Χρήστος Νέζος: Ο χαρούμενος γκαφατζής ρεπόρτερ

«Δεν έχω κοιμηθεί από την αγωνία μου γι’ αυτή τη συνέντευξη», λέει. Τον συμπαθείς ακαριαία. «Θέλω να βγει σωστά το θέμα σου. Μη σε μαλώσουν οι αρχισυντάκτες». Τον ρωτάς πού γεννήθηκε και απαντά: «Στο Μαιευτήριο “Ελενα”».  Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του Χρήστου Νέζου είναι η ικανότητά του να δημιουρ­γεί στον συνομιλητή του το αίσθημα της οικειότητας. «Στο Αργος μεγάλωσα. Στο Ναύπλιο. Πέρασα ωραία παιδικά χρόνια. Σπούδασα οικονομικά στο πανεπιστήμιο. Αλλά παράλληλα πήγα και γράφτηκα στη Σχολή Βελουδάκη. Ημουν στην ίδια χρονιά με τον Δημήτρη Δημητρούλη (makeup artist σήμερα), με τον Βαγγέλη Κύρη (γνωστό φωτογράφο) και τον Νικόλα Μαυρόπουλο (ο μόνος που έγινε σχεδιαστής μόδας). Γιατί πήγα στη σχολή; Είχε η μητέρα μου βιοτεχνία ετοίμων ενδυμάτων και σκέφτηκα να συνεχίσω την οικογενειακή παράδοση. Στο “Xenia Palace” Ναυπλίου είχα το ατελιέ μου. Ηταν κρατικό ξενοδοχείο και εκείνη την περίοδο ο Ανδρέας Παπανδρέου φιλοξενούσε πολλούς αρχηγούς κρατών. Δεν μπορείς να φανταστείς τι πελατεία είχα! Ενα θα σου πω, μέχρι και η Κατρίν Ντενέβ υπήρξε πελάτισσά μου».

Και πώς βρέθηκε από το ατελιέ μόδας στα τηλεοπτικά πλατό; «Εντελώς τυχαία. Λοιπόν, έκανα μια μουσική εκπομπή στο δημοτικό ραδιόφωνο της πόλης και στο τοπικό κανάλι ART. Σκέφτηκα να κάνω μια εικαστική έκθεση με τα εξώφυλλα των δίσκων Ελλήνων καλλιτεχνών. Πήγα πόρτα-πόρτα σε όλες τις δισκογραφικές και πήρα τα εξώφυλλα. Εκανα μια έκθεση με τίτλο “Εικαστική δημιουργία στη Δισκογραφία” στο Πνευματικό Κέντρο Ναυπλίου. Την παρουσίασαν σε ολοσέλιδο η “Ελευθεροτυπία” και η “Καθημερινή”. Με πήραν τηλέφωνο λόγω του δημοσιεύματος να πάω σε μια νέα εκπομπή, τον “Πρωινό καφέ” στον ANT1. Ηταν η τέταρτη μέρα που η εκπομπή θα έβγαινε στον αέρα. Τους είπα ότι θέλω να προετοιμάσω βίντεο και να παίζει πάνω  του συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι. Επίσης, ότι θα μιλήσω μόνο με τη Ρούλα Κορομηλά. Με πετυχαίνει η Ρούλα στον διάδρομο και μου λέει: “Εσύ είσαι λοιπόν αυτός που θέλει να του πάρω συνέντευξη”. Μόλις τελείωσε η κουβέντα, σηκώνομαι να φύγω. Δεν προλαβαίνω να βγω από το κτίριο και βλέπω να τρέχει ξοπίσω μου η Αννα Πρετεντέρη. Με προσέλαβε επιτόπου».
 
1991: το σωτήριον έτος που ο Χρήστος Νέζος ξεκινά τα πρώτα τηλεοπτικά βήματά του. Τι θυμάται; «Τις ιστορικές προσωπικότητες που είχα την τύχη να γνωρίσω. Ξέρεις ότι έχω πάρει συνέντευξη από τον Στέλιο Καζαντζίδη και τη Μελίνα Μερκούρη; Εβγαλα από το “Μακεδονία Παλλάς” την Αλίκη Βουγιουκλάκη τρεις μέρες πριν διαγνωστεί η ασθένειά της. Μου έλεγε ότι πονάει το στομάχι της. Ηταν η τελευταία συνέντευξή της. Σήμερα οι δημοσιογράφοι αναγκάζονται να παίρνουν συνεντεύξεις από τηλεμαϊντανούς. Θυμάμαι ότι τηλεφώνησα στη Διδώ Σωτηρίου, χωρίς να τη γνωρίζω, και την παρακάλεσα να βγει στην εκπομπή να τη γνωρίσει ο κόσμος. Ξέρεις τι απάντησε; Αγόρι μου γλυκό, είμαι κατώτερη των περιστάσεων.

Πώς θα βγω εγώ στην τηλεόραση να μιλήσω; Σήμερα το ζητούμενο είναι να σχολιάσεις ένα ρούχο, να δημιουργηθεί μια τεχνητή ένταση. Δεν υπήρχε παλιά τόση κιτρινίλα».
Οταν δούλευε στην εκπομπή του Παπαδάκη, ο παρουσιαστής είχε δώσει εντολή: «Αφήστε τον Νέζο να φέρνει ό,τι θέματα θέλει». Εκεί είχε επί τέσσερα χρόνια τη δική του στήλη. «Εβγαινα με μια κάμερα στην ελληνική ύπαιθρο και χτυπούσα τις πόρτες των καθημερινών ανθρώπων. Αυτό ήταν ριάλιτι». Ακολούθησε η συμμετοχή του στις εκπομπές της Σεμίνας Διγενή. Διέφεραν τότε οι παρουσιαστές; «Κοίτα, παλιότερα κοιτούσαν συνεχώς τα νούμερα της AGB. Ηταν κάπως στην τσίτα. Οχι ότι τώρα έχουν ηρεμήσει».

