συμμετέχει με παραστάσεις της σε διεθνή φεστιβάλ θεάτρου και συνεργάζεται με θεατρικούς οργανισμούς στην Ελλάδα όταν προκύπτουν ενδιαφέρουσες προτάσεις.

Έχει μεταφράσει και έχει παρουσιάσει ένα μεγάλο αριθμό θεατρικών έργων σύγχρονων Ελλήνων συγγραφέων στην πολυεθνική λονδρέζικη σκηνή είτε ως κανονικές παραγωγές είτε ως αναλόγια. Ανάμεσα σε άλλα, έχει σκηνοθετήσει τα εξής: «Σαλώμη» του Οσκαρ Ουάιλντ (Διεθνές Φεστιβάλ της Αβινιόν OFF,2014), «Μήδεια» του Ευρυπίδη (RiversideStudios,Λονδίνο,2014), «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη (RiversideStudios, Λονδίνο, 2013), την τριλογία «Ορέστεια» του Αισχύλου (RiversideStudios, Λονδίνο, 2012), τη μουσική παράσταση «Ονείρων Κύματα» (Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης,2011) και «Η πτώση του Οικου των Ασερ» του Εντγκαρ Αλαν Πόε (OldCholmeleyBoys’ Club, Λονδίνο, 2011).

Είναι μέλος της ένωσης μεταφραστών Βρετανίας ITI. Προτάθηκε το 2009 στα Θεατρικά Βραβεία της Ένωσης Κριτικών Θεάτρου για το Βραβείο Νέων Δημιουργών, ενώ το 2007 πήρε το Βραβείο καλύτερης παράστασης στο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου της Πράγας και το 1997 μαζί με την νεοσύστατη τότε ομάδα της το TheatreLabCompany πήρε το HellenicFoundationAward.

Αυτή την περίοδο σκηνοθετεί το έργο «Το Γλυκό Πουλί της Νιότης» του Τένεσι Ουίλιαμς στην Αθήνα στο θέατρο ΑΛΜΑ. Στη νοσηρή ατμόσφαιρα της επαρχίας, σε μια πόλη του αμερικανικού Νότου, συναντώνται ο Τσανς Γουέιν και η Αλεξάντρα ντε Λάγκο, δύο άνθρωποι μόνοι, κυριευμένοι απ’ τους φόβους και τις παραισθήσεις τους. Εκείνος, ένας φιλόδοξος επαγγελματίας εραστής που αδίστακτα κυνηγά το όνειρο του και εκείνη μια σπουδαία ηθοποιός του Χόλιγουντ στη δύση της λάμψης της, εξαρτημένη από το αλκοόλ και τις ουσίες. Μέσα σ’ ένα βίαιο, ρατσιστικό περιβάλλον, όπου κυριαρχεί μόνο το δίκαιο-άδικο του ισχυρού, επινοούν τον «παράδεισο» και αναμετρώνται με τις επιθυμίες, τα πάθη, τον χρόνο και τη μνήμη. Δύο τραγικοί ήρωες, δέσμιοι της ουτοπίας, που στο τέλος θα τους κατακρημνίσει.

1. Πού θα δούμε καλό θέατρο; Στην Αθήνα ή στο Λονδίνο;

Καλό θέατρο μπορούμε να δούμε σε όλες τις πόλεις του κόσμου, αρκεί να έχουμε υψηλή αισθητική και καλό γούστο. Νομίζω ότι το Λονδίνο είναι η απόλυτη θεατρόπολη, μια και βλέπουμε παραστάσεις υψηλών προδιαγραφών με πολύ μεγάλα ονόματα. Η Αθήνα έχει επίσης εξαιρετικές παραστάσεις, μια και η πόλη λόγω διαφορετικών κοινωνικών συνθηκών έχει αυθεντική ανάγκη για τέχνη και δημιουργία και αυτό εκφράζεται ποικιλότροπα και πολυτάραχα μέσα από το ταλέντο καθιερωμένων και νέων καλλιτεχνών.



2. Τι σου έμαθαν τα 20 χρόνια στο Λονδίνο;

Το Λονδίνο μού έμαθε να απολαμβάνω τις αντιθέσεις και τη μεγάλη εικόνα του πλανήτη. Μου έμαθε ότι ο κόσμος είναι τεράστιος και ότι αυτό που με απασχολεί και έχει σημασία σήμερα, αύριο μπορεί να είναι κάτι απλό και ασήμαντο γιατί όλα αλλάζουν και μετουσιώνονται. Μου έμαθε ότι ο κόσμος τρέχει πιο γρήγορα από εμένα. Μου έμαθε να αγαπώ το διαφορετικό, να δοκιμάζω το άγνωστο, να τολμώ το αδύνατο. Δεν υπάρχει κάτι που δεν μ’ αρέσει στο Λονδίνο... Μετά από 20 χρόνια σ’ αυτήν την πόλη νιώθω πως είναι η πόλη μου, εκεί όπου ανήκω.

3. Τι δεν θα άλλαζες στην Αθήνα;

Τον Παρθενώνα.

4. Πες μου τρία θεατρικά έργα που παίζονται στην Αθήνα και αξίζει να τα δούμε.

Δεν μπορώ να απαντήσω γιατί δεν γνώρισα καλά τη θεατρική πραγματικότητα της πόλης στο λίγο διάστημα που έμεινα εδώ.



5. Μέχρι πού θέλεις να φτάσεις;

Έμαθα για κάποιες ωραίες και ενδιαφέρουσες πτήσεις στο φεγγάρι... (γέλια).

6. Θες να μου πεις μία επιθυμία και ένα όνειρό σου;

Θα απαντήσω με στίχους από τραγούδι του Σαββόπουλου: «Τα όνειρα σου μην τα λες / γιατί μια μέρα κρύα / μπορεί και οι φροϋδιστές / να βγούν στην εξουσία…».

7. Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου σε Αθήνα αλλά και Λονδίνο;

Είναι η παράσταση «Μακμπέθ» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, που σκηνοθετώ αυτή την εποχή στην Κεντρική Σκηνή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας και κάνει πρεμιέρα στις 15 Ιανουαρίου 2016. Επίσης η παράσταση «Χορεύοντας με τον Διάβολο», της Aletta Lawson, που κάνει πρεμιέρα την άνοιξη του 2016 στο Λονδίνο και θέμα της έχει τη ζωή του χορευτή Ρούντολφ Νουρέγιεφ. Μέσα στα επόμενα σχέδια περιλαμβάνονται οι ωραίες βόλτες, οι εκ βαθέων κουβέντες με φίλους και αγαπημένους ανθρώπους, η μαύρη σοκολάτα, ένα ποτήρι καλό κρασί και γενικότερα οι μικρές απολαύσεις της καθημερινότητας.