1996: η χρονιά που παίρνει μεταγραφή από τον ANT1 στο MEGA. «Πήγα στην εκπομπή του Ανδρέα Μικρούτσικου κι έκτοτε δεν έφυγα από το κανάλι». Μα γιατί δεν έγινε ποτέ παρουσιαστής ο ίδιος; Γιατί δεν κάθισε σε ένα πάνελ; «Ειλικρινά να σου απαντήσω; Βαριέμαι. Πλήττω στο πλατό. Δεν θα έπρεπε να το λέω. Είμαι ρεπόρτερ. Θέλω να βγαίνω ζωντανά να κάνω θέματα. Αν είσαι βασικός ή συμπαρουσιαστής, πρέπει να λες την άποψή σου. Φυσικά και έχω άποψη. Αλλά δεν νομίζω ότι αφορά τον κόσμο. Δεν είμαι παρουσιαστής που μπορεί να φέρει σε δύσκολη θέση καλεσμένο και να κάνει κουτσομπολιό. Φυσικά μου έγινε πρόταση από κανάλι να γίνω πανελίστας. Με μισθό που δεν θα δω ποτέ στη ζωή μου. Τεράστιο ποσό. Υπέγραψα και συμβόλαιο με ποινική ρήτρα. Τριετές. Το έλυσα μέσα σε μία εβδομάδα. Δεν μπορούσα να βγω να κρίνω τους καλλιτέχνες».

Ποια είναι η χειρότερη εμπειρία του στην τηλεόραση; «Δεν θυμάμαι. Εχω τόσο επιλεκτική μνήμη που ξεχνάω καβγάδες και ίντριγκες. Παθαίνω αμνησία στα άσχημα λόγω ιδιοσυγκρασίας. Μου μένουν μόνο οι καλές αναμνήσεις». Ποιο θεωρεί μυστικό της επιτυχίας του; «Σήμερα μπορείς να το πεις και ελάττωμα. Αλλά δεν μπορώ να κάνω κίτρινες ερωτήσεις στους καλεσμένους μου. Ντρέπομαι. Είναι μια ερώτηση που έχει γίνει το σήμα κατατεθέν μου. Την κάνω στο τέλος κάθε εκπομπής στο “Ταξιδεύοντας”: “Μήπως θέλετε να προσθέσετε κάτι;”. Ακόμα θυμάμαι τη Νατάσα Θεοδωρίδου να λέει: “Δεν θα με ρωτήσεις για τις πλαστικές;”».  
Ενιωσε ποτέ τηλεαστέρας; «Οχι, γιατί να νιώσω διαφορετικός από κάποιον που κάνει δουλειά γραφείου ή χειρωνακτική εργασία;». Τον πειράζει που ο κόσμος γελάει με τις γκάφες του τα τελευταία χρόνια; «Κι εγώ θα γέλαγα. Στην αρχή αναρωτιόμουν αν είμαι τόσο γελοίος. Τόσα χρόνια προσπαθούσα να βγαίνω σοβαρός. Οταν με δάγκωσε το ανακόντα, όμως, πήγα στον “Ευαγγελισμό”. Οταν έπεσα στη λίμνη της Καστοριάς, έχασα το τηλέφωνό μου κι όλες τις επαφές μου. Δεν κάνω πράγματα για τηλεθέαση».

Θεωρεί συστατικό επιτυχίας των συνεντεύξεων «να μην πηγαίνεις με γραπτές ερωτήσεις. Επίσης, ποτέ δεν πρέπει ο παρουσιαστής να μιλάει περισσότερο από τον καλεσμένο. Ποτέ δεν είχα μπούσουλα, κάποιον να μου γράφει τις ερωτήσεις. Ξέρεις ότι την εκπομπή “Ταξιδεύοντας” την κάνω μόνος μου. Εγώ τη σκηνοθετώ, εγώ πρέπει να πω στον κάμεραμαν τι θα τραβήξει. Εγώ κάνω τον ηχολήπτη».

Πιστεύει ότι η πιο σπουδαία στιγμή στην καριέρα του ήταν στην εκπομπή που έκανε στο δορυφορικό κανάλι MEGA COSMOS, HORIZON. Μου λέει ότι έκανε και τον ηθοποιό στις σειρές «Κόκκινο δωμάτιο», «Αέρινες σιωπές» και «Κατάσταση φραπέ». Θεωρεί ότι το πιο σημαντικό προσόν στην τηλεόραση είναι να είσαι αληθινός. Ή να φαίνεσαι αληθινός. Αλήθεια, εκείνος είναι αυτό που βλέπουμε; «Σου δίνω τον λόγο της τιμής μου ότι δεν υπήρξα ποτέ ψεύτικος. Εχω και πέντε πλανήτες στους Ιχθύς. Λειτουργώ μόνο με το συναίσθημα κι όχι με τη λογική». Δηλώνω θαυμάστρια.